تحليل ها و پيام ها

محترم حلیم جان تنویر
این نوشته مختصر در کنار نوشته شما و برای احترام به نوشته شما نگاشته شده است.
نوشته شما بسیار جذاب و صحیح می باشد. بهترین بخش تحقیقی که در قسمت تاریخ کهن افغانستان صورت گرفته نوشته های علامه عبدالهی حبیبی است که در کتاب تاریخ مختصر افغانستان به لسانهای پشتو و دری در آن بسیار وقایع تاریخی درست نوشته شده است.
در قسمت موضوع تاریخ افغانستان باید تذکر داده شود که افغانها تاریخ را بطور واقعی می نویسند و جنبه ایدیولوژیکی ندارد. یکی از مخرب ترین مفکوره هایی که با تاسف دشمنان افغانستان حقیقت تاریخ افغانستان را می کوشند کم رنگ جلوه دهند، مطالعه ایدلوژیکی و خودپسندی تاریخ نویسان ایران است. البته تاریخ دان قدر ایرانی جناب پورپیرار دروغها را افشاء کرده است
وقتی یک مملکت خود را برتر از دیگران ببیند سعی می کند که دیگران را بی هویت و یا بد هویت نشان دهد. زمانی که کلمه "من" و "ما" در توصیف هویت از سوی هر مملکتی ابراز شود، ان وقت است که کم اهمیت شمردن دیگران تنها راه جلوه دادن یک تاریخ غلط و دروغین هویت خودی آن مملکت است. یکی از آثار بسیار جالب که موضوع "شرق گرایی" و یا است
(Orientalism)
را یک استاد پوهنتون اصیلت فلسطینی در اضلاع متحده امریکا بنام ادوارد سعید در کتاب خود نوشته است، موضوع برتری دیدن غرب را بسیار جالب می نویسد که در هر پوهنتون انگلستان در مضمون های زیادی تدریس می شود. مشابه کار ادروارد را برنارد لویس یهودی کرده است که در اصل دین اسلام را سرکوب می کند.
در کتله علمی غربی که ما هم در آن به سادگی یا به سختی خود را جا داده ایم، بهترین ابزار، نوشتن است که متاسفانه برادران افغان من در نوشتن به لسانهای بین المللی کوتاهی می کنند.
اگر شما نوشته های بری روبین را بخوانید کل آن به حمایت از اسرایل است. نوشته های دانیل پایپ به حمایت از غرب و سرکوب مسلمانان است، نوشته های توماس بارفیلد به ارتباط افغانستان نزدیک به حقایق جامعه افغانی است و نوشته های ایرانی ها به ارتباط افغانها تحقیر آمیز است.
در جنگ کلتوری زخم زبان و سرکوب با زخم زبان و سرکوب حل می گردد. امید وارم که برای رشد علمی افغانها کل هم گام عملی برداریم. در اینترنت در حدود بیشتر از 2000 عنوان کتاب افغانی به شکل پی دی اف موجود است که البته اگر همکارم از افغان جرمن پورتال بخواهند می توانم با فلش مموری به حرمنی روان کنم. من در مدت 3 سال و طی مدت دانلود حدود 300 ساعت آنها را در لپ تاپ خود ذخیره کرده ام. یعنی شما می توانید 300 ساعت وقت خود را صرف امور دیگری کنید.
باید نوشته های افغانان را قدر شمرد. باید تاریخ های غبار، تاج التواریخ، سراج التوریخ، و کتابهای نوشته دیگر نویسندگان افغان را قدر شمرد و با دل و جان خواند. کتاب شیون کابلی و برگهایی از صفحات تاریخ نوشته ولی احمد جان نوری که تحفه های بی مانند نوری صاحب اند بسیار جالب هستند. نوری صاحب فرانسه حدود 10 کتاب به وزن 8-9 کبلو برایم روان کردند و حتی پیسه پست را هم از من نگرفتند.
یکی از راه های مدرن (جامعه های غربی) برای تعلیم و ترقی نوشتن بر ضد و به دفاع از شهتیات و خرافات است.
می خواهم یک لینک جالب را به خوانندگان شریک بسازم که کل تز های دوکتورایی که در امریکا و دیگر مملکت ها به ارتباط افغانستان نوشته شده و می شوند در آن لیست وار نوشته شده است.
http://afghanistan-analyst.org/dissertations-and-theses/worldcat-dissertations/
پیش به سوی جامعه ای مدرن و منطقی
جواد حسن زاده

تهاجم فرهنگی ایران ...قسمت دوم و آخر

اگر به گذشته کوتاه نظری کنیم در می یابیم که آریانای کهن در محور شهر باستانی بلخ مدنیت درخشان پنجهزار ساله افغانستان را داشت. مدنیتی که شامل افغانستان کنونی، هند، فارس)ایران( و آسیای میانه می گردید. قبل از گسترش دین اسلام، مدنیت آریایی به عنوان مهد تمدن و زبان در تاریخ قدیم جهان همیشه بحث های علمی دارد. بلخ مرکز و آغازگر زبان اوستایی و دین زردتشتی بود. زردتشت خود اهل و متولد شهر بلخ بود و به قول بیشتر مستشرقین زادگاه زردتشت را بلخ باختر )بخدی( می دانند.

