چه شــد که با منش امشب طریق ناز بــدل شد
تمام زهـر جدایی بــه وصــل، قنـد و عسل شـد
چی شام هـا بـــه خیالش که تـــا سحر نگریستم
چه روز ها که دیارش به جستُجو گز و پَل شـد
تمـام عمـــر بُـــدم من هـــلاک کـویش و لیـکـن
خـودش بـــه منـزل من آمـــد و مقیم محل شـــد
چه کـرد صبر دل من بــــه بـــارگاه خـــداونـد
که یـار رفتــه ام امشب مرا گرفتـــه بغل شــــد
الهـی مـــدعـی سبقت نمـــوده بـــود بـــه بخـتش
چی شد که طالـع و بخت من از میان اول شـــد
بیـــا رقیب و دلـــم بین که قطـره قطرۀ اشکـــم
که از جفــای تــــو آمـــد برات پیک اجل شـــــد
چی گویم از لذتی کز وصال یـار رسیــــده است
قسم به عشق، که «واهِب» ز فرط نِشه کسل شد
23-01-2012