تحليل ها و پيام ها

ایران، مارِ زهر آگین در آستین اولیای امور افغانستان!

خوانندگان محترم! ایرانی ها هم مثل پاکستانی ها به عناوین مختلف بر سر ملت مظلوم افغانستان اعمال نفوذ و سلطه جوی دارند. این تنها در مورد نشر نشدن فلم هایی تحت عنوان مدرسه و همسایه نیست که آنها از نشر شان جلوگیری کرده اند، بلکه موارد زیاد دیگری است که کماکان به فشار های شان ادامه میدهند از قبیل تجاوزات مرزی، مداخله در امور سیاسی و اجتماعی و تحریک مسایل مذهبی (شیعه)و (سنی) و غیره موارد است که ایرانی ها مداخله دارند. با احترام

مداخلات آشکار ایران
در امور داخلی کشور ما، مایه نگرانی مردم افغانستان شده است!

سفارت ایران: نشر فلم مدرسه و همسایه زندگی مهاجرین افغان را دشوار میسازد 23.10.2011
آژانس خبری وخت

کابل - مقام ها در سفارت ایران در مورد نشر دو فلم افغانی (همسایه و مدرسه) ابراز نگرانی نموده میافزایند که نشر این فلم ها شرایط زندگی مهاجرین افغان را در ایران دشوار تر می سازد. ناصر جهانشاهی مسوول فرهنگی سفارت ایران در کابل در مصاحبه با آژانس خبری وخت گفت: دو فلم بنام های مدرسه و همسایه که توسط دایرکتران افغان تولید شده بر خلاف واقعیت های فرهنگی و توهین به ملت ایران و افغانستان می باشد.

وی می افزاید، شکل و محتوای دو فلم که تصویر و ترسیم شده بی اساس و بی بنیاد می باشد، زیرا جمهوری ایران هیچگاه مانع دخول فرزندان مهاجر افغان به مکاتب و پوهنتون ها نشده است. جهانشاهی علاوه می کند که در حال حاضر بیش از دو صد هزار افغان در مکاتب و پوهنتون ها در بخش های مختلف حتا در بخش نیرو هسته ای مصروف درس هستند.

این مقام سفارت ایران هرگونه مداخله سفارت و دستگاه های سیاسی این کشور را در پخش و عدم پخش کردن دو فلم رد نموده می گوید: ما احترام به حاکمیت ملی اففانستان داریم و هیچگاه بر آن تجاوز نمی کنیم. مسوول فرهنگی سفارت ایران ابراز نگرانی نموده میافزاید که نشر و پخش چنین فلم ها اثرات منفی بر افکار عمومی ملت ایران گذاشته و بر روابط دوستانه ایرانیان و مهاجرین افغان تاثیر می گذارد که این تاثیر سبب می شود که شرایط زندگی بر مهاجرین مجاز و غیرمجاز افغان در ایران دشوار تر گردد.

این سخنان را مسوول فرهنگی ایران در حالی ابراز می کند که هفته گذشته وزیر اطلاعات و کلتور افغانستان در کمیسیون امور دینی و فرهنگی مجلس نمایندگان از نشر و پخش گسترده ی دو فلم افغانی بنام های مدرسه و همسایه خبر داد. وی گفت که وزارت اطلاعات و فرهنگ مانع نشر این دو فلم نشده و این دو فلم را بزود ترین فرصت در یکی از تلویزیون ها به نشر می رسانند.

فلم مدرسه و همسایه دو فلم بود که توسط دایرکتران سینما افغانستان به اساس مشکلات که افغانها در ایران دیده اند دایرکت شده بود که قرار بود در جشنواره فلم های حقوق بشر به نشر برسد، اما به گفته دایرکتران این فلم ها سفارات ایران بشکل مستقیم مانع نشر این فلم ها شده است.