راتلونکي ‌ګونګیان
فېسبوک مې خلاص کړ، او د جهاني صاحب ضد حرکتونه او د ګڼو پردي پالو نار، سورې مې واورېدې .
ما له هماغه لومړۍ ورځې، چې جهاني صاحب د پارلمان لخوا تایید شو، دغه ورځ مخکې له مخې اټکل کړېوه، چې دداسې یوه غلي حرکت ترشا د نورو توکمنو غورځنګ راپورته کېدونکی دی، او د جهاني ضد څپې به په ټول هېواد کې خپرې شي

فواد جان ارسلا با سلام
تشکر از معلومات شما، حتما کتاب تان را می خوانم و باز با شما ارتباط می گیرم. زنده باشید که با قلم خود فخر افغانستان استید.

جواد حسن زاده

جناب غ. حضرت یا جان آغا جان یا هرنام دیگری که دارید از سویدن یا آسترلیا، لندن ویا کدام شهر خیالی دیگر. جواب عاجلتان بعد از مکالمه فوق قابل تعجب نیست، چون قسمیکه اشاره شد، تشریف دارید. قراریکه گفته شد، نام مهم نیست بلکه متن پیام است که هویت نویسنده را معرفی مینماید...رب من الحمدلله صرف الله متعال است و الفاظیکه تنها عربی اش به بیسوادان معلوم میشود، دعاهای ماثوره اند، که به پیروی از حضرت سرور کاینات صلی الله علیه وسلم مواقع خاص خود را دارند. اینها زجزخوانی و دشنامسراییهای اربابان رافضی شما نیستند، که سادووارانه گوش مردم با آنها کر شود. همینها هم هستند که بنام خمس و صیغه و معامله با دشمنان اسلام و مسلمانان از زمان چنگیز خبیث تا همینحال دینرا در مقابل متاع قلیل فروخته و همیشه مسلمانان تمام جهان مخصوصا مردم عراق و افغانستانرا ناجوانمردانه از عقب به خنجر زده اند. من با شخص شما کدام دشمنی ندارم. شاید در یکتعداد کم موارد با شما همنظر هم باشم. اما چون از روند نوشتار و طریقه کارتان به اهدافتان که هیچ بخیر مملکت نبوده و اکثر و شاید همه زیر نامهای مستعار مخصوصا پشتو، سعی دارید با نیرنگهای ناشیانه، تبلیغات و پروپاگندچلانیرا بنفع جمهوری آخوندی رافضی درین پورتال هم شروع کنید، خواستم توجه خوانندگان محترم را که الحمدلله و ان شاالله خود درایت آنرا دارند، که از لابلای نوشتار نویسنده به هویت اصلی وی پی ببرند، به نوشته ها و نظریات خودتان و یا هرکسی دیگری و زیر هرنامیکه باشد، معطوف دارم، تا دیده شود که کی در خدمت کدام دستگاهی قرار دارد. وما علینا الی البلاغ المبین و توکل علی الحی الذی لایموت.

ښاغلی محترم غ حضرت،
ستاسو مور دی خدای وبخښی، جنتونه دی ور په برخه کړی. داسی ښکاری چی خدای بښلی د لویې همت او پوهی خاونده وه زړه یې په پښتو او پښتنو باندی پَخسیده خو پوه نشوم چی زوی یې ولی د پښتنو د خدمتګارانو پسي را خیستی ده؟ په لوی لاس یې پردی پالوته سپاری؟. اوس چی زه وینم نوری لیکنی مو هم پدی پورتال کی خپري شوی دی البته زه ورته خوشحاله یم ولی که زه د تاسو پر ځای وم د قدرمنو لوستونکو نه می بښنه غوښته.
محترمه! اوس چی تاسو د خپل مور جانې قصه وکړه ما ته دا احساس را پیدا شو چی تاسو تیروتی وی.او د محترم جهانی صاحب په هکله مو معلومات نیمګړی دی. ښاغلی جهانی هغه مهال هیواد پری ښود چی د خلک دیموکراتیک ګوند په خپل ټول قدرت سره اوامر چلول. هغه مهال نوموړی د تلویزیون د نشراتو مرستیال وه، ښاغلی جهانی د ایرانی فلم د خپریدو امر وکه مګر وزیر مجید سربلند، او روسی مشاور د روسی فلم د نشر غوښتونکی وه محترم جهانی د شپی تر لسو بجو پوری په ستدیوګانو کی پاتی ښه کلچه فلم آنلاین شو نو کورته ولاړ بیا تلویزیون ته را نغی او د زرهاؤ نورو هیوادوالو په څیر مهاجر شو. نو هیله کیږی چی زما په انګیزی باندی پوه شوی یاست.

در جواب به جلال
چون نام من در نوشته خودت دیده شد خواستم که در جواب خودت چند جمله بنویسم. پورتال افغان جرمن برای افغانهایی است که فکر خود، نظر و یا تحقیق خود را می نویسند. این نظرها کدام وقت دیگران را مجذوب کرده وآنها را می خوانند و مطلبی در کنارش به تایید یا تکذیب آن می نویسند. خداوند خیر بدهد کسانی که این پورتال را اداره می کنند. من منحیث یک افغان با دیدن چند مطلب جذاب در این پورتال خواستم نظر خود را شریک بسازم، اما نمیدانستم که پورتال آن قسم جالب است که انسان های مثل خودت هم آنرا می خوانند. البته خوانندگان گرامی شاید فریب نوشته های عربی تو را بخورند و قصور تو را نادیده بگیرند. برای من انسانیت و احترام به کل دانشمندان پورتال و افغانان شریف مهم است و این که همه ما برای تحقق یک جامعه خوب افغانی زحمت می کشیم. خداوند تو را با اربابهای دین فروشت هدایت کند.در ضمن نام من جان آغا نیست و جان آقا است.
جان آقا بابکرخیل

