گریۀ دل
هر شـب به حال قلب فگار گـــریـــــه میکنـــم
میسوزم همچـو شمع، هزار گــریــــه میکنــــم
با برگ خشک و مردۀ پـاییز صبـــح وشـــــام
از بی وفایی های تو یــار گــــریــــه میکنـــم
خوانم بـه ماهتــاب غــــــزل های عشق تــــــو
با آسمان تیــــره و تــــار گــــریــــــه میکنـــم
اســـــــتـاره می جَهَــــــد بــه دل آسـایی دلــــم
من بی شکیب و صبـر و قــرار گـریه میکنــم
عـکس رخـت در آئیـنـــــــــــۀ آب در جهـــش
بر چشم من خلیــده چو خـار گــریــــه میکنــم
از نالـه هـــا و هِــق هِــقِ من خلـق در ستـــوه
تنهــا نشستــه خستـه و زار گـــریــــه میکنـــم
انـدر سکوت کــــوچــه اسیـــــر هجـــــومِ درد
بر اسپ بختِ تیــــره ســوار گـریـــــه میـکنـم
«واهِب» بــه خـاک میبـرم من آرزوی دوسـت
باران صفت بـــــه سنگ مـزار گـریــه میکنـم
29-11-2010