بخش کلتوری افغان جرمن آنلاین

تو رفتی وغم تو عاشقانه در سرا پای وجودم مـاند

چـو لالــه داغ عشقت در تمام تـــار و پــودم مــاند

تو رفتی و نه از بُستان، نه از بلبل خوشم آید

دلـم آتش شـد و خاکستر و تنها ز دودم مــانـد

غــم عشقت سرا پای مرا مـی سوزد و دانـم

چو مجنون در بیابان رفته فریاد و سرودم ماند

خـدایـا بهر چه بر مـن چنین ظلم  و جـفا کردی

که از دلـدار کـردی دورم فقط آه و دردم مــانـد

خــدا یا بـاز ده بر مــن نگار خوش لقایــم را

نجاتم ده که لطف تو فقط راه گشودم مانـد