افسوس که کلکینچه های نظرخواهی در مورد سنگسار و حمایت حکومت افغانستان از عربستان سعودی در مسءله یمن مسدود شد، ورنه دوستان محترم بوضاحت دیده میتوانستند که جناب غ.حضرت یا عبدالولی یا جان آغا بابکرخیل و یا هم محمد خان الکوزی یا هرنام دیگر را که هم بالای خود بگذارند، بزعم خود میخواهند با انتخاب نامهای مخصوص اقوام پشتون، خود را از اشتباه خادم بودن حکومت آخوندی صفوی که نمیدانم تنها انگیزه ای مذهبی دارد یا مثل بسیاری کارمندان دیگر دستگاه اطلاعات جمهوری صفوی، مسایل مالی هم رولی داشته باشند. بهر حال این طرز کلام و متن پیام است که چلوصاف هرکه را ازآب میکشد، زیر هرنامیکه باشد.بخصوص که ایشان از مجرم خواندن رهبر مقتول حزب وحدت و بانی منحوس رقص مرده عبدالعلی مزاری مجرم، سخت برآشفته گردیده و شروع به یاوه سراییها مینمودند. الحمدلله هرباری این خودشان هستند که به شکلی از اشکال مچ خود را خود بازنموده و به همه نشان میدهند که اصلا کی هستند و هدفشان ازین چالکهای ناشیانه یا قرار نوشته های خودشان اشتوکانه چی میباشد...
الله بزرگ روزی را بیاورد که مردم این مملکت اگر مسلمان هستند، تنها کلمه ای لا اله الا الله محمد رسول الله و اگر هنوز مسلمان هم نیستند، صرف افغان و انسان بودنشان برای تامین امنیت و حفظ نوامیسشان کفایت کند و ضرورتی برای پناه بردن به آغوش دشمنان مغرض دین و وطن و انتخاب راههای نامعقول و مضحک محسوس نگردد. همچنان به امید رسیدن مجرمین و قاتلین بیحیا و بیحیثیت، بسزای جنایات و اعمال شومشان. حسبناالله و نعم الوکیل.

جناب محترم الیاس خان از آلمان. باز هم سلام میکنم.
چون کلمۀ مکتب و شوونځی علت سرګرمی شما ګردیده اجازه بفرمائید که این سرګرمی و شوخ طبعی تانرا با یادآوری یک خاطره، تکمیل کنم.
روزی به مادر متوفی ام ( که خداوند با همه مادران دنیا غرق رحمتش کنند) از روی مزاح و شوخی ګفتم از این به بعد لغات خوونځی را بجای مکتب استعمال میکنیم، مادرم درجواب ګفت که نه نه بچییم پشتوی سوچۀ تانرا با پاړسی جلالاباتی خراب نکنید، یکصد ساعت و یکصد دقیقه به این ګپ مادرم می خندیدم و اګر این ګپ در روز مرګش در ذهنم خطور میکرد شاید اشکهای سوګم کمی ګمراه میشدند. تشکر

جناب محترم غ حضرت صاحب،
سلام های متقابل این بنده را بپذیرید.
محترما شما مرا در موقعیت دشواری قرار داده اید. اگر من به زبان «مکتب» خدمت شما عرایضی تقدیم بدارم سوالات شما جواب گفته نمیشود، اگر به زبان «ښوونځی» بنویسم چون جناب شما تعهد کرده اید که هزارسال دیگرکه تقریباً ۵۲هزار هفته میشود، شما آنرا تلفظ (نمیخوانید) نمی کنید. بناءً این مدت را من باید صبر کنم.
اینجانب شما را به بیگانه پروری متهم نکرده ام. اگر دقت کنید، نوشته ام خدا به ګناهان من حساب نکند! یعنی من سند ندارم که شما را متهم کنم ولی طرز نوشتهٔ تان انسان را به شک و شبه می اندازد. حتی در لاشعور من هم نمیگردد که کسی را گوستأخانه، ګوستاخ بگویم.
محترم غ حضرت صاحب!
پرسیده اید انگیزهٔ من در مورد حمایت ازجهانی چه بوده است؟ برای اینکه سیال از سیال پس نماند این پرسش شما را مثل جناب شما بیک قصه شروع می کنم.
میگویند: در زمان حلقی ها و پرچمی یک صاحب منصب تازه به حزب جذب شده بود. یکی از حزبی ها پرسید رفیق فلانی چه انګیزهٔ سبب شد که شما عضو حزب شوید؟ تازه جزب شده گفت «صاحب کدام انگیزه منگیزه نبود آمر صاحب تخنیک سرم صدا کرد من هم صدای شانه به زمین نه انداختم»
حالا من کدام انگیزهٔ خاصی نداشتم صرف چون آقای جهانی یک شخصیت ملی است به خاطر انچه نکرده بود متهم شد بود خواستم بر موضوع کمی روشنی به اندازم.
هرگاه پښتون ها را برادر مساوی باخود قبول کردید؟ خواستید پیشتریا قبل از هزار سال به اندازهٔ عمر ما مردم عادی و عوام «ښوونځی» را تلفظ کردید، برای برای تان قول شرف میدهم که لغات و مفهوم ( بیګانه ) را خدمت تان تشریح کنم.
در غیر آن جناب محترم ولی احمد نوری، پوهاند صاحب هاشمیان، محترمه میرمن صالحه وهاب واصل، به قول خودشان محترم ماروفی به قول ما مردم محترم دیپلوم انجنیر خلیل الله معروفی صاحب، محترم دیپلوم انجنیر قیص کبیر و ذوات محترم دیگردر تشریح آن کدام کمی نکرده اند به عمر همهٔ شان برکت.
یاهو