فلم مدرسه ازتازه ترین ساخته های اسد سکندر کارگردان افغان است که بنابر دلایل سیاسی اقبال نمایش نیافت

دافغانستان داطلاعاتو او فرهنګ بی فرهنګ وزیر سید مخدوم رهین او کر ریس جمهور ته.


داسی مشران می درله ندی پکار
زما کلتور چی په فرهنګ بدلوی

مدرسه و همسایه!

ضرب المثل است کی ګویند:(ریش ازما و واکش از ملا)

شرم و نفرین باد به این وزارت بی فرهنګ و وزیر بی فرهنګ اطلاعات و فرهنګ. نمیدانم که سید مخدوم رهین ایرانی الاصل است یا افغان؟ اګر ایرانی الاصل باشد هیچ ګله ای نیست ولی بر عکس اګر خودرا افغان میشمارد لعنت خدا به این قسم افغان.
آیا این وزیر بی فرهنګ (سید مخدوم رهین) از مشکلات افغانهای مهاجر در ایران خبر ندارد اګر ندارد افسوس بحال این وزیر بی خبر و اګر دارد چرا منافع ملی افغانستان را قربان منافع ایران میسازد.
چند افغان که به چی مشکلات یک فلیمی را از زندګی پر از مشقت افغانهای مهاجر در خارج میسازد به جای اینکه تقدیر شود بر عکس به چی بی رحمی سرزنش میشود این را ګویند دولت ملی؟ و این را ګویند وزیر با فرهنګ؟

دوستان هموطن سلام.
ما افغانها چه پشتون و چه تاجک و چه هزاره و چه ازبک و ترکمن اصلاً در گرو گروه های جهادی طالبی استیم که اگر در شرق استیم و یا در غرب واگر در شمال استیم یا در جنوب این کره خاکی فقط و فقط برای این استیم که فرهنگ یک ملت شدن را پای پاک باختیم. چون خدا پرستی را فقط درین دانستیم که از راه مذاهب گوناگون سلاح برداشته و اول ملت خودرا بنام این و آن کشتیم و هم کشور های که در کشور ما تجاوز کرده بود(بودند) با تلفات نه چندان نسبت به تلفات خود ما مانده و ذله ساختیم ولی کشور های همسایه هم در قطار ایستاده اند ولی نسبت همسایگی و هم مذهب بودن و غیره مارا غافلگیر کرده کرده اند کاش این ها درک کنند که ما مردم شکست ناپذیر استیم اگر ما از دست همسایگان جاهل و تروریست (ایران و پاکستان) کباب میشویم و برباد میشویم فقط یک خالیگاه دربین ما وجود دارد که از فرهنگ ناب مذاهب بی بهره شده فقط به خرهنگ (فرهنگ) جهالت مذهبی چسپیده که از طرف این دوهمسایه و با پشتیبانی تروریست (های) اعراب و جهان ماقیای (مافیای) سرمایه داری در اذهان ما تذریق میشود. و فرهنگ های را توسط مجاهدین و طالبان در افغانستان آورده شده که ما مذهب واقعی و رسم و رواج 5000 ساله خودرا بلکل فراموش کرده ایم. زیرا فشار های بیرونی توسط ارتجاعی ترین همسایگان توسط اعمال (عمال) جهادی و طالبی دموکراسی (دیموکراسی) نیمبندی را که ما در جامعه خود آغاذ کرده ایم و اضح است که بضرر همسایه های کشور ما وکشور های کشور های ارتجاعی عربهاست.(،) که از مردم سالاری ما احکام (حکام) فاسد و امیران مستبد و ملا های سنی و شیعه بلرزه آمده و دیگر نمیتوانند تحمل کنند که چون منافع آنها در خطر قرار میگیرد.
انسانیت یک توانائی است که از آزادی بیان شروع میشود باید برای انسان بودن جانانه رزمید. البته هموطنان ما چون محترم اسد سکندر را قربان باید شد که در زیر وحشت و بربریت همسایه ها و اعمال داخلی قد برافراشته و دردی از هزاران درد هموطنان را در فلمی گنجانیده و با وصف سنگ اندازی ها بازهم مقاومت نموده و از حقوق برحق ملت خود دفاع میکند. برای ما افغانها افتخار هم است که به پشتیبانی چنین مبارزین نادر و کمیاب بپا خواسته و از فرهنگ رو به رشد خود را مدافعه نماهیم.
من بازهم همان حرف های تکراری خود را دوباره تکرار میکنم که بیهید (باید) بنام دفاع از مادر میهن یک ملت شویم . (،) ومخالفت های ذات البینی خودرا کنار گذاشته از هر طریق ممکن که هموطنان ما لازم میبینند از وطن و فرهنگ افغانی و ملی خود دفاع نماهیم (نمائیم). اگر وطن ما بمیرد ما هویت افغانی خودرا بنفع رقبا میبازیم. اگر باختیم باز هم نسل بعدی بغلام (به غلام) حلقه بگوش کشور های همسایه و منطقه تبدیل شده و نتنها از تحصیل علم و معرفت بی بهره میماند بلکه بمرور زمان جذب فرهنگ وحشت و بربریت شده وهمین آزادی نیم بند ما هم ازبین خواهد رفت. (،) وبفکرمن اشتباه جبران ناپذیری خواهد بود.
با پوزش از اشتباهات نوشتاری و یا کسانیکه عقیده من قابل قبول برای ایشان نیست.
بااحترام

