تحليل ها و پيام ها

جلالتمآب رئیس جمهور، یا توافق را امضا کنید یا مردم نهضت عدم اطاعت را براه خواهند انداخت

نگرانی مردم افغانستان روز تا روز بیشتر شده می رود، زیرا معطل قرار دادن امضای وافقنامه امنیتی با امریکا و ناتوانی قوای امنیتی افغانستان از جلوگیری حملات انتحاری طالبان عواقب بسیار وخیمی را برای مردم ما پیش بینی می کند. این نگرانی باعث خروج میلیون ها دالر از کشور گردیده، صد ها نفر راه فرار را بر قرار ترجیح داده، روزانه از کشور خارج می شوند. سرمایه داران به شمول همکاران شما زنده گی آرام را در خارج کشور برای خانواده های شان تهیه کرده اند، بیکاری روز به روز بیشتر می گردد، مردم حیران اند که ...

اشرف غنی احمدزی، نامزد انتخابات ریاست ‌جمهوری می‌ گوید از حامیان امضای موافقت‌نامه امنیتی با امریکا است و این موافقت ‌نامه منافع افغانستان را تامین می‌ کند. موافقت ‌نامه امنیتی با آن ‌که از سوی لویه‌ جرگه مشورتی تایید شد، اما هنوز رئیس ‌جمهور کرزی آن را امضا نکرده است.

آقای احمدزی در یک مصاحبه اختصاصی با روزنامه ۸صبح گفته است: «تنها کاندیدی که در طلوع پیش از لویه‌ جرگه مشورتی مصاحبه بیست دقیقه‌ای داد و موافقت‌نامه را تشریح کرد، من بودم.» اشرف غنی احمدزی می‌گوید خود در هنگام تهیه این موافقت‌نامه سهم داشته است. او گفت: «به حیث یکی از افرادی که جز تیم کاری بود من از قرارداد دفاع می ‌کنم. قرارداد به نفع افغانستان است و حاکمیت ملی ما از نگاه حقوقی در این قرارداد تامین شده است.»

این نامزد ریاست‌ جمهوری گفت که موافقت ‌نامه امنیتی یکی از بزرگترین دست ‌آوردها است. او گفت تلاش می‌کند تا شرایط امضا شدن این موافقت ‌نامه را فراهم کند. متن مکمل این مصاحبه روز شنبه نشر می‌شود.

امضای پیمان امنیتی با امریکا از داغترین مسأله یی است که در محراق توجه همه قرار گرفته و آگاهان سیاسی در مورد این موضوع بسیار جنجالی، تحلیل های خود شان را دارند. یکی از توطئه امریکا با حکومت کرزی سخن می زند و دیگری امتیاز طلبی تیم رئیس جمهور را مانع امضای این پیمان می داند و . . . اما موضوع بسیار قابل تأمل این است که زمان کم برای امضای این پیمان باقی مانده است.

گفته می شود رئیس جمهوری امریکا در اخیر ماه جنوری برنامه ها و سیاست هایش را در کانگرس امریکا توضیح داده و از آن دفاع خواهد کرد که در این جلسۀ بسیار مهم مسأله خروج کامل نیرو های امریکایی هم مطرح شده و تصمیم نهایی اتخاذ خواهد شد و اگر در این مدت بسیار کوتاه حکومت آقای کرزی تصمیم نگیرد به احتمال قوی و اغلب، امریکا بر خلاف نظر تیم رئیس جمهوری کشور، نیروهایش را از کشور ما بیرون می کند و این تصمیم بچه ترسناک و زیر فشارقراردادن حکومت کرزی که بار ها از آن یاد شد، نه خواهد بود.

تیم رئیس جمهور در رسانه های شان و خود رئیس جمهور در مجالس گوناگون استدلال کرده اند که نیروهای امریکایی از افغانستان بیرون نمی شوند و آنها مسألۀ کار ساخت و ساز در سفارت امریکا مقیم کابل را مطرح می کنند و مثال می دهند که گویا امریکا برنامه های طویل المدت در کشور ما دارد و تصمیم بر آمدن را ندارد. برخی از تحلیلگران چنین استدلال تیم حاکم را پوشالی و دور از واقعیت می دانند و همانگونه که نیروهای امریکایی از عراق بیرون ساخته شد، از افغانستان هم بیرون می شوند.

امریکا به عنوان یک دولت مقتدر و با اعتبار در سطح جهانی قصد مسخره گی را ندارد و نباید این رفت و آمد های مقامات امریکایی و اعلام مواضع شان را بچه ترسناک و مسخره گی تلقی کنیم و آن را جدی نگیریم. بیشتر تحلیلگران و آگاهان سیاسی باور دارند که اگر حکومت کرزی در همین چند روز تصمیم نگیرد و پیمان را امضا نکند، نیرو های ناتو از افغانستان بیرون می شوند و آنگاه مسؤولیت آینده و خرابی هایی که صورت می گیرد و خون هایی که ریخته می شود همه بر دوش رئیس جمهوری کشور است و مردم کشور از وی خواهند پرسید که چرا؟

اولین مفاد سیاست بازی رئیس جمهور را در مقابل امضاء قرارداد امنیتی بدست آوردیم. گرفته شده از "فارین پالیسی".

"مصوبه سال مالی 2014م افشا گردید و شب گذشته توسط مجلس سنای امریکا هم تصویب شد، که در آن کم کردن 50% کمک های امریکا در بخش ملکی افغانستان به نظر میاید، یعنی کمک 2.1 ملیارد دالر که باید در بخش ملکی با افغانستان کمک میشد، به 1.12 ملیارد"

کشوریکه صرف در پایتختش، در حومۀ شهر کابل به هزارها خانواده زیر خیمه ها به سر میبرند، و سالانه از سبب سرما، گرما، مریضی و گرسنگی صدها تن جان هایشان را ازدست میدهند، کاهش مساعد بیشتر از یک ملیارد دالر یک ضربۀ جبران ناپذیر است.

اختلافیکه بین افغانستان و امریکا، بر سر توافق امنیتی وجود دارد، تعدادی از رسانه های کابل، بشمول برخی از سیاستمداران افغان، بنا بر اغراض سیاسی و یا بخاطر حلال ساختن پول هائیکه برای شان داده می شود، با امریکا بعنوان اختلاف شخصی کرزی وانمود ساخته اند، موضوع مهمی است که برخورد سطحی با آن، به منافع ملی صدمۀ بزرگ می رساند. بر حسب بیانیۀ کرزی، اختلاف بر سه موضوع استوار می باشد.

قابل توجه خواهران و برادران علاقمند این بحث:

اولتر از همه از جناب محترم نجیب الله بارکزی یک جهان سپاس که بحث این مبحث را شکل و شمایل تازه داد و بحثش را بر اساس یک سند مدون بقلم جناب نماینده قبلی ملل متحد در کابل سر و سامان داد. همچنان از دست اندرکاران ویبسایت وزین افغان جرمن آنلاین ممنون که در این راستا ممد واقع شدند تا زمینه بحث به همین شکل عملی گردد.

هر کار نقاط قوت و ضعف فراوان دارد. خواهران و برادران افغان ما اگر خواسته باشند نقاط ضعف سیاست های مداخله امریکا در افغانستان را بهتر و خوبتر درک نمایند، خواهشمندم به مطالعه و ارزیابی کتاب های ذیل بقلم نویسندگان بی بدیل امریکا توجه نمایند:

1. war Comes to Garmser by Carter Malkasian

2. LITTLE AMERICA - THE WAR WITHIN THE WAR FOR AFGHANISTAN by Rajiv Chandrasekaran

3. Duty: Memoirs of a Secretary of War by Robert M. Gates

ارائه این موضوع را باخطری مطرح ساختم که تعدادی از دوستان تشویش دارند که مردم هیچ از نقایص و کارهای بدی امریکا خبر ندارند در حالیکه این ظن و گمان شان غلط است. امریکائی وقتی امریکا را امریکا ساختند که اول از خود شروع کردند و امروز به پیروی از همین رسالت، پیش از آنکه انگشت انتقاد بسوی دیگران دراز کنند، اول از همه خود را مورد نقد و ارزیابی قرار می دهند. امید است هدفم را برای دوستان فهمانده توانسته باشم.

در ارتباط با عنوان، كرزي چي مشكلي دارد؟ نبشته محترم داكتر نجيب الله باركزي، درخطاب به انهايكه هنوز هم بجان حامد خان كرزي و دارودسته اش چسپيده وبه سطح ملت ازمردم تقاضا مينمايد، تا تيوري دوران ساز وسرنوشت ساز كرزي را كه محصول دوازده سال زحمت كشي شبا روزي او بوده، بلا قيد و شرط قبول نموده، بخاطرمنافع علياي كشور؟ (جداً) درنظر گيريد تيوري دوران سازوسرنوشت ساز كرزي - "افغانستان هميشه برنده جنگ بوده، اما سياست را باخته ايم. اين بار برايم موقع بدهيد، كه سيا ست بازي كنم" حامد خان كرزي، شما از روزيكه بقدرت رسانده شديد الي پيشكش نمودن همين تيوري تان مُحيلانه با سرنوشت سي مليون انسان (ملت) بازي (پشك وموش) كرده ايد واگر اينبار خدا نا خواسته باز هم با حيله ونيرنگ توانيستيد با ارائه همين تئوري تان ملت را غافلگير نمائيد، به اين معني خواهد بود، كه شما ديگر توانسته ايد اخرين ميخ دلخواه تانرابه تابوت اين ملت رنجديده بكوبيد. حامدخان كرزي، فيلسوف مشهور يونان - سقراط، سالها قبل ازميلاد فرق انسان با حيوان را در كنترول هواي نفس وهوسها مشخص كرده بود .ديگر دير شده، همان طوريكه خاكشاي مداري در طول عمر مداگري اش با وصف اينكه قبل از هر نما يش به بينينده هايش قول ميداد ماركفچه اش را با موش خرمايش بجنگ ميانداز وهيچگاه نه انداخت، شما هم اگر احياناً اين باربازهم موقع يافتيد سياست بازي كنيد، من متيقينم باريش بابا بازي خواهد كرد.
حضرت محمد (ص) هزاروچارصدسال قبل بمردم درمورد اينها هوشدار داده بود كه "مردم را از دوستانش بشنا سيد. چه، انسان همخوني خودرابه دوستي مي گيرد" « هرجا كه بدكاران حُكمروا باشند ونا بخردان را گرامي بدارند، بايد منتظر بلائي بود »
عزيز احمد عزيزي ازالمان

محترم جناب داکتر صاحب بارکزی صاحب !
مقالۀ شما که چهرۀ کرزی و {{{{ او را لوچ میکند چشم ما را باز میکند-تا دیگر به این {{{ وسیاستمداری اواعتبارنکنیم.این آدم برای فایدۀ خود و رفیقای تنظیمی خود وبیادر خود همه را به کشتن میدهد افغانستان ما را به فنایی سوق میدهد چنانچه شما فرمودید وآقای سیستانی صاحب نوشته کردند، طرفداران کرزی که به فایدۀ او نوشته میکنند به پول خود را میفروشند وخودفروخته هستند. مقالۀ داکتر صاحب نجیب الله بارکزی را بخوانند و سر خود را به زیر کنند. خانۀ تان آباد