تهاجم فرهنگی ایران ...
نوشتۀ محترم دیپلوم انجنیر خلیل الله معروفی

پیش از پرداختن به موضوع باید به صراحت تام اعلام کنم که این نوشته و نوشته های همقماش آن نه بخاطر ضدیت با ایران و برادران ایرانی ما صورت می گیرد و نه با مخالفت با زبان فارسی ایران!!! اینوشته و امثالش فقط و فقط و به نحوۀ "زبان در" افغانستان تأکید دارد. و تأکید دارد که افغانان باید حافظ و حارس و نگهبان دری خویش باشند، همانگونه که از دیگر شؤون فرهنگی و ملی خود حراست و حفاظت و نگهداری و نگهبانی می کنند!!. ............

فېسبوک مې خلاص کړ، او د جهاني صاحب ضد حرکتونه او د ګڼو پردي‌پالو نار، سورې مې واورېدې.
ما له هماغه لومړۍ ورځې، چې جهاني صاحب د پارلمان لخوا تایید شو، دغه ورځ‌مخکې له مخې اټکل کړېوه، چې دداسې یوه غلي حرکت ترشا د نورو توکمنو غورځنګ راپورته کېدونکی دی، او د جهاني‌ضد څپې به په ټول هېواد کې خپرې شي.

شاغلی غ حضرت تاسی چه وایی چه زه متعصب نه یم مګر بیاهم جهانی دی نه دی خوش چه فشتون دی او نور بی جایه دروغ هم ورباندی تړی چه ګویا خلقی اوداسی نور که نه وی نو دجهانی سوانح دافغان جرمن ویب کی شته ویی لوله ولی تهمت مه تړه
تشکر

جناب محترم الیاس خان از آلمان. بعد از عرض سلام. نوشتۀ جنابعالی را در مورد نوشتۀ اخیر بنده، خواندم. تشکر از لطف تان.
در اوایل دهۀ هشتاد یکی از آشنایان بنده تازه تشریف آورده بود آلمان ( آنزمان بنده مقیم آلمان بودم) و از قول دوستش که از نزدیک شاهد این ماجرا بود، قصه میکرد که یکی از خبرنګارهای مشهور روزنامۀ لوموند بنام ابیه شاؤ؟ در سنګر ګرم جنګجویان افغان از طرف قوای مشترک رژیم و شوروی در حوالی لغمان دستګیر شد و به جرم ورود غیر قانونی و همکاری با مخالفین رژیم جهت محاکمه به سالون محاکمه آورده شد، در پهلوی قاضی افغان یک جنرال روسی هم قرار داشت، قاضی افغان بعد از تفهیم اتهام منتظر توضیحات متهم ( خبرنګار فرانسوی) شد ولی خبرنګار در جواب قاضی خاموش بود و نه میخواست چیزی بګوید تا اینکه قهر و غضب جنرال روسی تحریک و با صدای خشمګین خطاب به خبرنګار ګفت که شما چرا بدون پاسپورت و ویزا داخل خاک افغانستان شده اید، خبرنګار که یک آدم معمولی نبود با جرأت تام خطاب به جنرال روسی ګفت که آیا شما میتوانید پاسپورت تانرا به من نشان بدهید، جنرال با شنیدن این ګپ عصبانی شد و سالون را ترک نمود و قاضی را هم پیش خود طلبید، بعد از چند دقیقه قاضی دوباره داخل سالون ګردید و روند محاکمه را از سر شروع و بالآخره خبرنګار را به هفده سال حبس محکوم نمود. ( که البته بعد از هفده روز حبس آزاد ګردید) .
جناب الیاس! شما مرا در آخر نوشتۀ تان متهم به بیګانه پروری نموده اید، من این ګوستأخی را در مقابل شما انجام نه میدهم که از شما بخواهم که پاسپورت تان نشان بدهید بلکه فقط از شما میخواهم که لغات و مفهوم ( بیګانه ) را به بنده توضیح نمائید . چون شما خود را یک پشتون زبان معرفی نمودید و من هم مشکوک به انګیزۀ شما مبنی بر حمایت از وزیر اطلاعات، شدم واګر میفهمیدم که شما پشتون نیستید مزاحم تان نه میشدم. تشکر

هموطن محترم اقای غ حضرت .
بانهم که ریشته من ادبیات و زبان نیست اجازه دهید بالای مضمون شما که عبارت است ( بحث های داغ در مورد مسول اطلاعات و کلتور ) خدمت شما عرض نمایم و به اذهان شما برسانم .که از روز شمولیتم در مکتب تا زمان فراعتم از فاکولته علوم اجتماعی نه در مکتب و نه در زمان تحصل ام در پوهنتون کابل کلیمه دانشجوی، دانشکده ، و دانشګاه را هیچ نه شنیده بودم . خدا کند چیزی که میګوید راستی و حقیقت داشته باشد اینکه شما میګوید ( که هیچ ګونه تعصب قومی و نژادی و لسانی و سمتی و ..... را به رسمیت نمی شناسم قابل سوال است ، کلیمه مکتب تنها در مناطق دری زبان ما مرویج بود نه در تمام افغانستان . در مناطق پشتو زبان برای مکتب ( ښوونځی ) ګفته میشد. از زمانیکه وزارت اطلاعات و کلتور بنیانګذاری و بوجود امد بنام و زارت اطلاعات و کلتور مسما بود ، ولی زمان که استاد ربانی بحیث ریس دولت یک ناحیه کابل عرض اندام نمود وزارت اطلاعات و کلتور ( بنام وزارت اطلاعات و فرهنګ )تغییر نام نمود که البته یکی از دلالیل تغییر نام ان وزارت هجوم فرهنګی ایران در زمان زمامداری ناحیه وی استاد ربانی بود