دوستان گرامی:
ایران در افغانستان نهایت درجه فعال است و کشور ما را مال خود میداند و درین راه صد ها میلیون دالر مصرف میکند. ایران در تمام سطوح جاسوس دارد. تقرر دوبارۀ سید مخدوم رهین در حقیقت یک کودتاه موفق ایران در افغانستان بود که راه اندازی شد.
گروه حزب وحدت و ائتلاف شمال در مجموع از معاش خوران ایران اند که فعلاٌ قدرت را در دست دارند. ایران میخواهد که پشتون ها سرکوب شوند زیرا این قوم را مانع پیشروی خود در افغانستان می دانند. افرادی را که ایران در 40 سال اخیر تربیه کرده رسمی و یا غیر رسمی گردانندۀ سیاست در افغانستان اند.
ایران ثمرۀ کار و سرمایه گذاری خود را می چیند. ایران در میان جوامع افغانی در سایر کشور ها هم جاسوس دارد. جریدۀ امید و شخص محمد قوی کوشان که باجۀ سید مخدوم رهین است از عمال مشهور ایران به شمار میرود.
خلاصه اینکه افغانستان بدبخت از هر سو مورد تهاجم همسایگان خود قرار گرفته است. تمام فعالیت ایران در افغانستان طبق پلان ها دقیق پیش میرود.

تهاجم سیاسی، فرهنگی و حتی نظامی جمهوری به اصطلاح اسلامی ایران بر وطن زخم خوردۀ ما مثل آفتاب روشن است.
ایران در این سی سال از بین مهاجرین افغان ایجنت تربیه کرد و اکنون ثمر آنرا میچیند. آنها به دها تلویزیون، رادیو و سایت های انترنتی را در افغانستان بکار انداخته اند. بعضی از سایت ها باوجود آنکه از افغانها است زیادتر به منافع ایران کار می کنند و قلم میزنند تا افغانستان. وقتی جوانان ما جهت کار به ایران میروند. کار فرمایان ایران آنها را تشویق به مصرف مواد مخدر می کنند. آنها از این کار خود دو هدف دارند.
1ـ در اوایل مصرف مواد مخدر به آنها نیروی کاذب میدهد بدین ترتیب آنها کار ها را سریع انجام میدهند ولی بعد از یک مدتی آنها دیگر قادر به کار سریع نمی باشند آنها را به پولیس تسلیم می نمایند تا انها را به افغانستان بفرستند.
2ـ از دادن مواد مخدر آنها پولی را که به کارگر داده اند واپس می گیرند.
در این حالت افغانستان میماند با یک عالم مردان بار دوش جامعه.
بدین وسیله تهاجم بشری را بر افغانستان می نمایند.
از طرف دیگر ایرانی ها به یک تعداد ارازل و اوباش در کشور ما پول تادیه می کنند تا آنهازمینه ترس و رعب را در شهرهای افغانستان بوجود بیاورند. در سینما های افغانستان فلمی مبنی بر انتقاد از رویه پولیس ایران نمایش داده نشود.
نویسندگان نتوانند در بارۀ ایران چیزی بنویسند که مثال زندۀ آن تیزاب پاشی بروی رازق مامون بود.
عاملین ایرانی به حدی در سیاست داخلی افغانستان اثر گذار استند که حتی وزیر اطلاعات و کلتور را بر طرف کردند زیرا او کتاب هایی را که خلاف کلتور، عنعنات، و زبان دری میباشد اجارۀ ورود نداده بود.
بر تمام افغان های وطن پرست است که بدون تعصب زبانی، دینی، قومی صدای خود را به ضد رژیم آخندی خود کامۀ ایران بلند کنند و نگذارند هموطنان مادر گرو رژیم ایران باقی بمانند.
با احترام
هاشم از کشور کانادا

ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!!

در رابطه با تحریم نمایش فلم مدرسه از طرف سفارت ایران در کابل

مداخله ایران نباید مانع افشای حقیقت شود!

کشور عزیز ما افغانستان که ده سال قبل زیر حاکمیت یک رژیم خشن، ظالم و ستم کار قرار گرفته بود، تمام مردم این سرزمین در سایۀ بدبختی، جهالت و دور از همه حقوق انسانی زندگی می کردند؛ چونکه گروه متحجر طالبان با همکاری بیگانگان بقدرت رسیده بود بناءً تمام اعمال شان تحت فرمان بیگانگان بود و هر نوع اعمال زشت و ناشایسته که دشمن دیار ما می خواست بواسط این گروه شوم انجام میداد که هموطنان ما دیگر از همه کار های آنها به ستوه آمده بودند و جهت امرار معیشت دور از تاریکی و بدبختی، دور از ظلم و ستم نا گزیر خواهان مهاجرت به کشور های همسایه گردیدند. همه افغان ها شاهد هستند که هموطنان ما با این مهاجرت ها و مشکلات گوناگون روبرو گردیدند ولی در عالم هجرت هم دولت آخوندی ایران در حق آنها از هیچ نوع ظلم و ستم دریغ نورزیده و همواره در صدد استفاده جویی و تحقیر مهاجرین بودند.
این در حالی است که یک فلم هنری افغانی توسط کارگردان نام آشنا زبیر فرغند ساخته شد. این فلم ساز افغانی که همه درد و رنج مهاجرین افغان را در دیار مهاجرت درک نموده بود، خواست حقیقت های تلخی را که در دیار مهاجرت در کشور های همسایه بالای هموطنان ما گذشته بود، به تصویر بکشد که این فلم دشواری های مهاجرین افغان ساکن ایران و یک سلسه حوادثی را که در اردوگاه های سرحدی اتفاق افتیده نشان میداد. افغان های مهاجری که در دام مسؤولان امنیتی فاسد و خشن این اردوگاه روزهای بدی را بامشقت پشت سر می گذراند و در نهایت دست به شورش می زنند و سپس به واسطه نیروهای امنیتی ایران به سختی سرکوب می شوند.
این فلم نشان دهندۀ حقیقتی است که بالای مهاجرین افغان توسط ایرانی ها که کشور همسایه و همزبان ما است صورت گرفته و بعضی اشخاص که نمیخواستند این حقیقت تلخ بر ملا شود با استفاده از محصلین پوهنتون و با براه انداختن تظاهرات مانع نشر این فلم گردیدند که گفته شده است این فلم توسط عوامل ایرانی که حقیقت زندگی افغان را در آن کشور نشان میدهد، مانع گردیده و کشور های همسایه که در همه امور داخلی ملت ما مداخله می نمایند و امروز مانع نشر فلم های افغانی که بر اساس واقعیت ها ساخته شده اند، نیز مداخله می نمایند. این مداخله گران که همسایه های ما میباشند باید در حل مشکلات این کشور منحیث همسایه و همزبان ما سهیم باشند نه مشکل آفرین برای ما چونکه همه میدانند که با انجام چنین اعمال شان حقایق را پنهان کرده نمیتوانند جوانان و محصلین ما نیز باید بدانند که چنین داستان مانند فلم همسایه حقیقت گذشته است و در جهت نشان دادن حقیقت رسانه های با اعتبار ترین وسیله است تا همه حقایق را بدانند.
محصلین پوهنتون که یک قشر روشن فکر جامعه بشمار میروند نباید زیر تاثیر کشور های همسایه در جهت نا امنی این دیار قرار بگیرند؛ بلکه از همه بیشتر این قشر منور در جهت آرامی، آبادی، ترقی این کشور بکوشند و در مقابل دشمن این سرزمین جدی عمل نمایند تا بار دیگر هموطنان ما در کشور های همسایه مهاجر نشوند.
بااحترام