مقالۀ اخیرآقای داکترنجیب الله بارکزی( کرزی چی مشکلی دارد؟)، واقعاً یکی از مقالات بسیار پرمحتوا وهمچنان افشاگرانه از نیات شوم وخود خواهانۀ کرزی در برابر سرنوشت جمعیت 30 ملیونی افغانستان است. تا امروز و تا قبل از خواندن این مقاله من تصور میکردم که بزرگترین خبط امریکا درافغانستان،اینست که به جای ایجاد یک دولت سالم متشکل از عناصر تحصیل کرده و نیک نام و مسلکی در رأس ادارات دولت افغانستان، با به قدرت رساندن جنایتکاران ومجرمین جنگی وحمایت از آنها، بزرگترین ظلم را در حق ملت افغانستان مرتکب شده است، ولی پس از مطالعۀ این مقاله به من ثابت گردید، که دولت امریکا بخصوص درعهد بارک اوما، جداً میخواسته اند که کرزی از انتخاب جنابتکاران جنگی (مثل:قسیم فهیم، جنرال دوستم، اسماعیل خان وامثال شان)در پست های مهم دولتی اجتناب ورزد و در مدت حد اکثر شش ماه به برکناری رجال فاسد از بدنۀ دولت خود بپردازد، ولی کرزی بخاطر حفظ قدرت خود و منافع شخصی وخانوادگی خود، هیچ یک از توصیه های و گفته های مقامات امریکائی را نپذیرفته و صرفاً برای منافع شخصی، با فاسدترتین وبدنام ترین عناصر متهم به جنایات جنگی وضد بشری، همدست شده ،افغانستان را به یکی از بدنام ترین کشورهای فاسد در جهان مبدل کرد.

این مقاله نشان میدهد که بزرگترین دشمن مردم و جامعه افغانستان، رئیس جمهور آن یعنی حامدکرزی است و اوست که بخاطر تأمین آینده اش و باز هم داشتن نقشی در قدرت، از طفلانه ترین بازی های سیاسی دست برنمیدارد وحتی حاضراست، دوباره کشور را به دهه 90 قرن بیستم عقب ببرد ولی حاضر نیست، ملت ومملکت را از خطر بازگشت طالبان وکیبل زدن ها و وداع کردن با تمام مظاهر تمدن معاصر، مردم را نجات بدهد.

یک چنین رئیس جمهور خود خواه، لج باز و دشمن ملت خود را تاریخ افغانستان وحتی تاریخ منطقه به یاد ندارد. کسانی که از چنین یک رئیس جمهور خود خواه، ودشمن مردم، بدمی یا قلمی یا قدمی حمایت و پشتی بانی میکند، بدون تردید، بیش ازیک عنصر خود فروخته که وطن را در بدل منافع شخصی به حراج میگذارد، بیشتر ارزش ندارد ونباید هم داشته باشد.
من به نویسنده، این مقاله( آقای نجیب الله بارکزی ) بهترین تبریکات وشادباش ها را نثار میکنم وتوفیق مزید شان را در افشای باز هم چهره های منفور و غیرملی خواهانم.
ختم

گرانو وطنوالو ته سلامونه او احترامونه وړاندی کوم.
محترم داکتر نبی مصداق صاحب ته!
محترم داکتر صاحب، که څه هم ستاسی لیک په مشخصه توگه زمونږ نورو گرانو هیواد والوته متوجه ده؛ خو بیاهم زه پخپل وس سره دستا دلیک په شاوخوا کی یو څه عرایض لرم.
تاسی لیکلی{ما نسبت هغه ضرورت او مسئولیت ته چې د خپل و طن او خلکو لپاره لرم یوه انتقادي مقاله او یوه ځوابیه په جرمن افغان سایټ کې په درې ژبه چې زمونږ دوهمه رسمي ژبه ده ولیکل. زه خوشحاله شوم چې زما لیکنې د نورو توجه را جلبه کړې او دادی په پښتو ېې ځوابونه لیکم او هیله لرم چې نورهم مسوئلیت احساس کړي او په پښتو خپلې نظریې او تبصرې راته ولیکي ځکه پښتو هم زمونږ رسمي ژبه ده.} ستاسی دغه وړاندیز دافغانستان د دوه رسمی ژبو په سر پوښتنی منځ ته راوړی. ځکه چه مونږ اوس د ژبی په سر بحث نکو. دا مطلب به پریږدو بل وخت ته. خو په لنده توگه دومره ویلی شم. چه پښتو ژبه د دیورند دکرښی په دواړه خوا کی تر فشار لاندی ده. داچه تاسی د پښتو ژبی قاموس لیکلی دئ، په موتو د برکت. چه پښتنو ته دا آساناتیا مو برابره کړی ده چه د انگلیش ژبی د زده کړی په خاطر نوری ژبی لکه دری ژبه او اردو ژبه ته مراجعه ونکړی. که څه هم د دیورند دکرښی دسویل خوا پښتنو، د پنجابیانو د استعماری سیاستونو له امله بالکل پښتو سواد نلری. د پاکستان د پښتنو د سیمو په ښونځیو کی اردو او انگلیسی ژبی لیک او لوست جاری ده. هلته پښتو ژبه څوک په رسمیت نه پیژنی.
بل مطلب دا چه افغانستان دافغانانو خاوره ده، نه د امریکائیانو خاوره. کوم هغه درغلی یا خیانت چه د مونږ د گاوندیو هیوادنو لخوا دمونږ د ملت سره تر سره کیږی، لمړی باید دمونږ دولت او حکومت رسماً عکس العمل وښی، که دغه درغلی دیر جدی او دافغانستان خلک ته ستونزی رامنځ کوی، تر مخه باید افغان دولت بین المللی مراجعو ته لکه متحده ملل ته مراجعت او پس د هغی نه د خپل بین المللی دوستانو نه مرسته وغواړی . لکه چه پاکستانی نظامیان څو څو ځلی د مونږ دکنرنو او نورستان ولایتونو ته موزائیل او راکتونه ویشتلی دي، خو افغان حکومت د پاکستان ددی عمل د مخنوی لپاره نه یواځی متحده ملل امنیت شورا ته مراجعت کړی نده. بلکه یو ځل هم حامد کرزی دغه خبری د میدیا او رسانی خوشی آوازی وبللی. دبلی خوا که څه هم دایرا ن حکومت دخپل شیطانی سیاستونو له امله افغانستان ته په کراته توگه اسلحه یی او دسلما دبند د ویجاړولو په خاطر انفجاری مواد لیږلی دي، او په دی برخه کی زمونږ دهیواد دسیمی امنیتی مسؤولین کلک عکس العمل ښودلی ده . خو متأسفانه زمونږ دولت او حکومت د حامد کرزی د نیمګړی سیاستونه له امله په دی هکله کی هیڅ وخت رسمی عکس العمل نه دی ښودلی، بلکه برخلاف دایران او پاکستان دولتونه یی خپل نږدی دوستان هم بللی دي. نو په دغه صورت کی چه افغانستان دخاوری خاوندان، د گاوندیانو د تیری په مقابل کی داسی خائینانه سیاست غوره کوی . امریکا څنگه کولی شی چه د افغانانو خاوری ته دایران او پاکستان د تیریو ځواب ورکړی .
تاسی دمونږ بل گران وطنوال الله محمد ته داسی لیکلی دی.
{ما رئیس حمهور کرزي ته دوه پلانونه ورليږلې خو هیځ اقدام ېې ندی کړی. په ۲۰۰۵ کې ما ورته ولیکل چې د واشنګتن سفیرزما پلان هغه ته ورساوه ، دهغوپلانو خلص دا وو چې کرزی صاحب، بوش دې ملګری دی او د امریکې په کانګرس کې هم دوستان لري. ولې داسې یو کار نه کوې چې په تاریخ کې دې ښه نوم پاتې شي، هغه داچې د اطریش، فنلنډ او سویس په شان د افغانستان بې طرفي د امریکې په زور په ملل متحد ومنه چې دا نړېواله اداره بیا هغه د ایران او پاکستان له پرلمانو نه (نه هغودوه حکومتوباندې) تیره کړي. بیا هرکله که دې ناخیره ګاونډیو مونږ ته مشکل خلق کولو مونږ به ملل متحد ورپسي خبرو.}
گران مصداق صاحب، ته خپله پوهیږی چه سویس،اطریش او فنلند هیوادونه، لکه ایران او پاکستان غوندی شیطانی دولتونه اوحکومتونه پخپل څنگ کی نلری چه وخت او ناوخت د دوی د کورنیو په چاروکی بی ځایه او شیطانی لاس وهنه وکړی، تجربه په کراته توگه ثابته کړی ده، چه دایران او پاکستان سمراج حکومتونه او د دوی شیطانی استخباراتی دستگاه وی د افغانستان په برخه کی د ملل متحد پریکړو ته ، هیڅ کله درناوی کړی نده. مگر دا د پاکستان د نظامی استخباراتی اجنتان نه وؤ چه د طالبانو تر نوم لاندی په کابل کی د ملل متحد دفتر د تجاوز نه وروسته د افغانستان پخوانی ولس مشر داکتر نجیب ددغه دفتر نه راوباسه او اعدام یی که. بیاهم که متحده ملل پریکړه وکړی چه بهرنی قوا د افغانستان نه ووځی او دغه هیواد د یو بیطرفه هیواد په نامه وپیژندل شی او ایران او پاکستان هیوادونه په دی هکله هم ضمانت ورکړی خو په غصه سره وایم چه دایران او پاکستان قول او ضمانت ته اعتبار نشته. یو وار که فرضاْ ناتو او دمتحده ملل قوتونه دافغانستان نه ووتل، ته بیا ددغه هیوادنو د لاس وهنی له امله، د گران افغانستان په دننه کی غوبل ته و ګوری.
اوس اوس چه عملاً د متحده ملل نظامی قوا په افغانستان کی دنده تر سره کویی؛ د سیمی د استخباراتی دستگاه وی، د دغه او هغه په نامه لاندی د افغانستان په کورنیو چاروکی لاوس وهنه، او د متحده ملل سرتیری د متجاوز سرتیری په نامه وژنی. زه په داده سره درته لیکم. چه اوس وخت او هر وخت که متحده ملل دا پریکره وکړی؛ چه افغانستان د یو بیطرف هیواد په نامه وپیژندل شی او نور هیوادونوته خبر داری ورکړی چه ددی هیواد ارضی تمامیت ته درناوی او د لاس وهنه نه دده وکړی. خو د ایران او پاکستان استخباراتی دستگاه وی په دغه پریکړه باندی ره یی هم نه وهی او د دغه او هغه په نامه باندی د افغانستان د غورځیدو تر سرحده پوری خپله مداخلی به دوام ورکړی. ایران او پاکستان استخباراتی دستگاه وی د مونږ گران هیواد ارضی تمامیت، کانی او د اوبو زیرمو ته سترگی نیولی دی. ددی هیوادنو لاس وهنه هغه وخت بندیږی چه افغانستان پخپل پښوکی ودریږی او په متناسبه قوا سره د دغه هیوادونو لاس وهنه بنده کړی. دغه خیال یوازی هغه وخت تر سره کیږی چه افغانستان، د امریکی متحده ایالاتونه او بین المللی تولنه پخپل څنگ کی ولری او ددغه هیوادونو دمتقابله پریکړو او تړونونو نه گته واخلی. تاسی اوس پوهیږی چه ایران او پاکستان خپلی پښی د افغانانو په غاړه کی ایښی دي او دمونږ د هیواد اوبو په زوره سره چشی. ددی نه بالا د خائن حامدکرزی دستگاه، پاکستانیان سره پریکړه کړی ده چه پاکستان، د افغانستان دننه دکنر د سیند په سر کی د بریښنا بند جوړ او بریښنایی هم پاکستان ته ولیږی.
ستاسی دویم پــــــــــــــلان {وطن ته د تعلیم لرونکو افغانانو راوستل .}
مصداق صاحب، کوم وخت چه دافغانستان په رهبری کی، یو با مسؤولیته او وطنپال سړی وتاکل شی، چه د دولت اوحکومت د وزارتونو او نور ارگانونو په سر کی د وطنپالو، پوه،متخصص او با مسؤلیته افغانان دسمتی، قومی ، تنظمیی او ژبنی توپیر نه پرته په کار وګماری. هغه وخت دبهرنه د تعلیم لرونکو افغانان راوستلو ته ضرروت نشته، هغه وخت داسی افغانان پخپلو پښو افغانستان ته ځی. اوس هم تول تعلیم لرونکی افغانان دافغانستان نه بهرته تلی ندی. بلکه نیمایی د افغانستان دننه کی ژوند کوی خو له بده مرغه دغه تعلیم لرونکی خلک نه کومه واسطه لری اونه تنظیمی خلک دي. نو له دی امله د دوی د توانایی نه، کاراخستل کیږی نه.
مصداق صاحب تاسی لیکی چه [زه درې شهادتنامې د انګلستان له دو مشهورو پوهنتونونه په انتروپولجې کې لرم. ټه څو تنه نور افغانان پیږنې چې درې لوړې درجې شهادت نامې په یوه مسلک کې ولري؟] زه د یوافغان په صفت ستاسی غوندی پوه او دانشمند وطنوال باندی ویاړم؛ خو مصداق صاحب، په دیره دیره درناوی سره درته لیکم چه درک یوشی دی،او مدرک بل شی. په درناوی