برادر گرامی جناب محترم غ. حضرت درود بر شما
به عقیدۀ من، در افغانستان فعلاً عنان انتخاب و تسلیم کار به اهل کار و اینکه کی در گذشته چی کرده بود و در کدام حزب و مذهب بود و چه جفا ها به سر زمین ما و شما کرده و هنوز هم خواهد کرد، از دست دولتمرادن میدان سیاست افغانستان رها شده است. آنها در حال حاضر حتی در شناخت خود شان هم متردد خواهند بود. به جرائت و جسارت عام و تام گفته میتوانم که از سی و شش سال به این طرف هستند کسانیکه پایه به پایه در هر گروهی که بر سر قدرت رسیده، در یکی از پُست های دولتی تا سویه ای حتی مشاور و وزیر و معین به طرفداری همان دولت سر اقتدار ایفاءِ وظیفه کرده اند، زمانیکه آن دولتمدار از قدرت باز مانده است و آپوزیسیون سیاسی بر سر قدرت رسیده همان اشخاص بار دیگر به طرفداری دولت جدید روی پرده های تلویزیون ظاهر گردیده اند باز هم در دولت جدید پُست های بلند بالایی را اشغال کرده اند و تا توانسته اند از دولت قبلی که در آن بهترین وظیفه ها را داشته اند بد و رد گفته اند و وفا داری خود را بر دولت جدید اعلام داشته اند. به همین ترتیب دوره به دوره و دولت به دولت به پیش رفته اند. اینکه کسی در افغانستان دولتداری کرده میتواند یا خیر هنوز هم سؤال مبهم و معمای بسیار پیچیده است که نه شما، نه من و نه میلیون ها افغان سرگشته و ناتوان دیگر آنرا میتواند بداند و یا بر آن ابراز نظر بکند. برای ملت افغانستان بهتر همین خواهد بود که در مقامات وزارت ها از اشخاصی پشتیبانی نمایند که حد اقل به فکر منافع ملی کشور خود هستند نه منافع شخصی خود و همسایگان و یا جیب خود.
ما هر کدام درین دیار غربت مانند شما عاشق وجب وجب خاک سرزمین ما می باشیم وهوا و فضا و همه باشندگان این کشور را دوست داریم و در فکر اِعمال افعال انسانی برای شان هستیم. ولی از تهاجم فرهنگی ایران که زیاد تر تهاجم ادبی اش میتوان نامید هرگز چشم پوشی کرده نمی توانیم و این مسأله هم مسألۀ غیر قابل انکار است. ما و شما همه روزه به چشم سر می بینیم و به گوش شنوا در تلویزیون های طلوع و یک میشنویم که کلمات نامأنوس لهجۀ ایرانی روز تا روز داخل زبان دری می گردد، لهجۀ فارسی ایرانی به سرعت غیر قابل توقعی بر ادبیات ما در اطلاعات جمعی تحمیل میگردد و این نسل های آیندۀ ما خواهد بود که بهای سنگین و کمر شکن این خطایی نابخشودنی را بپردازند.
برای ما درین جا تعداد کلمات و یا لغات مطرح نیست که ما اگر خواستیم استفاده کنیم و اگر نخواستیم کنارش بگذاریم، این تهاجم که شما آنرا تهاجم نمی دانید در حقیقت یک تجاوز آشکار بر منافع ملی ما است که ایرانی ها توسط افراد دست نشاندۀ خود شان دست های ما را از عقب بسته اند. اینکه زبان پشتوی خود ما جا گزین زبان دری ما گردد، زبان ازبکی خود ما، پشه یی خود ما هزارگی خود ما به ما فرق نمی کند زیرا همه زبان های همین سر زمین هستند و بخواهیم نخواهیم از خود ماست اما درد ما اینست که بیگانگان فعلاً انحصار را در دست گرفته و به نابودی زبان سُچۀ دری بر خواسته اند.
موفق باشید

محترم غلام حضرت
ایران به هیچ قوم و زبان غیر فارسی اجازه خواندن و نوشتن و حتی تکلم نمیدهد. پاکستان از روز بوجود آمدن به هیچ قوم چه پنجابی چه کشمیری چه پشتون و چه بلوچی و یا سندی اجازه خواندن و نوشتن به زبان های خودشان نداده است و همه را مجبور به خواندن و نوشتن به انگلیسی و اردو کرده است. کدام دولت در افغانستان به دری زبانان گفته شما حق ندارید به دری بنویسید یا بخوانید؟ کوشش نیمه تمام انکشاف زبان پشتو در پهلوی زبان دری در مقابل هجوم مطبوعات ایرانی در گذشته و امروز به هیچ تحلیلی علمی و منطقی مقایسه شده نمیتواند با ظلم فرهنگی که در همسایگی افغانستان در ایران و پاکستان صورت گرفته و میگیرد.