مداخلات آشکار ایران در امور داخلی کشور ما، مایه نگرانی باشندگان افغانستان شده است!

ایران یکی از کشورهایی است که درهمسایگی ما قرار دارد واین کشور دارای مشترکات فرهنگی و لسانی با ما میباشد اما کشور مذکور پیوسته سیاست های مغرضانه و دارای ستراتیژی نامعقول را در قبال افغانستان به پیش برده است. بنابر همین دلیل روابط نیک میان این دو کشور رو به تیرگی گرائیده و مردم افغانستان نیز خاطره خوش از مهاجرت خویش در دوران سه دهۀ اخیر از برخورد دولت و حکومت ایران ندارند و عوامل آن را بدرفتاری دولت مردان مستبد ایران میدانند که تعداد افغانها را بنابه دلایل مختلفت رد مرز و به جرم های گوناگون اعدام نموده و یا به آزار و اذیت آنها پرداخته اند که این عمل خود سبب بي اعتمادی افغانها در مقابل آن كشور گردیده است.
به همین منوال ایران درهفتۀ قبل نیز پیوسته با اعمال مداخله گرانه در امور داخلی کشور دست به یک سلسله اقدام ات بدور از توقع و انتظار زده است، که آن جلوگیری از نشر یک فلم افغانی تحت عنوان مدرسه که زندگی آوارگان افغان مقیم ایران را به تصویر می کشاند و نحوۀ برخورد دولت مردان ایرانی را علیه کودکان و دانش آموزان آواره کشور ما بیان میدارد، به روز پنج شنبه این فلم افغانی که از ساخته های اسد سکندر یک فرد وطن دوست و فلم ساز ماهر کشور ماست که همواره واقعیت های زندگی افراد دچار رنج و مشقت را به تصویر کشیده است از نشر باز داشته شد. این فلم زمانی از نشر باز ماند که به روز پنج شنبه فلم مدرسه در تالار مرکز کلتوری فرانسه در لیسه استقلال باجمع از فرهنگیان و سینماگران برای تماشای این فلم گردهم آمده بودند، معلوم نیست که چرا از نمایش زندگی و تصویر حالات مردم آواره ما در ایران این قدر هراس دارند، این دست درازی های ایران در امور فرهنگی کشور ما سبب شده است که برخورد نیروهای انتظامی آن کشور مورد خشم هموطنان ما قرار گیرد. گرچه این بار اول نیست که دولت مداران ایران در امور داخلی ما دست درازی بی مورد می نمایند ولی این بار این کشور خواسته است که اعمال خویش را نزد ملت افغانستان پنهان نماید، و با ممانعت در پخش این فلم ثابت گردید که آنها چنین اعمال خشن و خلاف کنوانسیون های بشری را بر علیه ملت مظلوم ما روا داشته اند.
بهر حال حالا وقت آن رسیده تا یک رسانه آزاد و مستقل افغانی پخش این فلم را به عهده گرفته و احساس ملی خویش را در قبال این ملت مظلوم بیان نمایند و در ضمن نهادهای حقوق بشر و شبکه های جامعۀ مدنی ملی و بین الملی نباید در این مسأله خاموش بمانند و هیچ درکی بالاتر از فهمیدن مردم ما از اعمال همسایگان عاقبت نااندیش ما نیست که در زیر آستین های شان شمشیر های زهراگین پنهان دارند و همواره آنرا در وجود ما با پنهان کاری فرو میبرند.
بااحترام