آقای " کای آیدی" نمایندۀ و فرستادۀ خاص ملل متحد برای افغانستان در کتابش زیر نام “مبارزۀ قدرت در افغانستان” روی این مسئله بحث نموده و این حقیقت را افشاء نموده که تمامی پلان های جامعۀ بین المللی برای ایجاد اصلاحات در اداره، کنار زدن جنایتکاران و جنگسالاران از صحنه، روی کار آوردن افراد پاک در ادارات دولتی و ایجاد حکومتداری سالم در افغانستان که اساس سیاست و ستراتیژی "اوباما" در مورد افغانستان را تشکیل میداد، قربانی خودخواهی های آقای" کرزی" شده است.

محترما
فکرمیکنم این قرارداد امضا میشوداما چونکه به وقت معینه امضانشد لذابعد از عقد آن نظر به شرایط ناگوار اقتصادی امریکامیتوانند بعضی پول های که وعده داده بودند تجدید نظر نمایند. و مسولیت را به دوش کرزی بیاندازند.

پورتال محترم با دعای خیر به شما وظیفتاٌ نوشته ذیل را انتشار بدهید.
برادر محترم محمد انور!

1- موضوع فرهنگ فارسی را صرف به خاطر روشن شدن موضوع خاص "اشغال نیابتی" و "اشغال سیاسی" برای روشن شدن طرز دید درست بنده اظهار داشتم که شما بی جهت مرا به نادانی آن متهم نموده بودید.
2- اینکه کی خرچ افغانستان را بدهد و یا می دهد موضوع بحث من با شما فعلاٌ نیست. من نظر خود را که عامه می سازم اگر درست باشد باید به هر قیمت انرا دفاع کنم. به هیچ کس و به هیچ قیمت تا جایی که امکان دارد اجازه نمی دهم تا کسی انرا به راه غلط ببرد.
3- اینکه امریکا در زمان زمامداری آیزنهاور بزرگترین اشتباه را کرد انرا تاریخ و یا بهتر بگویم گاو روسی خورده.
اینکه کرزی چه می خواهد از خودش سوال کنید. چیزی که من می خواهم لطفآ با فهم زیادی که دارید بی جهت مزاحم من نشوید.
4- اینکه مداخله امریکا بکمک و همکاری فعال جناب حامد کرزی و برهبری وی صورت گرفت ارتباطی که من در بحث خود با شما بتاریخ 13.01.2014 کرده ام ندارد.
5- اینکه روسیه امروزی خلا امریکا را پر کند نظر محترم شماست. اینکه از نگاه اقتصادی و تاریخی قادر به این شود باید موضوع را با پوتین بحث کرد نه با من.
5-"حال باز هم سئوال را متوجه شما جناب عالی می سازم که اگر شما باور دارید که افغانستان بخودی خود قادر بدفاع خود است، بر اساس کدام دلیل و ادعا و اگر شما باز هم تاکید دارید که نخیر افغانستان می تواند بکمک ایران و پاکستان اسلامی این کار را می توانند ثبوت تان چیست؟ ". من کدام ادعای نکرده ام که به اساس آن مجبور به توزیع شوم. اگر من جناب عالی باشم این طور با من بر خورد نمی کنید. شما این جا دروغ می گویید که من جناب عالی هستم بلکه خود را جناب عالی فکر کرده و به زور می خواهید با من یک بحث را باز کنید.
6-"پس راه حل شما بجز مخالفت با اشغال نظامی امریکا در افغانستان چیست؟". این رندی و تیزی را که از شما می بینم راه حل شما هستید که در اریکه قدرت بشانیتان.
7-"جنگ نیابتی ایران و پاکستان اسلامی را ما در دهه نود در افغانستان بخوبی تجربه نمودیم. این نوع جنگ های نیابتی چه سودی برای افغانستان رساند؟ ایران و پاکستان طبعاً خواستار جنگ در افغانستان هستند زیرا از نگاه استراتیژیک این کشورها آرزو دارند که جنگ های نیابتی خود را بجای داخل ایران و پاکستان در داخل افغانستان صورت دهند. ایران و پاکستان هیچوقت حاضر نیستند بگویند که ما در افغانستان بخاطر منافع ملی خود می جنگیم. آنها با کمال تردستی این جنگ های شوم خویش را استقلال و آزادی افغانستان قلمداد می نمایند. شما باید بحث تان را بر اساس یک منطق پیش ببرید، نه بر اساس حدس و گمان و تعریف آن از طریق باز نمودن این یا آن کتاب غیاث اللغت".

من در مسله بالا اصلاٌ تا کنون چیزی ننوشته ام. انشالله نصحیت شما را در آینده در نظر می گیرم تا از فهم و شر تان نجات پیدا کنم.

ز فرق تا به قدم حیرتم نمی دانم
گشوده اند بروی که چشم تصویرم

الله محمد از زمین

برادر عزیز الله محمد از آلمان، از توضیح نظر تان یک جهان ممنون. در جواب شما باید بسیار دوستانه عرض نمایم که تعریف این یا آن پدیده را ما نباید از طریق مراجعه باین یا آن دیکشنری یا کتاب غیاث اللغت فارسی یا انگلیسی کشف نمائیم. فهمیدن و درک این پدیده را باید در تاریخ واقعی افغانستان و فجایع ناشی از آن جستجو کرد.

موضوع استقلال و مداخلات خارجی در شرائط خیالی و ایدیال بهر شکلی باشد مردود و مذموم است و هیچ کس نباید از آن جانبداری نماید. طوریکه من خدمت شما عرض نمودم که امروز انتخاب استقلال و عدم مداخلات خارجی در افغانستان مطرح نیست. افغانستان در وضعیتی که فعلاً قرار دارد و اگر وضعیت افغانستان در تاریخ معاصر افغانستان مطالعه گردد، بحث روشنتر ارزیابی شده می تواند. امروز افغانستان قدرت پوره نمودن خرچ یک روزه اردوی ملی و پولیس خود را ندارد. تمام این کمک ها از طرف امریکا پرداخت می گردد. آیا پاکستان یا ایران یا هر کشور مورد نظر شما از عهده این کار برآمده می تواند؟

اگر قرار باشد ما تاریخ افغانستان را بحیث رهنمای خویش بپذیریم، بزرگترین اشتباه امریکا این بود که در زمان صدارت سردار محمد داود خان و زمامداری آیزنهاور در امریکا امریکائی ها بهر دلیل بود به تقاضای افغانستان برای کمک نظامی به افغانستان جواب منفی داد. این روش و سیاست امریکا باعث گشت که افغانستان در دامن روسیه بحیث منطقه داخل حوزه نفوذ شوروی وقت قرار داده شود. امروز امریکا حاضر شده که آن اشتباه تاریخی خود را تصحیح نماید ولی بدون هیچ دلیل موجه و خلاف کلیه تعهدات، کرزی از امضای این موافقتنامه خوداری می ورزد. حال خوب معلوم نیست که کرزی چه می خواهد؟ و شما چه می خواهید بگوئید؟

مساله کرزی و مداخلات نظامی یا سیاسی امریکا مثل آفتاب روشن است. اگر قرار باشد که ما امریکا را یک کشور اشغالگر قلمداد کنیم، پس از این حقیقت نیز چشم پوشی نمی توانیم که این مداخله بکمک و همکاری فعال جناب حامد کرزی و برهبری این جناب صورت گرفت. این همکاری ما را بیاد آن درس های کتاب هار درسی معارف افغانستان می اندازد که دو نفر دزد خری دزدیدند، سر تقسیم بهم جنگیدند ... بالاخره دزد سوم آمد و بکام خود رسید!

در صورت خروج قوای امریکا از افغانستان یگانه قدرتی که بار دیگر این خلا را پر می تواند روسیه امروزی است. کشورهای اسلامی از قبیل ایران و پاکستان اسلامی بشمول عربستادی سعودی، امروز سعی بلیغ بخرچ می دهند که خود را تحت پوشش حمایوی کشورهای غربی برهبری امریکا قرار دهند و این کشورها بهیچ صورت قادر نیستند که بصورت مستقل نقش امریکا یا شوروی را بازی بتوانند.