جواد حسن زاده از همکاران افغان جرمن پورتال
در طی نزدیک به 3 سال معرفت با هر یک از فداکاران این پورتال مانند قیس جان، نوری صاحب، عزیزی صاحب، عطایی صاحب، رحمن جان، جانباز حاحب باید نکته مهمی را خدمت خوانندگان محترم بنویسم که هر نویسنده از جمله خودم از نظر شخصی و دست یافته های عمری خود منحیث دانسته های سودمند دفاع می کنیم. حس برادری در این پورتال پر رنگ است و با آنکه با چند تن از نامبردگان همیشه موافق نیستم باید عرض بدارم که خصوصآ امسال تعدد مفکوره و شامل کردن همه افغانها در این پورتال رشد بیشتری کرده و کم نظیر است. البته وبسایت های خوب دیگری هم وجود دارند.

امید است که این پلتفورم نسبتآ دیوکراتیک رشد بیشتری داشته باشد و اقوام مختلف افغان آنرا متعلق به خود بدانند. البته از خودشان است اما فعلا بیشتر نظر را یک طبقه بخصوص افغانسان در این سایت منعکس می سازند. بطور مثال من یک هراتی هستم و اگر بنویسم که اسماعیل خان توانایی اداره هرات را بیشتر از دیگر کسان دارد، خدا نکند که گپ بدست یکتعداد دوستان گرامی من بیفتد، صد گپ بی ربط را شاید در مقابل من بنویسند.

البته با تمام تنوع نظر و دانسته های همه افراد این پورتال محترم اند. خدا کند که مفکوره غطی که اگر خودت گپ مرا قبول نکنی دشمن من هستی از بین برود.

جناب محترم غلام حضرت صاحب، هیچ کسی مجبور نیست در هر موردی چیزی بنویسد و نظری ارائه نماید، خصوصاٌ در مواردی که از صلاحیت کمتر برخوردار باشد. نخبگان افغان مانند ولی احمد نوری، سید خلیل الله هاشمیان، خلیل الله معروفی، اعظم سیستانی، سید عبدالله کاظم، اسحاق نگارگر، نعیم بارز، آقایی عباسی، مسعود فارانی، ملال نظام، شیما غفوری، صالحه واصل وهاب و ده ها منور دیگر از سال هاست که از تهاجم فرهنگی ایران در افغانستان می گویند و می نویسند...
ولی احمد نوری به همت بلند خویش حتی یک قاموس را در اختیار هموطنان خود قرار داده اند و خلیل الله معروفی اولین کسی بودند که از این تهاجم خزنده و گزنده به همه هوشدار دادند...
این مسأله به همین سادگی هم نیست که شما فرموده اید، "دو لغت که اگر دلتان شد، قبول می کنید ورنه مستردش می کنید". نوشته های محترم "علی" و جناب الیاس را با دقت بخوانید، شاید بعضی چیز ها برای تان روشن شود...

خوانندهٔ عزیز سلام.
معمولاً وقتی مصروفیت دیگری نداشته باشم سری به سایت افغان جرمن و سایر سایتها میزنم. امروز هم همین کار را کردم چشمم به نوشتهٔ جناب محترم غ حضرت افتاد آنرا خواندم، راستی تعجب کردم که چطور افغان جرمن روزهٔ چندین سالهٔ خود را به این آسانی شکسته است؟ و این چرخش ۱۸۰ درجه چیست؟
جناب شان مینویسند:
(هیچ نوع تعصب قومی و نژادی و لسانی و سمتی و..... را برسمیت نه میشناسم یکهزار سال دیګر حاضر نخواهم شد که ښوونځۍ را بجای مکتب تلفظ کنم،).
من از جناب شان سوال می کنم آیا در سویدن هم هنوز مکتب را مکتب تلفظ می کنند؟ یا زبان سویدنی پښتو نیست؟. که یک هزار سال دیگر هم آنرا تلفظ نکید (نکنید). البته میدانم این قسمت نوشتهٔ تان که (هیچ نوع تعصب قومی و نژادی ندارم) به مثابهٔ کمی عسلی است که برای پنهان کردن اندیشهٔ و مرام خود بکار برده اید. همان طوری که حضرت بیدل می فرماید:

تواضوع (تواضع)های دشمن مکر صیادی بود بیدل **** که خم خم رفتن صیاد از بهر قتل مرغان است.

آنچه را من ندانستم این است که، در این مدت ۱۳ سال جناب محترم غ حضرت کجا بودند؟ که برای ما هجوم فرهنگی را تشریح می کردند.
جالب هم این است که طبع نوشتهٔ محترم در وقتی گل کرده که یک شخصیت ملی در رأس وزارت اطلاعات و کلتور قرار گرفته است.
غ حضرت نوشته اند:
(شاعر دیګری علیه ایشان «باری جهانی» اتهام سرقت ادبی زده و وزیر را متهم نموده که تکنولوژی! و صنعت! ساخت سرود ملی افغانستان را غیر قانونی تصاحب نموده، و ګذشته ازین یک ...........)
آقای جهانی امروز از جمله شاعرانی است که در سطح شاعران درجه اول مملکت به حساب می اید،
زبان مادری من هم پښتو است من هم مکتب تلفظه می کنم و هم ښونځی، لغت ښونځی را یک هموطن افغان ما ساخته است ولی لغات نا مأنوس را دیگران بالای ما تحمیل می کنند ما میتوانیم به گفتهٔ جناب شما آنرا استعمال نکنیم ولی افراد و اشخاص مثل شما محترم خیلی زیاد اند که خودکُش و بیگانه پرور اند.