از افتتاح فلم (همسایه) جلوگیری به عمل آمد!

کشورهای همسایه بخصوص ایران و پاکستان درطی ده سال گذشته با مفکوره های منفی شان درامور داخلی کشور ما دخالت می نمایند، با وجودیکه بااین دو کشور همجوار وهم سرحد هستیم و همچنان مشترکات زیادی داریم؛ اما آنان پیوسته با موضوعات داخلی ما مخالفت ورزیده که در نتیجه روابط حسن همجواری میان دو کشور آسیب خواهد دید.
در جریان سه دهه جنگ خانمانسوز تعداد زیادی از هموطنان عزیز ما دیار غربت را به پیش گرفتند و بخصوص در زمان حاکمیت رژیم مستبد و واپس گرای طالبان بکشور همسایۀ ایران پناه بردند. اما متأسفانه با مهاجرین افغانی در آنکشور برخورد های غیر انسانی و غیر قانونی و مخالف با هر گونه کرامت انسانی و مخالف حقوق مهاجرت نموده که بیشترین آن توسط نیروهای امنیتی شان صورت می گرفت. همچنان دراین اواخر ما شاهد فستیوال فلم حقوق بشر که در مزارشریف برگزار گردیده و قرار بود که همزمان در کابل نیز برگزار شود و بمدت یک هفته ادامه یابد؛ مگر از طرف عوامل ایرانی دراین فستیوال اخلال صورت گرفت و یکتعداد در مزارشریف که عمدتاً از عوامل نفوذی آن کشور میباشند. دراخلال این برنامه تلاش کردند.
در فلم همسایه مهاجرینی که در اردوگاه سفید سنگ ایران نگهداری میشوند به اثر تحقیر و توهین مسؤولان اردوگاه و همچنین به اثر کارهای شاقه مجبور می شوند که دست به اعتراض و آشوب بزنند؛ مگر در نتیجه، این اعتراض منجر به کشته و زنده به گور کردن بیش از(400) تن از مهاجرین افغان میشود که این عمل غیر انسانی، غیر قانونی و غیر اسلامی کشور مزبور بود که علیه مهاجرین افغانی اعمال شده است، کاملاً حقیقت داشته و نباید این عوامل ایرانی و وابسته به عوامل بیرونی از نمایش فلم همسایه که درآن ظلم، ستم و کارهای شاقه بالای پناهندگان افغان در ایران را به تصویر میکشد، خوداری شود. کشورهای همسایه همیشه در امور سیاسی و فرهنگی ما مغرضانه مداخله نموده که باعث نا امنی و بی ثباتی در افغانستان گردیده اند، به هر اندازۀ که کشورهای همسایه مداخلات شان را در امور داخلی افغانستان بیشتر بسازند، اذهان عامه را علیه شان به خشونت های گستردۀ خواهد کشانید. چرا که آنان هیچ حق ندارند که از برگزاری فستیوال فلم ها در کشور ما ممانعت نمایند. ملت ما و بخصوص فلم سازان افغان حق دارند که هرنوع حقیقت که مبین درد ها و رنج های مردم ما در مهاجرت و غربت باشد به تصویر کشیده و به نمایش بگذارند تا که جامعۀ جهانی و همگان آگاهی حاصل نمایند که ایران با مهاجرین افغان چه نوع برخورد غیر انسانی کرده و هنوز هم می نماید.
جامعۀ جهانی باید این دخالت آنهارا در رابطه به منع فلم (همسایه) که عوامل ایرانی بطور آشکار اخلال می نمایند، راه حل پیدا کرده؛ در غیر آن مردم غیور افغانستان این عمل ایران را تحمل نتوانسته و آماده خواهند بود که یک درس عبرت آمیز برای شان داده تا در آینده اجنبی ها نتوانند که در امور سیاسی و فرهنگی ما مداخله نمایند.
بااحترام