حال باز هم سئوال را متوجه شما جناب عالی می سازم که اگر شما باور دارید که افغانستان بخودی خود قادر بدفاع خود است، بر اساس کدام دلیل و ادعا و اگر شما باز هم تاکید دارید که نخیر افغانستان می تواند بکمک ایران و پاکستان اسلامی این کار را می توانند ثبوت تان چیست؟ امروز جناب حامد کرزی در خیال و خواب هند است که بکمک هند این رسالت را انجام دهد در حالیکه این یک واقعیت است که هند اول از عهده این کار بر آمده نمی تواند و اگر بتواند هم هند حاضر نیست که چنین ماجرا جوئی را در منطقه انجام دهد. پس راه حل شما بجز مخالفت با اشغال نظامی امریکا در افغانستان چیست؟

جنگ نیابتی ایران و پاکستان اسلامی را ما در دهه نود در افغانستان بخوبی تجربه نمودیم. این نوع جنگ های نیابتی چه سودی برای افغانستان رساند؟ ایران و پاکستان طبعاً خواستار جنگ در افغانستان هستند زیرا از نگاه استراتیژیک این کشورها آرزو دارند که جنگ های نیابتی خود را بجای داخل ایران و پاکستان در داخل افغانستان صورت دهند. ایران و پاکستان هیچوقت حاضر نیستند بگویند که ما در افغانستان بخاطر منافع ملی خود می جنگیم. آنها با کمال تردستی این جنگ های شوم خویش را استقلال و آزادی افغانستان قلمداد می نمایند. شما باید بحث تان را بر اساس یک منطق پیش ببرید، نه بر اساس حدس و گمان و تعریف آن از طریق باز نمودن این یا آن کتاب غیاث اللغت.

بامید توضیح بیشتر تان.

پورتال محترم خواهشمندم این جوابیه را به نشر بسپارید تا عدالت بر قرار باشد.

محترم بلوچ صاحب بعد از سلام توجه تان را به نکات ذیل جلب می کنم!

1- شما نوشته اید که":دو انتخاب است و بس: اشغال امریکای صلیبی یا اشغال کشورهای همسایه ها بشکل پاکستان و ایران اسلامی." چون موضوع بحث این دریچه بودن و یا نبودن قوای نظامی آمریکا و ممکن ناتو است فلهذا زمانیکه در سوال اشغال مطرح می شود خود به خود خواننده به قوای نظامی فکر می کند اما فکر این را هم نمودم که اگر منظور شما این نباشد بلکه همان اشغال سیاسی باشد که شما انرا نیابتی ذکر می کنید پس نوشتم که:

"اگر منظور تان اشغال سیاسی است می شود بالایش بحث کرد" یعنی هر گاه یک کشور بیگانه توسط همدستان و یا گماشتگان خود قدرت سیاسی را در دست بگیرند. که هدفم همان اشغال نیابتی که شما خواسته اید مرا درس بدهید بوده است. اگر به فرهنگ فارسی که نزدم است اعتماد باشد نیابت به جای کسی کاری و یا امری را انجام دادن معنی شده که داکتر صاحب کاظم هم این را طور ذیل ذکر کرده است:"دراینجا اشغال نیابتی به اصطلاح دراز شدن دست بیگانه از آستین خود ما".


2-شما می نویسید "ولی اینکه شما هنوز هم در فکر و خیال و خواب یک پدیده گاو خورده می باشید، فکر می کنم که این مشکل ناشی از نارسائی خود شماست". این فکر شما به اساس فقره 1 غلط است. اگر من غلط می کردم این شهامت را داشتم که معذرت می خواستم.

اگر گاو روسی کلمه "اشغال نظامی" را می خورد باید به جهانیان اعلان می شد که دیگر از این تعریف استفاده نشود.


3- در همین قرن حاظر به همکاری ملل متحد اففانستان توسط قوای نظامی خارجی اشغال شد که باز هم در فرهنگ فارسی اشغال پیاده کردن قوای نظامی هم معنی شده و در علم حقوق و علوم سیاسی هنوز هم در جهان به همین مفهوم تدریس می شود. نا گفته نماند که هیچ قدرت جهان نمی تواند بدون داشتن قدرت نظامی به اشغال به اصطلاح شما نیابتی و به اصطلاح بنده سیاسی دست بزند که در ماهیت همان آش و همان کاسه می شود فقط شکل آن فرق می کند.

شما می نویسید: "امید است این توضیح قناعت شما را که در مورد مفهوم جنگ در افغانستان متردد گردیده است فراهم سازد". بر عکس من امیدوار هستم که تردد شما را رفع کرده باشم که اشتباه در نوع سوال تان بوده و من انرا می خواستم با " اشغال سیاسی" واضع تر بسازم تا بتو انم به اساس سوال جواب بدهم.

4- بنده نظر فوق آغای داکتر کاظم را تایید می کنم:" بهر حال خداوند هیچ کشور و ملت و حتی هیچ فرد را محتاج این وضع نسازد و این توانائی را به هر ملت و هر فرد نصیب گرداند تا خود به پای خود ایستد و ضرورت به پای «چوبین» نداشته باشد."

به جهان جلوه رسید ام ز هزار پرده دمیده ام
ثمر نهان حقیقتم چمن بهار خداییم

با احترام
الله محمد

I would like to add a few additional sentences in regard to Mr. Ahmad Saedi’s comments related to US farmer defense secretary Robert Gates soon to be released book:

It is quite normal for American high level political and military figures such as Mr. Gates and the first American commanders of Afghan and Iraq wars to write a book and quit the official post when the book is completed. The main reason is to make money and in order to multiply the sale, the book must be written controversially.

Mr. Robert Gates claiming the supposedly plan to “defeat Karzai “ by means of “ forcing ran off “ election enforced via US special envoy Mr. Richard Holbrook that is no longer alive meet that controversy.

I think the book content related to Afghanistan should be taken with the grain of salt and not at face value.

احمد سعیدی 13/01/2014

کتاب خاطرات رابرت گیتس وزیر دفاع سابق امریکا
تبر حامد کرزی را دسته داد

فکر می کنم انتشار کتاب خاطرات وظیفوی "رابرت گیتس " وزیر دفاع سابق امریکا از لحاظ زمانی کمر حامد کرزی را بسته و تبرش را بر ضد امریکا دسته کرده است.
اینکه امریکا در جنگ افغانستان هدفمندانه عمل نکرده و در ضمن تلاش کرده تا در انتخابات 2009 جناب حامد کرزی را به وسیله نمایندۀ خاصش "ریچارد هالبروک" کنار بزند، اینها درست همان چیزهایی است که جناب حامد کرزی بار ها مطرح کرده و فعلا ً بطور مستند از طرف یک مقام ارشد امریکا تأئید و موقعیت حامد کرزی را در بربر سیاست "بارک اوباما" در افغانستان تقویت کرده است.
اینکه سود و زیان

محترم بلوچ صاحب سلام

با جناب شما همنظر هستم که اشغال بزعم امروز با نوع کلاسیک آن بسیار متفاوت است، علاتاً امروز اشغال نظامی تقریباً از صحنۀ جهانی ازبین رفته و جای خود را بیشتر به شکل اشغال اقتصادی، فرهنگی، تکنالوژیکی و مفکوروی داده است. اشغال به اصطلاح «نیابتی» نیز یک نوع دیگر آن میباشد.

دو تبصرۀ اخیر شما باطرح این سؤال برایم دلچسپ بود که افغانها در شرایط موجود کدام نوع اشغال راانتخاب میکنند:
«اشغال امریکای صلیبی یا اشغال کشور های همسایه ها به شکل پاکستان و ایران اسلامی؟»

در چنین حالتی که انتخاب، طوریکه شما تذکر داده اید، تنها بین دو امکان محدود گردد، به نظر من بسیار بهتر می بود که سؤال اینطور طرح می شد:

اشغال با قبول مسؤولیت یا اشغال بدون قبول مسؤولیت؟
دراینجا «اشغال نیابتی» به اصطلاح «دراز شدن دست بیگانه از آستین خود ما»، همان نوع اشغال نامرئی و غیر مستقیم است که اشغالگر در قبال آن هیچ نوع مسؤولیت را قبول نمی کند، ولی تأثیر آن از نظر مدت دوامدار بوده و در نهایت منتج به ویرانی، جنگ داخلی و تجزیۀ کشور خواهد شد،
در حالیکه اشغال با قبول مسؤولیت توأم بایک عده تعهدات رسمی و علنی خواهد بود که از نظر زمان کوتاه مدت بوده و در صورت استفادۀ مثبت از شرایط ناشی از قبول مسؤولیت میتوان زمینۀ اعمار کشور را میسر ساخت.

بهر حال خداوند هیچ کشور و ملت و حتی هیچ فرد را محتاج این وضع نسازد و این توانائی را به هر ملت و هر فرد نصیب گرداند تا خود به پای خود ایستد و ضرورت به پای «چوبین» نداشته باشد.

جناب الله محمد خان از آلمان:

از پاسخ شما و تبصره در مورد نظر بنده بسیار زیاد تشکر. شما راست می گوئید که کلمه اشغال بمفهوم کلاسیک آن با قوای نظامی گره خورده بود در تاریخ که در قرن حاضر این نوع تعریف و فکر را گاو روسی خورد ولی اینکه شما هنوز هم در فکر و خیال و خواب یک پدیده گاو خورده می باشید، فکر می کنم که این مشکل ناشی از نارسائی خود شماست. اشغال نظامی تقریبا امروز تاریخ گردیده است.

در جهان امروزی شکل اشغال نظامی تغییر کلی نموده است. امروز کشورهای جهان جنگ های اشغال نظامی را بسیار کم بکار می برند. امریکا در طی سال های متمادی گذشته در افغانستان به اشغالگری های خویش بشکل نیابتی ادامه داده است. در زمان حضور قوای شوروی در افغانستان امریکا جنگ نیابتی را در افغانستان پیش می برد. خدمت جناب عالی عرض می گردد که جنگ نیابتی جنگی است که توسط زر خریدهای یک کشور خارجی زیر نام ساکنین کشور علیه کشور متبوعه خویش به پیش می رود. در سالهای اخیر کشورهائی از قبیل ایران، پاکستان، عربستان سعودی و حتی شوروی سابق به جنگ نیابتی در مقابل حضور نظامی امریکا و غرب ادامه می دهند. زرخرید های این کشور ها زیر نقاب و نام افغان و افغانستان و جهاد اسلامی و استقلال افغانستان با کمال بی ننگی و بی شرمی ادامه می دهند.

فرق بین جنگ و اشغال نیابتی با اشغال نظامی در این است که در صورت اشغال نیابتی از طریق مزدوران زر خرید کشور اشغالگر هیچنوع مسئولیت را در قبال عواقب جنگ بعهده نمی گیرد ولی خوبی اشغال نظامی در این است که کشور اشغالگر این مسئولیت را قبولدار است.

امید است این توضیح قناعت شما را که در مورد مفهوم جنگ در افغانستان متردد گردیده است فراهم سازد.

با عرض سلام به آغای بلوچ!
شما می فرمایید:" انتخابی که برای افغان ها است، دو انتخاب است و بس: اشغال امریکای صلیبی یا اشغال کشورهای همسایه ها بشکل پاکستان و ایران اسلامی." بعداٌ سوال ذیل را طرح می کنید:"
"لطف نموده بفرمائید که شما کدام اشغال را بنفغ افغان ها و افغانستان تشخیص می دهید و چرا؟"
به نظر بنده کلمهء اشغال با قوای نظامی گره خورده که بنده فکر نمی کنم که کشور های ایران و پاکستان به اساس تجربه تاریخی و شرایط منطقوی و بین المللی اصلاٌ به این فکر باشند و یا بیایند که عساکر خود را مانند امریکایی ها و اروپایی ها داخل افغانستان کنند.
فلهذا دو اشغال موجود شده نمی تواند که از آن یکی را انتخاب باید کرد.
اگر منظور تان اشغال سیاسی است می شود بالایش بحث کرد.