آقای غلام حضرت!!
افغان های که به ایران مهاجر میشوند درظرف سه ماه لهجه و اصطلاحات ایرانی در آنها آنقدر تغییر میکند که با مادراش در تیلفون حرف بزند مادر پسراش را نمی شناسد فکر میکند که ایرانی است، یکهزار سال در افغانستان کسی برای شمانگفت که مکتب را ښونځې بګوید، و کسی هم برایت نمیگوید، شما گپ از نداشتن تعصب زده اید ولی در نوشته لجام گسیخته خود افراد را به این آن نام یاد کرده و خواسته اید شخصیت کوشی کنید حیف از این که وقت خور را بالای این نوشتۀ بی محتوا ضایع نمودید بهتر بود یک کتاب را مطالعه میکردید تا سطح فهم شما بالامیرفت

بحث های داغ در مورد مسؤول اطلاعات و کلتور کشور،
قابل تأمل است

درین روز های بهاری بحث های تابستانی و گرم در مورد مسؤول اطلاعات و کلتور، شنیده می شود که قابل تأمل توأم با کمی نگرانی و تشویش می باشند.
قبل از پرداختن به این بحث عرض کنم که علت جرئت و جسارت بنده در مورد این بحث این است که نگاه و نظرم به مسائل فرهنگی وسیع و ملی می باشد.
اجازه داده شود که ادعا کنم که من مثل یک پرندۀ بلند پرواز و بی نیاز! عاشق آشیانه و دانۀ مشخصِ نمی باشم بلکه عاشق وجب وجب خاک این سرزمین و آب و هوا و فضا و همۀ پرنگان ساکن درین سرزمین می باشم و بخود می بالم که استعداد و ارادۀ تمرین کردن برای پرواز بلند تر و مرتفع تر و طویل تر به پهنای (انسانیت) را نیز در درون خود احساس می کنم.

درنو هېوادوالو! تاسې پوهېږئ چې ايران زموږ له هويت، زموږ له تاريخ، زموږ له فرهنګ، زموږ له جغرافيې او بالاخره زموږ له وجوده منکر دی او څه باندې دوې لسيزې کېږي، چې زموږ پر هېواد يې يو نا اعلان شوی هر اړخيزه ترهګريز، سياسي، فرهنګي، مذهبي او اقتصادي يرغل پيل کړی دی.

سلام به شما جناب عباسی صاحب محترم و به آن قلب مهربان و همه نیات نیک تان!
پیشنهاد تان سودمند و قابل تأئید است، اما فکر می کنم که در شرائط موجود، زمانی که حتی مردانی با قابلیت های بالا و نیات والا با هزار مشکلی که مخالفین گونه گون شان برای آن ها ایجاد می کنند، تا ناتوانی و نادانی خویش را از دیده ها پنهان نگه دارند، روبرو هستند، چنین انتظاری یک مقدار خالی از اشکال و دشواری نباشد.
حکومت با تأسف یک دست نیست. بناءً پیشبرد کار ها بدان گونه که لازم است، با چنین وضعیتی، هم مشکلات خود را خواهد داشت. تأخیر در انتخاب وزرا و والیان و برخی از قوماندان قوای نظامی کشور، بخصوص ناکامی در تعین وزیر دفاع تا کنون، نشان از مشکلات درون حکومت دارد. حکومتی که این همه مشکل و این همه مخالف رنگارنگ دارد، چه دانم که توان کار سازنده و برآورده ساختن پیشنهادات معقول، مانند پیشنهاد شما بزرگوار را داشته باشد!
با آنهم خداوند بزرگ است!

Defining the freedom of speech in the context of a pluralist society is a hard task. We are told Afghanistan is moving towards pluralism. In the Afghan German Portal there are numerous contradictory opinions of how a pure Afghan culture would look like. In Afghanistan we have 31 million people and dozens of languages. There are 34 provinces and the population from North are different to those in the South. Within each ethnicity there are dozens of variations in culture, tradition and behaviour. The people of Afghanistan have blood and kinship ties in Pakistan, Iran, Uzbekistan, Turkmenistan, India, Russia and many other countries. It is laughable that the minority of our friends who have lived and studied in Europe or beyond have majoritarian mind-set and ideally would prefer to control 72 private T.V stations, 150 radio private stations and hundreds of newspapers and websites. They ascertain how all these must talk, write or behave.

Afghanistan must be encouraged to become a meaningful pluralist country and not a fragmented country with people; their feet tied in the West but they dictate what should happen with culture in Afghanistan. Let us search for the Afghan culture in Europe. I can tell you it is as diverse as 500 million European citizens. All of its diversity and differences are beautiful. I could have written this in Dari but it would not convey the same meaning when written in English. The Afghan media is private. The proprietors can air whatever they want. Law does not control the freedom of speech. Therefore let us empower rather than dictate. If some gentlemen are worried for the erosion of the pure Afghani culture, they can invest their money in dubbing movies into their preferred languages with their preferred accents. Alternatively you may support a library and spend all your capital in printing pure Afghani books.

پدې ورځو کې په ځينو تلويزونو او نورو اجتماعي ويب لاګونو کې وينم چې د وتلي شاعر او فرهنګي شخصيت استا د عبدالباري جهاني په مخالفت کې يو کمپاين روان دى او د هغه د بدنامولو او له کار څخه د ګوښه کولو لپاره جلسې او لاريونونه کيږي. ډيره عجيبه او د افسوس څخه ډکه خبره ده.

