آزادی
کــو آن دلـی که نـــلـــرزد بـــرای آزادی
کــو آن سری کـــه نــدارد هـــوای آزادی
هزار شوکت و شأن و مقام و دولت و جاه
نمی رسد بـــه کف و خــاک پـــای آزادی
نمی جهـــد دگــر آن قلـب مستبد بــــه تپش
دمی کــه ســـر کشــد این دل نــوای آزادی
ز آســمـان اســـارت اگـر دمـــد خورشیــــد
نمی رسـد بــه شب ســرمــــه ســـای آزادی
نمیشــــــود ملـت آزاد از اســــــــارت غیــر
که تــــا رود نـــه بــه سر، از قفــای آزادی
قفس اگر چـــه بـــود از زر و نگیـن و گهـر
بـــرای طــوطـــی بـــود بــهِ، فنــای آزادی
کجــا ز بنـــدگــی آزاد می شـــود «واهِب»
کـــه بنـــد بنـــدگـــی گـردیـــده پــای آزادی
20-08-2014