غیر ما کیست حرف ما شنود
گفتگوی زبان لال خودیم

با احترام
الله محمد

قابل توجه دوستان شامل این بحث جالب:

بیائید بحث را عمیقتر بررسی کنیم. امضا و عدم امضای "موافقتنامۀ دو جنانبه امنیتی و نقش جرگۀ مشورتی" یک جهان مشکلات و تسهیلات دارد ... اگر موضوع بشکل علمی و تحقیقی ارزیابی گردد هیچ مشکلی باقی نمی نماند ولی اگر ما بشکل مطلق گرائی بر صد در صد خوبی و هزار در صد بدی این موافقت نامه بر اساس خواست و نخواست شخصی خویش تاکید و دو پا را در یک موزه داخل سازیم، بحث ما شکل ناسور را بخود می گیرد. در اینجا چنین شیوۀ بحث غلط است. هر کسی که صد در صد امضای این موافقتنامه را بخیر و صلاح افغانستان می داند وی صد در صد اشتباه می کند و هر کسیکه علیه امضای این موافقتنامه تاکید می کند هم بهمان اندازه اشتباه می کند. بحث بالای نظریات اشتباه آمیز ما را بهیچ جائی نمی برد.

در روابط ذات البینی یک اصل پذیرفته شده اسلامی که انسانی و مدنی نیز می باشد آمده است: "وقتی شما در انتخاب خویش بین دو شر قرار می گیرید لازمست که شری را انتخاب کنید که شرارتش کمتر باشد." امروز افغانستان در وضعیت و موقعیتی قرار ندارد که لاف از استقلال و عدم مداخله و اشغال خارجی ها سخن بزبان آرند. انتخابی که برای افغان ها است، دو انتخاب است و بس: اشغال امریکای صلیبی یا اشغال کشورهای همسایه ها بشکل پاکستان و ایران اسلامی.

لطف نموده بفرمائید که شما کدام اشغال را بنفغ افغان ها و افغانستان تشخیص می دهید و چرا؟ وقتی در این مورد بحث نمودیم، در مرحله و قدم ثانی انشالله در مورد استقلال و آزادی افغان ها که ملیون در ملیون یک نظر ایدیال است بحث خواهیم کرد. فعلاً بیائید مسائل را طوریکه است ارزیابی کنیم، نه طوریکه ما می خواهیم.

با احترام

محمد انور بلوچ از ولایت نیمروز

آقای بارز. من در متل وطنی کدام بد اخلاقی را نمی بینم از اینکه واقعیت شما را برملا میسازد آنرا با حربۀ اخلاق از خود پس میکنید . از نگاه من بد اخلاقی آن میباشد که سیاست غرض آلود یک شخص را به خاطر یک مشت منفعت مادی و پولی نسبت به خیر وطن درست و مناسب تبلیغ کنیم. خودت در برابر اینکه موقف گیری فعلی کرزی خان به خیر دشمنان اتحاد افغانستان وبه ضرر اکثریت مردم افغانستان تمام میشود و به قدرت رسی دار و دستۀ عبدالله عبدالله را مستدل میکند چه دلایلی داری؟ خودت در برابر اینکه چنین رویۀ امریکا را به انتقام گیری ازاهل وتبار کرزی تحریک میکند وآن قدرت را نسبت به اهل وتبار کرزی بی اعتماد میسازد واین کار نتایج خرابی به ضرر مملکت ما خواهد داشت چه جواب میدهی؟ اگر عبدالله عبدالله کامیاب شود حتماً باید از خودت تشکر کند که در تعقیب سیاست مناسب به نفع او. کرزی را تشویق کرده ای
من تقاضا دارم متوجه اخلاقی بودن جواب تان باشین. زیروال

محترم آقای رحمت الله رحمانی زیروال سلام!

شما که در اولین بحث تان بامن خواسته اید موضوع را به مثال «نو کر وبادنجان» دنبال نمائید، به صراحت خدمت تان بگویم که اینجانب در چنین سطحی برای ادامه بحث فرصت ندارم حیف است که هنوز به روش اخلاقی بحث آشنائی نداریم.

محترم آقای عبدالله زرنج سلام!

شما مباحث زیادی را یک دفعه ای مطرح نموده اید، بر من مشکل می نماید که بتوانم مسایل چگونگی بوجود آمدن اداره موقت، ساختار دولت، مواد مخدر، فساد اداری، نقش امریکا بحیث کارگردان اصلی ونقش کرزی ببحیث رئیس دولت یا به اصطلاح یک قوماندان بی سلاح و بی سرباز را که به تدریج توانسته یک مقدار کسب قدرت نموده و اکنون خوشبختانه در چنان موقعیتی قرار گرفته که میتواند در دفاع از منافع ملی کشورش با ابر قدرت درجه یک جهان چانه زنی نماید.
محترم آقای زرنج گر مسایل افغانستان وهمچنان استدلال های مرا از اوضاع کشور و دولت های ذیدخل در امور افغانستان از نظر گذرانده باشید، در خواهید یافت که من کورکورانه و طماع گونه جانب کرزی را نگرفته ام و بدنباله رویی از اکثریت ابراز نظر نکرده ام. خوشبختانه اخیراً رابرت گیتس با نوشتن کتابی بر مواضع حق بجانب بودن رئیس جمهور کرزی و نادرستی سیاست های رئیس جمهوراوباما صحه می گذارد.
میدانم که شما در پی بهبود کشور و مردم فقیر تان هستید و لذا هدف ما یکی است منتها مسایل پیچیدۀ کشور ما را در شناخت ما نسبت به کرزی در دو جهت قرار داده است.

آقای بارز
من نوشته های شما را در مورد حمایت از آقای کرزی دنبال میکنم. در آخر به این نتیجه میرسم که حتماً کرزی صاحب از دفاع شما مستفید شود ولو موقف و سیاست او بر ضد منافع ملی هم تمام شود.

رست است شاید کرزی قسماً کار های مفید هم انجام داده باشد، اما موقف گیری فعلی کرزی کاملاً جنبۀ شخصی داشته و با منافع ملی کشور مطابق نمی باشد، این موقف گیری اخیر کرزی به نفع داکتر عبدالله می انجامد. زیرا وقتی امریکایی ها ببیند که کرزی وتیم اش چنین لجوج و سرتنبه اند هرگز در انتخابات آینده برای موفقیت آنهاراضی نخواهد بود. همین اکنون امریکا به نحوی با تبلیغات عدم علاقه به کرزی گرایان را توجیه میکند و می دانید که اگر عبدالله عبدالله ریس (رئیس) جمهور شود گلم کرزی خیل و خیل ها را جمع خواهد کرد؟؟

در این وضعیت مگر دفاع از کرزیو (کرزی و)آنهم از شخص و گیریه (گریه) کردن اش و نه از موقف گیری اش چقدر به نفع افغان هاو افغانستان میباشد؟؟

آقای محمد بارز (محمد نعیم بارز)دفاع شما از کرزی مرا به یاد قصۀ معروف وطنی ما یعنی قصۀ خان و بادنجان میبرد نتیجۀ این موقف گیری کرزی و دفاع شما از او را در سه چهار ماه بعد خواهیم دید مگر هراس دارم که آن وقت اعمال ریس (رئیس) جمهور جدید مورد تشدیق (تصدیق) وتبلیغ تان قرار بگبرد (بگیرد)... حقایق را نمیتوان با جمله پردازی و سیاسیمدار نمایی پنهان کرد و تغیر (تغییر) داد.

محترم آقای قیس کبیر لطفاً سلام و احتراماتم رابپذیرید!

شما در جریان هستید که وقتی موضوع پایگاه نظامی امریکا در افغانستان مطرح شد، اینجانب اولین کسی بودم که مقالۀ مفصلی در دفاع از ضرورت پایگاه در افغانستان نوشتم و بعد از من محترم آقای نوری نیز در همین رابطه نوشتۀ ترتیب و به دریچه نظر خواهی گذاشته شد که در آنجا نظرات موافق و مخالف زیاد رقم یافت و بیشترین نوشته ها و استدلال ها در حمایت به نیاز پایگاه های امریکا در افغانستان بود.
علاوه بر آن محترم آقای عباسی از محترم نوری، دوکتور عثمان روستار تره کی و اینجانب برای سخنرانی پیرامون پایگاهای امریکا در افغانستان به تلویزیون «پیام افغان» دعوت نمودند که هر کدام نظر و استدلال های خود را ارائه داشتیم و در اخیر سوالاتی از سوی بعضی افغان ها نیز مطرح شد که اینجانب به آن پاسخ ارائه کردم و خوشبختانه از موضع اینجانب و محترم نوری صاحب به گرمی استقبال شد.
مقصد اینکه من تاکنون به این باورم به هر دلیلی که ایالات متحده امریکا قوایش را تا اخیر سال 2014 از افغانستان خارج کند ولی موجودیت یک تعداد پایگاه های نظامی اش در مبارزه علیه تروریزم و از آن طریق رساندن این پیام به دولت های حامی تروریزم مهم است تا بدانند که امریکا و جهان اجازه نمیدهند که بار دیگر تروریزم زیر نام طالبان در افغانستان مستقرگردد.
یک چیز دیگر را نیز قبل از پرداختن به دو سوال شما باید اشارتاً بگویم که انصافاً دانش و تجربه اقای کرزی کمتر از هیچ یک مدعیان قدرت در افغانستان نیست و همینطور میهن پرستی و مردم دوستی آن در حالات درد ورنج مردم با سرازیر شدن اشکهایش اقلاً بر من ثابت شده است. حیف است که وطن داران ما در هر مساله ناهنجار داخلی و خارجی تقصیر را به کرزی نسبت میدهند.