په دوشنبه د مۍ په ۴ مه، د وزیرانو شورا په غونډه کې چې د اطلاعاتو او کلتور وزیر ښاغلي عبدالباري جهاني په ګډون ۱۶ تنه نوي وزیران پکې ورپېژندل کېدل، د پېژندغونډې د دود په توپیر د اطلاعاتو او کلتور د نوي وزیر ښاغلي جهاني په اړه، یو شمېر داسې ننګونکې چارې د پاروونکو موخو په نیت د غونډې په اجندا کې ونیول شوې چې په اصل کې د دې وزارت په تېر وزیر رهین مخدوم پورې تړلې وې او په دې تړاو اجراییه رییس عبدالله ته له
مخکې پوره پته وه!

از تائید و تأکید اهمیت موضوع پیشنهاد من به محترم باری حهانی وزیر اطلاعات و فرهنگ توسط دانشمندان عالی قدر داکتر صلحب استاد سید خلیل الله هاشمیان، داکتر صاحب استاد سید عبدالله کاظم و انجنیر صاحب احسان الله مایار کمال سپاس و امتنان دارم.
در واقعیت ایشان هر یک از پیش کسوتان مبارزه در این راه بوده اند.
مساعی خستگی نا پدیر دانشمند محترم ولی احمد نوری در نگهداشت زبان اصیل دری و نوشته های ارزشمند آقایون محترم هاشم انوری و مسعود فارانی و دیگر صاحبان نظر در این مورد خاص در خور تقدیر، تحسین و ستایش است.

دوست گرامی و عزیزم آقای عباسی !
چند لحظه قبل نوشتهٔ تانرا عنوانی آقای باری جهانی خواندم. همچنان یادداشتهای برادرانم استادان هاشمیان و کاظم را ازنظر گذشتانم که من عاجز گفته های شانرا از دل و جان تائید می نمایم.
یکی از نشانه های خوب در حکومت امروزی، باوجود کمبودیهای که دارد، همان است که سعی شده تا افغان های کاری، خداکند که همهٔ شان وطن دوست و افغان پرور نیز باشند، به وظایف مناسب لیاقت شان تعیین شده اند.
آقای باری جهانی که خود یکی از نوسیندگان پُرکار این پورتال ملی بودند، یقین دارم که گاهگاهی به این پورتال سری بزند و نظریات دوستان را که جز از اعتلای وطن و پیاده شدن صلح در میهن ما توقع دیگری ندارند بنظر انتقادی و تحلیلی نگریسته و بگفته های نیک شان ارج گزارد و خوب و بد آنرا سره کرده در ساحهٔ عمل تطبیق کند.
قشر بزرگ از جامعهٔ افغانی که روی جبر زمان در کشورهای همسایه و یا دورتر ازآن مهاجر زمان جنگ شده اند و یا اینکه دور از وطن در خاک بیگانه تولد شده و در سن جوانی به افغانستان جنگ زده بازگشته نباید تا سرحدی مورد توبیخ قرار گیرد که از بازگشت به وطن مالوفش پشیمان شود. وضع زندگی و تغییر وارد شده در جامعهٔ افغانی ما یک امر طبیعی است و مطمئنم که قدم بقدم در اثر رهنمائی های سالم قشر حاکم تغییر مثبتی در آن وارد شود.
در پهلوی نوشتهٔ برادرم محمدعارف عباسی توصیهٔ استاد گرامی داکتر صاحب هاشمیان را بعنوان پنج وزیر جدید در کابینه خواندم که الحق داد از ملی گرائی و وطن پروری می زند. امید است وزرای مربوط در آغاز کار پیش ازآنکه مشغول جنجالهای روزمرهٔ اداره مربوط شود پیشنهاد های سالم پوهاند هاشمیان را تطبیق نماید. بآرزوی صحت وسلامت شما

پیرامون مقالۀ دانمشندمحترم عباسی صاحب
امروز 23اپریل اول تبصرۀ داکترصاحب گاظم وسپس متن کامل مقالۀ جناب عباسی صاحب راخواندم و آنرا سرتاپا تائید میکنم. این بار اول نیست که جناب عباسی صاحب پیرامون این ضرورت مهم فرهنگی سفارش کرده اند، بلکه درگذشته نیز درین باره شکایات وسفارشاتی درین پورتال بدست نشر سپرده اند. من بنوبۀ خود تکثیر این مقاله وسفارش داکتر صاحب طاضم راتائید میکنم.
ازحسن تصادف من هم دیروز مقاله ای بعنوان پنج وزیر درهمین باب به این پورتال ارسال کرده ام تاوزیرصاحبان را بعنوان رسمی وزارت وموقف قانونی شان ملتفت سازد. خداکند این دو مقاله بدسترس شخص جهانی صاحب قرارگرفته بتواند. با احترام - هاشمیان

محتوای مقاله محترم آقای عباسی که عنوانی محترم آقای جهانی وزیر اطلاعات و فرهنگ نوشته اند، مورد تأئید اینجانب بوده و لازم است این نوشته که در واقع شکل یک نامه سرگشاده را دارد، راساً به شخص وزیر صاحب ارسال گردد و کاپی آن نیز در اختیار جراید مهم کشور قرار گیرد تا این آرزومندی به سمع هموطنان داخل کشور و نیز از طریق بعضی رسانه های موءید این نظر به اطلاع سائر مقامات ذیصلاح کشور رسانیده شود. اینکار اگر مورد توجه مردم در داخل قرار گیرد، میتواند برای وزیر جدید جهت اقدامات لازم دست آویزی گردد که برویت آن موضوع لزوم اصلاحات را در زمینه مطرح بحث جدی سازد.