ترجمه : نعمت الله « سروری »
اطفال سالم ضامن فردای سالم
مردان بالغ و هوشمند امروز که نقش رهبری جهان و طبیعت را در دست دارند ، همان اطفال معذور و معصوم دیروز بوده اند .
با این تعبیر ، فلسفهُ خلقت و تکامل طفل باید در محراق توجه ُ بزرگسالان قرار گیرد و ضرورت پرورش سالم آنها را به عنوان مهمترین فاکتور زیربنایی زندگی ، مرعی دارند .
دین اسلام مربیان ، مسؤلان ، پدران و مادران را مجاب می سازد که با نرمی و ملاطفت تکلیف سنگین شانرا در قبال تاُدیب و تربیت اولاد وطن با حسن خلق ، انجام دهند .
در حدیث شریف آمده است : « خدا رحم کند پدری را که معاون و همکار پسرش باشد در نیکویی با خودش »
امام محمد غزالی می گوید : « کودک امانتی است در نزد پدر و مادر و قلب پاک آن گوهری است گرانبها »با چنین ارزش فوق العادهُ که طفل در استحکام و بالندگی آیندهُ هر جامعه دارد ، با درد و اندوه فراوان باید اذعان داشت که طفل افغان در مسیر تاریخ سرگذشت تلخ و غمناکی را در تنگناهای بحران هویت ، فقر ، مرض و سوء تغذی ، آوارگی ، محرومیت و معلولیت حتا اعتیاد به مواد مخدره تجربه کرده و در بسا موارد مظلومانه شکار راکت های کور ، بمباردمان و یا طعمهُ ماین های زیر زمینی شده و متاُسفانه جان های شیرین شانرا از دست می دهند . حکایت رنج و محرومیت اطفال زجر دیدهُ کشور ، داستانی است بس غم انگیز که هیچ ارزش و ثروتی قادر به جبیرهُ آن نمی باشد . اکنون قطعه شعری از سروده های شاعر و نویسندهُ معروف جمهوری چک « یان پیلارژ » در پیوند با اهمیت موضوع ترجمه نموده ام که امیدوارم مورد قبول خاطر واقع گردد :
ایستگاه تقویت
در اینجا هستیم تا چلچراغ جاده را روشن کنیم
و اطفال را از مسیر طغیا ن حوادث دریا بگذرانیم
دراینجا هستیم تا سایهُ یاُس را ، به امید فردا روشن کنیم
و بر سرشت افتخار انسان ، برگ دیگر رقم زنیم
* ****
تامجمر اشتیاق های از دست رفته را
با ترنم صوت غم انگیز تنهایی مردم
و بر سیطرهُ الفبای سواد محرومیت
که ایستاده اند بالای بام موج لغزنده
* ****
تا سرحد بی اعتنایی را عبور کرده ، احساس کنیم
و زخم نا حق دیگران را از خود بدانیم
برای کشت گندم و گردش چرخ آسیا
تا آرد سفید گندم ، شعر نان را زمزمه کند
*****
از پارچه های ذوق آدمی در زمین و درهوا
ساختمان جهان را با موزاییک حوصله بنا نهیم
و عطش کهن و فروخفتهُ مردم به صلح و سلم را
برای رهروان پیاده ، بال پرواز آماده کنیم
*****
نگذاریم کرهُ زمین ما به سوی فساد باز گردد
نگذاریم باغ پر میوهُ خانهُ ما ، ویران شود
نگذاریم راکت های بیگانه ، اشعار و تصاویر کودکان را پاره کند
و نگذاریم خاموش کنند چلچراغ های سر جاده را
*****
ما همه با یک زبان مشترک همدیگر را در می یابیم
علامت دوستی ما ، برق اعتماد و پیروزی است
این کرهُ آتشین را بسان غنچهُ لاله در گلبن امید نگهداریم
و به خاطر صفا و صداقت در زمین و در افق پیکار کنیم
|