بادرک این مسًاله آقای کرزی به دولت امریکا گفته، اگر به دو خواست مردم افغانستان پاسخ مثبت داده نشود، من پیمان را امضا نخواهم کرد.
در پاسخ آقای کرزی رئیس جمهور اوباما از موضع قدرت و حاکمیت گفت:باید در ظرف یک ماه پیمان را امضا کند.
بلی محترم قیس کبیر به پاسخ سوال اول شما باید بگویم اگر پیمان امنیتی امضا نشود و تمام قوای امریکا افغانستان را ترک گوید چیزی بنام اقتصاد، سیاست و غیره باقی نخواهد ماند، سازمان القاعده زیر نام طالبان به افغانستان بر خواهد گشت و در آنصورت نه تنها افغانستان بلکه پاکستان، منطقه و جهان نیز آرام بسر نخواهند برد.
اقای کبیر آیا باور دارید که در انتخابات سال 2009 رئیس جمهور اوباما می خواست بجای کرزی آقای داکتر عبدالله عبالله را بمقام ریاست جمهوری رساند و افغانستان را زیر نام فدرالیزم تجزیه نماید؟، اگر باور ندارید انتظار داشته باشید تا کتاب رابرت گیتس به بازار آید و پس از مطالعه آن که از سوی شخصیت مهم در حکومت بوش و اوباما بسیار مسایل را در رابطه به افغانستان افشاً (افشاء) نموده است.
در مورد سوال دوم شما که از من پرسیده اید که «شما از کدام مرجع آگاه مطمئین هستید که غرب هرگز این کار را نخواهد کرد، پس لطفاً ما را از آن واقف بسازید.»
محترما فکر میکنم ضرورت حتمی نیست که یک مرجع گفته باشد امریکا از افغانستان خارج نمی شود ویا خارج می شود این حرف های ضد و نقیض به وفور ازجانب مقامات امریکائی گفته شده است. از این حرفها کرده درک و استدلال منطقی مهم است. باید پذیرفت که امریکا بخاطر مردم ما به افغانستان نیامده که حالا اگر کرزی پیمان امنیتی را امضا نکرد آنرا بهانه قرار داده فرار را بر قرار ترجیح دهد.
محترم قیس کبیر اگر به استدلال من باور ندارید، آیا به قول قوماندان آیساف باور دارید؟ اگر باور دارید لطفاً دور نروید نزدیک در همین بخش خبری «پورتال افغان جرمن» میتوانید سخنان اورا از نظر بگذرانید.
خلاصه شاید تا ختم انتخاباتیکه پیشرو است کرزی پیمان را امضا نکند و تبلیغات امریکا مبنی بر اینکه اگر پیمان مذکور امضل (امضاء) نشود قوایش را کاملاً از افغانستان خارج خواهند نمود.
در این ارتباط باید بعرض رسانم که خروج کامل قوای امریکا از افغانستان نه تنها خطری برای سقوط همه چیز در افغانستان بلکه باعث بی اعتباری دولت امریکا هم بوده و من فکر میکنم با خروج کامل قوایش از افغانستان در واقعیت امر تسلیم تروریزم شده و در آخرین تحلیل حکم خود کشی را برای اوباما دارد.بااحترام

قرارداد امنيتى كه جزء مهم پيمان قبلا ً امضاء شدۀ ستراتیژیک با ايالات متحدۀ مي باشد، بنا بر كدام دلیل دقيق و مقنع مي تواند عقد شود؟

مجترم بارز صاحب مبارز!

هیچ قدرتی درین جهان پهناور آزادی های دموکراتیک مانع تبارز عقاید و نظریات شما شده نمی تواند، آفرین به شما که در برابر یک اکثریت غیر جانبدار ایستاده و از رئیس جمهور تان سر سختانه دفاع نموده بهر خطایش فراست و درایت و وطن پرستی را دلیل می آورید.

مگر بارز صاحب امضاء نکردن این توافقنامه بخاطر آوردن صلح معجزه آسا توسط امریکا و قطع فعالیت تلاشی خانه های افغان ها نیست، کرزی درین دم های واپسین خواسته هایی دارد که فقط خودش می داند اما این موضوعات را بهانه قرار داده. در غیر آن کرزی و همکارانش هر منزل افغان را از لحاظ روانی بار ها بمبارد نموده و این ملت بینوا را با مصلحت گرایی ها و حمایت از باند های مافیای سیاسی و اقتصادی و عدم پابندی به قانون و رسم فساد گستری به قهقرا سوق داده، اگر کرزی به ملت افغانستان و جهان بگوید که افغانستان از لحاظ امنیتی و اقتصادی به پای خود ایستاده و دیگر نیازی به کمک ندارد و برای نهایی ساختن پیمان شرط می گذارد او را حق بجانب میدانیم.

بارز صاحب سر تان را بگریبان دریدۀ سی و چند ملیون مردم وطن تان بیندازید و بحیث یک دانشمند مسؤول و صاحب احساس واقعیت ها را بنگرید.

آیا می خواهید افغانستان به سرنوشت عراق گرفتار شده میدان نبرد ایران و پاکستان و اعراب گردد؟ گذشته از واقعیت های تلخ اقتصادی که عواید داخلی قادر به پرداحت معاشات این دم و دست گله متورم کرزی نیست.

باز هم اختیار به شما است طرز دید و موقف خودرا ادامه دهید و مثل همیش یک فیله بدوانید.

سدید محترم بعد از عرض سلام!

نوشته جالب تان را خواندم که بعد از تعمق کردن زیاد می خواهم یک تبصره بالای سوال زیر تان کنم.
"آیا افغانستان قادر خواهد بود با این همه چالش ها در یک مدت زمان معین، باوجود مشکل زای های از ارگ نشینان به سادگی بدر خواهد شد و یا مرکب آن همانند اخرین دهه سده گذشته در گل خواهد ماند؟"
به نظر بنده نی به دلایل ذیل:

1-کسانیکه احتمال رییس جمهور شدن شان در افغانستان در مدت کمتر از 100 روز دیگر میرود این درایت را ندارند که مقاومت مسلحه را متقاعد به صلح بسازند. دلیل عمده آن قوی شدن این مقاومت از نگاه روانی در اثر اشتباهات همین مدعین ریاست جمهوری همراه باخود آغای کرزی در مجموع میباشد.

2-سر پوش سیاسی مقاومت مسلحه، لشکر و همکاران شان یک بار ثابت ساختند که می توانند در صورت کمک برایشان به زودترین فرصت ممکنه قدرت را بگیرند و امنیت را تامین کنند.

3-فقره دوم در صورتی تطبیق شده می تواند که پیمان نشود و امریکا این را بخواهد چنانچه در زمانش همراه به استخبارات همسایه این را واقعیت ساخت.

4- در صورت تطبیق فقره سوم تاعوداتی از طرف مقاومت مسلحه در ارتباط نظم اجتماعی و فرهنگی گرفته خواهد شد و آنها هم با چهره های جدید وارد میدان خواهد شد زیرا این بار اموخته اند و مردم را نخواهد و نباید شگنجه کنند بلکه توجه به انکشاف اقتصادی و اجتماعی کنند.

5- در صورت بسته شدن پیمان فقره 3 و 4 در پروگرام نیست بلکه ادامه جنگ در پروگرام بوده که در نهایت آن افغان را خود افغان می کشد و صنایع اسله سازی جهان پول خود را گمایی می کند و افغانستان مانند گذشته تحت اشغال می ماند و تقریبآ مانند این 12 سال از یک جلسه و انتخابات تا دیگر مردم را به انتظار خوب شدن در فقر و بی امنیتی نگاه می کنند.

6- با تطبیق فقره 5 ناتو اهداف استراتیژیک خود را از نگاه سیاسی و اقتصادی در منطقه به آرامی تعقیب می کند.

7- امید وار هستم که غلط فکر کرده باشم و اوضاع خوب شود اما بد بختانه تجربه تحلیل بالا را به من در این مدت اضافه از شصت سال عمرم آموختانده.

نی جام و نی می عا لم خمار این است
نی نقد و نی جنس شور بازار این است

الله محمد

محترم بارز صاحب، خوب گیریم رئیس جمهور این قرارداد را امضا نکرد و امریکا مانند عراق، افغانستان را به حال خود گذاشت، آیا شما میتوانید برای ما آینده افغانستان را از نگاه سیاسی، اقتصادی، نظامی و... پیشبینی نمائید؟ و یا اینکه شما از کدام مرجع آگاه مطمئن هستید که غرب هرگز این کار را نخواهد کرد. پس لطفأ ما را از آن واقف بسازید.
با احترام

آیاحاکمان قدرت باردیگرباسرنوشت ملت درسال ۲۰۱۴ قمارعاشقانه می زنند؟ شادی خود را درغم و اندوه مردم می ببینند؟ آیا عاشق در کنار معشوقه به تماشا خواهد نشست؟ ویا راهی دیگری مستی وعیاشی را انتخاب خواهد کرد؟ سال ۲۰۱۴ برایم چنان پر ماجرا و سردرگم معلوم می شود که یافتن راه درست دشوار به نظر می رسد.

سالی که شاید بتواند پایان جنگ در کشور وآغاز زندگی شادی بخش و یا هم بدان منوال ادامه جنگ های سه دهه گذشته باشد! من هم مانند دیگران نسبت به آینده چندان خوشبین نیستم اما گاهی وعده های سپرده شده حمایت کننده های غربی امیدوارم می سازد وقتی دقیق می شوم فکرمی کنم که این همه وعده ها شاید مقطعی باشند؛ و آرام آرام نومیدم می سازد.

کودکی هستم که دردنیای ناامیدی جنگ زاده شده ام بجز اوازآتش جنگ افزارهای چون تفنگ، توپ، راکت، صدای دلخراش شلاق وقمچین زدن طالبان، بعدا صدای انفجار، انتحاری وهمچنان ماین های کنارجاده چیزدیگری درگوشم طنین انداز نبود.
همیش آرزو می کردم روزی خواهد رسید که در این دنیایی بیکران و در سرزمینی که شاید تمام عمرم مانند شب ها؛ تاریک سپری شده، می توانم بدون این همه ترس وهراس در یک فضای آرام مانند دیگر انسان ها زندگی کنم! آیا می توان از نزدیک شدن شب های سیه و یاس ناامیدی، ترس و وحشت دوباره بقدرت رسیدن برادران ناراضی رییس جمهورمان (طالبان) بعد ازسال ۲۰۱۴ نگران نبود؟ سالی که می توان گفت غربی ها قمارعاشقانه در برابر ملت افغانستان خواهند زد. و بازنده این قمار به جز مردم افغانستان کی خواهد بود؟ دیری نگذشت و سال ۲۰۱۴ با نگرانی که داشتم آغازشد.