دوستان گرامی سلام
برداشت بنده در قسمت توقیف کردن فلم مدرسه
دولت اخندی ایران در طول این 30 سال نشان داد که دشمن واقعی خلق های افغان میباشد. تجاوز های غیر انسانی را بالای مردم ما روا داشته است. تجاوز فرهنگی خطرناکتر از تجاوز نظامی میباشد.
توقیف نمودن فلم مدرسه هم جز این تجاوز به شمار میرود که ما افغان ها این عمل و خاموشی اختیار نمودن دولت افغانستان را محکوم می نمایم .
بدبختانه افغان های ما در زمینه کم علاقه معلوم می شوند. امیدوارم که در این بحث سهیم شوید
سلامت باشید

جلوگیری از نمایش فلم افغانی مدرسه
از طرف مقامات ایرانی در کابل و مزار شریف

عوامل ايرانی يعنی چه؟ چرا آدرس غلط ومبهم ميدهی بيادر!
عوامل ايرانی ، اکنون ديگر ، مدير فلان دفتر يا فلان وکيل شورا يا معلم فلان فاکولته نيست ؛ عوامل ايرانی : يعنی حامد کرزی، مارشال قسيم خان؛ کريم خليلی؛ سيد مخدوم رهين،تورن اسماعيل خان ؛ بسم الله محمدی و.... درست است که رييس افغان فلم مستقيما در توقيف فلم مدرسه، دست داشته است اما وی بدون مشورت با مخدوم رهين ، قادر به انجام اين سانسور نيست!
ايران اينک قادر است، در کابل ، نمايشات خيابانی ، راه اندازی کند؛ ولسی جرگه را به سمت و سوی منويات و اهداف خود بکشاند و حتا در باره شيوه نان خوردن و لباس پوشيدن رييس جمهور افغانستان، ابراز نظر و مداخله کند!!
هيچ دولتی ، از زمان تاسيس افغانستان ، به اندازه دولت کرزی، مطيع و چاکر و جيره خوار ايرانيان نبوده است!
وزير تحصيلات عالی ، سرور دانش، به رژيم ضد بشری ايران، اجازه داده ، حتا سرفصل های دروس علوم انسانی و تربيتی فاکولته ها ی ما را از روی کريکولم ها و متود های های غير استندارد مراکز تحصيلی ايران، دوباره نويسی و نسخه برداری کنند!
ايران برای ما ، دانشگاه اسلامی ( دانشگاه آزاد اسلامی !) ساخته و جمعی از شاگردان را برای بر آورده ساختن نيات شيطانی اش، زير تربيت وتمويل قرار داده است!
هر چند ماه يک بار ،تعداد زيادی از استادان پوهنتون ها، بخصوص پوهنتون کابل ، به اسم سيمينار و سيرعلمی ، روانه ايران ميشوند حتا استادان فاکولته های شرعيات ما!
عوامل ايران ، ديگر فلان عضو دفتر وفلان عضو تنظيم نيست، بلکه نصف کابينه، جيره خوار ايران است !
نويسنده گان ما بايد از کلی بافی و مبهم گويی، احتراز کنند! احترام .

رزاق مأمون
ارسالی ناظمه ناظمی


سازش اطلاعاتی ایران و فرانسه درکابل

اخلال فستیوال فلم حقوق بشر و مدرسه از جانب ایران