بخش کلتوری افغان جرمن آنلاین

 بهار آمـد بهــار آمـــــد ســــلام آورد مســـتان را

از آن پيغـــــامبر خوبــان پيـــــام آورد مســتان را

زبــان سوسن از ســـاقی کرامت هاي مستان گفت

شنيد آن سـرو از ســوسن قيــام آورد مســـــتان را

ز اول بــاغ در مجلس نثـــــار آورد آنــــگــه نقــل

چو ديـــــد از لاله کـــوهی که جام آورد مستان را

ز گـــريــــه ابــــر نيســـانی دم ســـــرد زمستانی

چــه حيلت کـــرد کز پرده بـــه دام آورد مستان را

سقاهم ربهم خوردنـد و نـــام و ننـگ گـم کـــــردند

چو آمـد نامــه ساقی چــــه نــــام آورد مســــتان را

درون مجمــر دل هـــا سپنــــد و عــود می ســوزد

که سرمـــای فــراق او زکـــــام آورد مســــتان را

درآ در گلشن بـــــاقی بـــرآ بـر بــــام کان ســـاقی

ز پنهــــان خـانــــه غيبی پيـــــام آورد مستــان را

چو خوبان حله پوشيــدند درآ در بـاغ و پس بنگـــر

که ساقي هر چــه دربايـد تمـــــام آورد مســـتان را

که جان ها را بهار آورد و ما را روی يــــار آورد

ببين کـــز جملــــه دولت ها کـــدام آورد مستان را

ز شمس الدين تبـــريزی بـــه ناگــــه ســـاقی دولت

بــه جــــام خاص سلطاني مـــدام آورد مســتان را

  انتخاب شعر از مولا نا جلال الدین بلخی