وقتی می بینم معشوق همنا جامعه جهانی چه بی سراپا است وهمه را در یک کشتی بدون کپیتان در امواج پرطلاتم بحر بیکران عشق یکجا نشانده و درمسیر سردرگم درحرکت ساخته که گویی خطرغرق شدن آن حتمی است وخود بتماشا نشسته، تا ارکاین دولتی خبر شوند غرق دریای محبت دروغین معشوق گشتند؛ آن زمان دیر خواهد بود.
آیا جامعه بین المللی بعد از سال ۲۰۱۴ افغانستان را تنها خواهد گذاشت؟ بجا می دانم که بنویسم نه عاشق و نه هم معشوقه توانایی آنرا دارند که ازهم دور شوند؟ اما هرچند این رابطه ها واقعی بنظر نمی رسند ولی می توان گفت که؛ ابرقدرت غربی چنان معشوقه را با شراب کهنه و رنگارنگ جامعه جهانی معتاد ساخته، که به هیچ وجه اجازه نمی دهد که رهایش کند؛ کاریست بسیار دشوار!!
خروج معشوق بین المللی و تنها گذاشتن افغانستان در این شرایط دشوار بیشتر زنان و جوانان را نیز دوچار سراسیمگی ساخته و من خود از آغاز جنگ های داخلی پس از سال ۲۰۱۴ میان گروه ها و احزاب مختلف به ویژه طالبان نگرانم. دراین راستا صحبت هایی که با افغان های مقیم بلژیک داشتم آنان نیز دراین مورد نگران اند و خروج نیروهای بین المللی را به زیان افغانستان و فُرصت های بدست آمده می دانند، هریک دیدگاه های شان را در ارتباط به وضعیت امنیتی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان بیان می کنند، ولی ابراز نگرانی نسبت به آینده دارند. که جدا شدن معشوق از عاشق بدون پس لرزه ای نخواهد بود.
دوست افغانی دارم که سالها است در بلژیک زندگی می کند و چند هفته قبل به گفته خودش برای اخیرین بار به افغانستان سفر کرده؛ او نسبت به آینده خوشبین نیست و از به قدرت رسیدن دو باره طالبان در کشورش نگران است؛ می گوید بدا به حال مردم مظلوم که سرنوشت شان را کشورهای همسایه تعین می کنند و اراکین دولتی ما، با گرفتن پول از این و آن، کشوری را که ۵هزارسال قدامت تاریخ دارد، بازیچه دست همسایه ها ساخته اند، سرنوشت ما را بدست آنها قرار می دهند و شهامت مردم غیور ما را نزد جهانیان بی اعتبار می سازند.
خانواده ام که درچندین ولایت افغانستان زندگی می کنند با وجود دشواری ها و مشکلات امنیتی که باعث کشته شدن چند تن ازاعضای خانواده ام دراین دهه ها توسط طالبان شده اصلا دیگر به آینده امیدوار نیستند و مادرم که مدت هاست بیمار می باشد؛ ۶ سال قبل ستون فقرات اش را در کابل عملیات نموده بود و تاکنون با وجود تداوی های پی در پی کاملن صحت یاب نشده است وقتی برایش می گویم که زودتر در مورد عملیات بعدی تان تصمیم بگیرید؛ برایم میگوید که بگذار بعد از سال ۲۰۱۴ دراین مورد تصمیم بگیرم! گفتم یعنی چه؛ صحت تان مهم است؟ جواب داد من هم مانند باشنده های میلیونی، هزارن درد و رنج را دیده ام بگذارید مانند هزارن فرد زخمی ویا هم معشوقه ای بی دست و پای این سرزمین تا بعد از سال ۲۰۱۴ منتظر بمانم.
مادرم در ۵ وقت نماز تنها به آرامی این مملکت دعا می کند و از خداوند می خواهد که دیگر آن روزهای تاریک درزندگی هیچ فرد افغان تکرار نشود زیرا دیگر توانایی برای دیدن جنگ و کشتار مردم مظلوم و بی گناه نمانده است، او گفت از خود می پرسم چرا دشمنان این سرزمین نمی گذارند که فرزندان این کشور نفس ارام بکشند؟ و گاهی از خود می پرسم که آیا کسانیکه می جنگند پدری طفلی نیستند؟ و یا هم برادر و شوهری کسی؟...
با شنیدن این جملات از زبان مادرم، من ازخود می پرسم؛ با حضور بیش از ۵۰ کشور و حدود۹۰ هزار سرباز خارجی در افغانستان؛ امنیت تامین نیست، اما اگر آنها این کشور را ترک کنند، آیا هراس دو باره به قدرت رسیدن طالبان ویا هم جنگ های داخلی همه را نگران نمی سازد؟
با آنکه من مطمین هستم تمام عاشقان خارجی افغانستان را ترک نخواهند کرد، اما موضوعات جنجالی موافقتنامه امنیتی میان افغانستان و امریکا کمی مترددم ساخته است، چون عین موضوع در کشورعراق با ایالات متحده امریکا، باعث خروج عساکر آنها از انکشور گردید. که تا اکنون شاهد شدید ترین انفجار ها و کشتار مردم ملکی هستیم.

پس می توان گفت؛ سال ۲۰۱۴ سال امید ولی ناامیدی ها برای این سرزمین خواهد بود که تاریخ فصل جدید را در آن کشور دوباره رقم خواهد زد. و بار دیگر برای همه خواهد آموختاند که درس حکومتداری کار (عاشقی) نیست و آنرا باید درست خواند؛ و توانایی مقابله با هرنوع مشکلات و دوری معشوق را داشت. چون عاشقی کار هر بیکار نیست و یا حکومتداری کار هر نادان!
سوالی که شاید ذهن هرفردافغان را بفشارد این خواهد بود: آیا افغانستان بدون حضورایساف بعد از سال ۲۰۱۴ پیروز خواهد شد؟ یا شکست خواهد خرود؟ این سوال نه تنها ذهن افغان ها را بلکه بعضی غربی ها را نیز نگران ساخته است.
در صحبت هایی که با یک تعداد کارشناسان، ازکشورهای مختلف غربی در بروکسل داشتم درک کردم که بهترین منبع دریافت معلومات معشوقه های اروپایی در ارتباط به وضعیت افغانستان تنها تحلیل متخصصین غربی بوده، و بیشترین تحلیل و ارزیابی آنان روی بیرون شدن سربازان خارجی بعد از سال ۲۰۱۴ متمرکز می باشد.
با نزدیک شدن زمان خروج عاشقان بین المللی از افغانستان، نگرانی از وضعیت کشور درجامعه جهانی و داخلی بیشتر می شود. که این نگرانی ها ساحات مختلف را در بر دارد. و از سوی دیگر مشکلات موجود در افغانستان با توجه به منافع داخلی کشور بدون کمک های بین المللی به هیچ صورت امکان پذیر نیست.
بیاد دارم آنزمان که وزیر دفاع ملی افغانستان حدود دونیم سال قبل در نشست سالانه کشورهای عضو ناتو- ایساف در بروکسل بر ازدیاد نیروهای امنیتی افغان تاکید می نمود، این سازمان از مصارف چهار میلیارد دالری که حکومت توانایی پرداخت آنرا ندارد، ابرازنگرانی می کردند. ولی خارجی ها بیشتر بر کیفیت این نیروها نظر به ازدیاد آن معتهد بودند.
هرچند نیروهای امنیتی افغانستان در یک دهه گذشته نیرومندتر شده اند، اما با وجود این هنوزهم شک و تردید هایی درمورد کیفیت، توانایی و دفاع نیروهای افغان برای برخورد با نابسامانی های احتمالی بعد ازخروج نیرو های ناتو- ایساف پس از سال ۲۰۱۴ وجود دارد.
با آنکه در ماه نوامبر سال ۲۰۱۳ وزرای امورخارجه کشورهای عضو ناتوـ ایساف به شمول وزیر امورخارجه افغانستان در بروکسل گردهم آمده بودند خواستار امضاء سند دوجانبه امنیتی میان عاشق کابلی و معشوق واشنگتنی شدند، ولی وزیرخارجه امریکا و سکرترجنرال ناتو درنشست خبری شان به نوبه تاکید نمودند که امضای این توافقتنامه الی ختم سال جاری میلادی مهم بوده، در پهلوی آن به مننفعت افغانستان می باشد و درضمن پیمان اتلانتیک شمالی یا ناتو نیز موافقتنامه دیگری با حکومت رییس جمهور کرزی امضا خواهد نمود که نقش نیروهای خارجی یا ناتو را بعد از سال ۲۰۱۴ با تعداد آنها مشخص خواهد ساخت. اما تا آنزمان نگرانی ها هنوزهم وجود خواهد داشت.
سال ۲۰۱۴ بخاطرى در ذهن ما طنین انداز شده که قرار است چند کار عمده در این سال صورت گیرد اول: انتخابات ریاست جمهوری وشوراهای ولایتی، دوم:ترانزیشن و یا انتقال مسوولیت امنیتی به نیروهای افغان، سوم ولی ازهمه مهمتر خروج عساکر بین المللی از افغانستان؛ که تاحد زیاد واقعا یک سال سرنوشت ساز را برای افغانستان پیش کش نموده است.
آیا افغانستان قادر خواهد بود با این همه چالش ها در یک مدت زمان معین، باوجود مشکل زای های از ارگ نشینان به سادگی بدر خواهد شد و یا مرکب آن همانند اخرین دهه سده گذشته در گل خواهد ماند؟

ښاغلي داکتر نبی مصداق ته، سلامونه او نیکي چاري

د هیواد اوسني سیاسي او امنیتي ګړکیچ د پخواني شوروي د یرغل زیږنده او محصول دي، په دي درشل کښي په سیمه او په افغانستان کښي د نړیوال اسلامي بنسټپالني د روزني او پالني ستراتیژي د یو مطروحه پلان له مخي پر مخ بیول کیږي، چي افغانستان په اوسني سیاسي او پوځي چاپیریال کښي بي پري نشي پاتي کیداي.

تاسو وړانډیز مو کړي چي د امریکي په زور کیداي شي افغانستان بی پري پاتي شي، چي عملي بڼه نه لري،
دا وړانډیز د افغانستان او د سیمي د هیوادونو د واقعیتونو سره ډډه نه لګوي، او افغانان نشي کولاي بي پري پاتي شي.

تاسو د یو مرکز د جوړولو غوښتنه مو کړي، څوک کولي شي داسي یو چاره تر سره کړي؟
د یو شمیر کسانو د استخدام موضوع د افغانستان په دننه کښي مالي امکانات غواړي، چي تاسو یی نه لري، او د بی طرفي خبره هم کوي، دا وړاندیز مو چا ته کړي؟

غوره به وي، چي د رښتیني ارزښتونو په رڼا کښي د ستونزو د حل چاره ولټول شي.
نور بیا

«پیمان امنیتی - دفاعی» میان دولت افغانستان و ایالات متحدۀ امریکا که پس از کسب مشورۀ مثبت لویه جرگه می بایست به امضای رئیس جمهور کرزی می رسید، اما در ختم مجلس آقای کرزی تقریباً به این مفهوم بیان داشت که مردم افغانستان از طریق دو هزار و پنجصد نفر اعضای لویه جرگه ضروت و نیت نیک شان را به ایجاد پایگاه های نظامی امریکا در خاک افغانستان نشان دادند و اینک از همین لحظه به بعد می باید دولت امریکا حسن نیت خود را نشان دهد که دیگر خانه های مردم را بمباردمان و تلاشی نمی کند و در راه برقراری صلح عملاً گام برمیدارد و اگر در این دو مورد اساسی اطمینان حاصل نشود این سند را امضاء نخواهم کرد.

