مادر
مادر دلت فراغ تر از هر دو عالم است
نامت ز هر چی عالم و آدم مقدم است
مادر مرا تو خالقی بعد از خدای من
بعد از خدا به پای تو در سجده سر خم است
اَرزِ دعات عظیم تر از اَرجِ کائینات
یک قطره اشک تو مقدستر ز زم زم است
آغوش تو پناه من و دامنت بهشت
خاک رهت به دیده ام عرش معظم است
مادر جهان به کام منست از وجود تو
نا بودنت دلیل غم و رنج و ماتم است
مادر هزار زخم جگر دارم از زمان
دست نوازش تو به هر درد مرحم است
جبران لطفی کز تو رسیده است کی توان
بس انکه نقد پای تو سازم ز تن دم است
«واهِب» چگونه وابکند لب به وصف تو
کاو را توان به وصف تو از ذره هم کم است