اشکباری
هموطن درکشور خود سـوگـواری رابـبـیـن
در عــزای بیـگنـاهــان اشکبـاری رابـبـیــن
صد بهاران گل بخـاک افتــاد از جور خـزان
ســرنــوشـت گـنـگ آمـال بــهـاری رابـبـیـن
ازپـدر فــرزنــد وازمــادر جــدا شـد کـودکش
درفـــراق هـمنــوایــان بیـــقـراری را بـبـیـن
گشـت نـامـوس وطـن بـربـاد ازدسـت خسـان
دعوی ناموس ونـنگ وغـمگسـاری رابـبـیـن
خون ناحق دروطن جاریسـت ازنیــرنـگ خصم
هــرطـرف ازخـون مـردم لاله زاری راببین
گــرنـدانــی مـلـت مـا را چــــه داده انــقــلاب
مرمی وگور وکفـن بــا زخــم کــاری راببین
میکـنـد اظهــاربـامـن دوسـتی آنخـواجه لیک
میزند راکت بـه فــرقـم، دوسـتـداری رابـبـیـن
آنکه جیبش خالی از نوت صدی بُـد ســالـهـا
حــال درهـرجـیـب اونـوت هـزاری رابـبـیـن
بـی وقــاروآبـرو گـشـــتـیــم گـرنــا بـــاوری
رَو بــه کـمـپ بـیـوه هـاوبـیـوقـاری رابـبـیـن
پــاسبـان مــا ا گـر بـینـد کـه بــاشـد بــاز در
مـی بــرد امـوال مـارا پهــره داری رابـیـیـن
بردهانـش روزه وچشمش به نامـوس کـسـان
مال مــردم میخورد ایـن روزه داری رابـبین
عـیـد آمـد بـی عـزاو سـوگ نـبـود خـانـه ای
در عـزای رفـتـه گـان این سوگواری راببین
عـیــدآمــد مـن جــدایــم ازحضــور دوستــان
در شـب ودر روز عـیـدم اشکــباری رابـبین
آبروی خلق بـربـاد اســــت درخــاک دگـر
آتـش طعـن رقـیـب وبـیـوقــاری را بـبــیـــن
ملک آتشـریـزومـا بـا پـا یـمـردی سـاکــنـش
از وطنخـواهـی بکشـور پـایـداری رابـبـیــن
نرخ روزافزون اشیاء شهریان راخسته کرد
بـی خبـر بـودن زنـرخ وشهـرداری رابـبیـن
میگریزد از گرانی خلـق سـوی مـلک غـیـر
نیمی هـم ازبـیـم راکـت بـیـقـراری رابـبـیـن
در دفـاتـراخـتـلاس ورشـوه خواری را نگر
در ادارات این همه بی بنـد و بـاری راببین
عقدهٴکارت نگـردد وا بـه ( ِبیـن روی خدا)
زر پـرستـان رابـگـو روی هـزاری رابـبین
قهــرمـان گـوینـد ایـنجــا قـاتـلان خــلـق را
بـر سـرصـدرش مـدا ل ا فـتـخـاری راببین
گرچه گـردیـده زبان آزاد، عـیـب کـس مکـن
خـامشی بگـزیـن وضع اضطراری را ببین
کــردگــارا رحـم کــن بـــر مــلـت آواره ام
از یتیم وبیوه در هرگـوشـه زاری رابـبـیـن
هـاتـفـی مـیگـفـت درگـوش دل وجانـم شبی
ای مسـلمـان راه ورمـز رستـگـاری راببین
از نفاق وجنگ ومـاومـن حـذر بـایـد نـمـود
زانپس ازما ای( رفیقی) کامگاری راببـیـن