ډاکټر نبي مصداق
سلام ټولو وطنوالو ته
ما نسبت هغه ضرورت او مسئولیت ته چې د خپل و طن او خلکو لپاره لرم یوه انتقادي مقاله او یوه ځوابیه په جرمن افغان سایټ کې په درې ژبه چې زمونږ دوهمه رسمي ژبه ده ولیکل. زه خوشحاله شوم چې زما لیکنې د نورو توجه را جلبه کړې او دادی په پښتو ېې ځوابونه لیکم او هیله لرم چې نورهم مسوئلیت احساس کړي او په پښتو خپلې نظریې او تبصرې راته ولیکي ځکه پښتو هم زمونږ رسمي ژبه ده.
محترم ډاکټر صاحب کاظم لیکلي « امروز وقتی ایمیل خود راباز کردم، نوشته ای از جناب داکتر نبی مصداق را دریافت نمودم که با بیش از 120 شخصیت محترم هموطن ارسال کرده و در آغاز ایمیل نوشته بودند که: «افغان جرمن ویب پانه ښکاری چه تنقیدی مضمونونه نه نشروی». وقتی پورتال افغان جرمن را باز کردم، مقالۀ جناب مصداق صاحب نظرم را جلب». ډاکټر صاحب زما مقالې نه تقریبآ لس ورځې تیرې شوې وې. ما پنځو ملګروته د پورتنې جملې سره وليږله دا چې ۱۲۰ تنو په لست کې تاسوته درغلې هغه د انټرنټ سهولت دی چې بل چا ورليږلې، خو ما یوځل پخوا یو مضمون وليکلو چې سردار ولې د پخواني پا چا شپږ جلده خاطرات سوزولې او په دې حماقت او تنګ نظرې ېې ملت د پاچا د ۴۰ کلو له خاطراتونه محروم کړ. ستاسو جرمن افغان سایټ هغه مضمون نشر نه کړ، خو په ډیرو نورو ویب پاڼو کې نشرشو او دا ملي خیانت تارخ ته پرېښودل شو. زما هغه تجربه وه چې مضمون مې پنځو ملګروته وليږه.
تاسوبله مهمه خبره داده چې « هدف از تأکید من بر امضای پیمان «خدمت به امریکا» نیست، بلکه انعکاس آواز اکثریت مردم افغانستان است که با نبود این قوت ها در شرایط موجوداوضاع کشور بدون شک به شکل بدتر از سالهای 90 قرن گذشته خواهد انجامید». ډاکټر صاحب کاظم: تاسو او نوري صاحب کالونه د افغانستان په حکومت کې کار کړی او معاش مو اخیستی. تاسو ښه پوهیږی چې امریکاته پاکستان او ایران په مراتبو تر افغانستان مهم دی، ولې تاسو په ځپلو پی در پی مقالو افغانان تیر باسی چې امریکاسره سټرټیجک قرارداد به مونږ ددې دو ملکو له شره وږغوري. تاسو ښه پوهیږې چې امریکا به ، لکه چې همدا اوس اصرار کوي، هیځکله هم زمونږ په سر ددې دو ملکو مخې ته ونه دريږي. ولې پاکستان ته په نورستان او کونړونو باندې د ظالمانه بمباریو په باب ځه نه وايي؟ د ایراني اخوندانو زهرجن کلتوری مخه نشي نیولی؟ که مونږ ورته تر ایران مهم وو، ولي دایران په مقابلکې چې دا ۳۰ کاله کیږي دسلما د بند جوړوته افغان حکومتونه نه پریږدي د خپل توپ او طیاره سره ځه نه وايي؟ بل داچې، تاسو ټولو ته معلومه ده چې د امریکا له موجودیت نه په افغانستان کې، یواځې سل تنه ملیونر او ترلیونر شول. د لسو راتلونکو کالو پیسې به هم دهمدې او همدوی په شان کسانو په جیب کې ولږیږي، خو مړي او ماتم به ېې بیګناه افغانان کاږي. دا افغانان چې تاسو پوهیږی اکثریت دي او هغوې د امریکایانو د کبر او تکبر زغم نلري. دا لیک اوږدیږي که مو غوښتی وی بله مقاله به ستاسو نورو خبرو باندې ولیکم.
قیس کبیر چې واي انجنیر دی او زه پوهیږم چې جرمن افغان ېې دیوه بل تن سره جوړ کړي او دا سایټ ددوی دی. قیس جانه، ته ما نه پيږنې خو زه تا او ستا پلار پیږنم. ته به په انجنیرې او کمپیوټر کې تکړه وی، خو په ریسرچ او سیاست نه پوهیږې . ما ستا او ستا امثالهم لپاره د خپل وروستي کتاب عنوان په دري ولیکلو. تا کولای شول چې ځما په باب معلومات پیدا کړې.
زه درې شهادتنامې د انګلستان له دو مشهورو پوهنتونونه په انتروپولجې کې لرم. ټه څو تنه نور افغانان پیږنې چې درې لوړې درجې شهادت نامې په یوه مسلک کې ولري؟ زه ژب پوه یا فلالوجست نیم، تا غلط فکر کړی ، خو دژبپوهنې درس مې ورکړی او هم مې یوه لویه د پښتونه انګلیسي ته ډکشنرې لیکلې چې ۴۴،۰۰۰ لغات لري.
ما د عاید د نورو منابع تر څنګ لیکلي وو چې زمونږ دریابونه چې اوس مفت درو ملکوته ځي ، کولای شو چې ورباندې ملک ته عاید وګټو، تاسو جناب پوښتنه کوی: « حالا داکتر صاحب شما تشریح کنید که چطور این آب های خروشان را بالای همسایه میفروشید؟»
ګوره، مخکې ددې ۳۵ کلن جنګ او دربه درې نه ، مونږ یواځې د ۱۲٪ ځمکونه د کرهڼې لپاره استفاده کوله، اوس دا فیصدي هم راښکته شوې ده. اول، مونږ کولای شو چې ۲۰ الی ۳۰ فیصده ځمکو ته اوبه ورسو او محصولات ې د وطن نه دباندې خرڅکړو، دویم، مونږ باید په خپلو دریابو باندې د فرانسې او ترکیه او ډیرو نورو ملکو په شان د برق او کرهڼې لپاره بندونه جوړ کړو او برښنا ېې په ایران او پاکستان ، چې شدید ضرورت ورته لري خرڅ کړو نه داچه مونږ نن له نورونه برق واردؤ، دریم که ګاونډي هیوادونه غواړي د همدې بندونونه اوبه ورکو او کنه هغوی به په هغه انازه کمو اوبو چې زمونږ له ضرورت نه زیات وي مجبور به شي چې خپله ګذاره وکي. تا ځینې نورې بې ربطه پوښتنې هم کړی دی اوکه غواړې خپله پښتو مقله به ورباندې در ولیږم.
الله محمد ورورزما سره همنظر دی او لیکي«...." و بعداٌ دلیل های این عقیده و نتیجه را که من آنرا کاملاٌ تاٌیید می کنم توضع می دهند... سوالیکه برایم در ارتباط فعالیت های آغای داکتر مصدق و ارتباطات خوب و عالی ملی و بین المللی وی به خاطر تاٌمین صلح خلق شده این است که چرا خودش قادر به مرکز شدن این مامول نشده و نمی شود زیرا این شخص به نظرم جالب می خورد»
الله محمد وروره، ما رئیس حمهور کرزي ته دوه پلانونه ورليږلې خو هیځ اقدام ېې ندی کړی. په ۲۰۰۵ کې ما ورته ولیکل چې د واشنګتن سفیرزما پلان هغه ته ورساوه ، دهغوپلانو خلص دا وو چې کرزی صاحب، بوش دې ملګری دی او د امریکې په کانګرس کې هم دوستان لري. ولې داسې یو کار نه کوې چې په تاریخ کې دې ښه نوم پاتې شي، هغه داچې د اطریش، فنلنډ او سویس په شان د افغانستان بې طرفي د امریکې په زور په ملل متحد ومنه چې دا نړېواله اداره بیا هغه د ایران او پاکستان له پرلمانو نه (نه هغودوه حکومتوباندې) تیره کړي. بیا هرکله که دې ناخیره ګاونډیو مونږ ته مشکل خلق کولو مونږ به ملل متحد ورپسي خبرو.
زما دوهم پلان د تعلیم لرونکو افغانانو راوستل وطن دی. مونږ نن تر هغه وخت چې جاپان ، فارموسی(تایوان)، جنوبي کوریا، سنګاپور چې په صنعتي کیدو پیل وکړو، په مراتبو زیات امکانات لرو. دې ملکو په داسې حال کې چې نه ېې زمونږ د نن ورڅې په شان په زرهاؤ ماسټر او ډاکټر درلودل، نه ېې زمونږ په شان طبعي ذخایر او نه هم زمونږ په شان د ګاونډیانو نه ماسوا، په نړئ کې خیر خواه ملکونه. زه یو مرکز په کابل کې غواړم چې د دوزرو نفرو د اعاشه اواباطه ګنجایش ولري. زه او زما ټیم به د افغانستان له داخل او خارج نه داسې ځوانان او ځوانانئ خوښکړو چې په افغانستان مین وي او جزئیترین تعصب د ژبې، قوم، مذهب او سمت ونه لري. دا تعلیم لرونکې کسان به دواړه رسمي ژبې زده کوي اولمړی کال به د افغانستان د ښارونو به ناحيو کې ، د روټیشن په اساس څو څو میاشتې کار کوی ترڅو دخلکو له مشکلاتو نه په خپله خبر شي. بیا بلکال ته د حکومت په ټیټه رتبه ماموریت تجربه کسب کوی او نوی دوه زره به دهغو د تیر کال وظیفوته ورزي. په دې ترتیب په پنځو کالوکې د حکومت او مملکت له ټولو کړاؤنو نه به دا لس زره، په عصري تکنالوجې او مسلکونو پوه افغانان واقف شي. ټول حکومت به بیا دوي ته وروسپارو چې د خپل عصري علم او تجربه په اساس د افغانستان نه داسې یو ملک په ۱۵ الی ۲۰ کالو پورې جوړکړي چې له ګاونډیو سره سیال او له ځینو نه مخته شي. قیس کبیر په شان لوستونکې به دا یو خوب وبولې خو که مونږ واقآ یو ملي حکومت ولرو، ولې به ممکن نه وي چې له خپلو امکاناتو نه ګټه پورته نکړو؟
و من الله توفیق

وضعیت می تواند خیلی بسرعت به خرابی انجامد

یکی از ستراتیژی های مهم و برجسته برجستۀ بارک اوبا رئیس جمهور امریکا(ا) نیرو مند ساختن امریکا از داخل و تر میم اقتصاد در هم شکستۀ آن است تا مانند شوروی سابق متلاشی نشود.

اوباما عقیده دارد اگر امریکا از داخل قوی و مقتدر نباشد رگ های پنجه های پر قدرتش در گوشه گوشۀ دنیا خشک و بالاخره به سر نوشت شوروی سابق گرفتار میشود. به همین دلیل عراق را به بهانه(بهانۀ) عدم رضائیت گروه های محدود ترک کرد اگر فراموش نشده باشد با عراق هم همین شرائط را مطرح و با گذا شتن (گذاشتن) بار ملامتی بر دوش حکومت، ایشان را بحال خود شان رها ساخت. چندی قبل که همهمه (همهمۀ) امضای قرار داد امنیتی بین کابل واشنگتن در همه جا بر پا بود فکر میکردم امریکا واقعاً میخواهد در افغانستان بماند تا ارزش های بدست آمده آنچه آنها ارزش میگویند حفظ شود ورنه به نظر من ارزش و نا ارزش همه در یک ترازو قرار دارد، اما حالا به این عقیده شده ام که امریکا تصمیمش را گرفته و آنرا در آستانۀ سال نو میلادی بگوش مردم امریکا و جهان رسانیده و تصمیم دارد افغانستان را به همان گردنه و یا کوتل رها کند که عراق را (جا) گذاشت. اینکه در چه فاصل (فاصلۀ)زمانی بستگی دارد به منافع ملی امریکا(؟؟؟؟).

دلائل بهانه جوئی : خوب بیاد دارم که چند سال قبل پارلمان و حکومت و سخنگویان همه ادعای قانونمند شدن حضور نیرو های خارجی در افغانستان را مطالبه میکردند در آن وقت امریکا میگفت ما بفر مایش شما نیامده ایم و نیازی هم به قوانین شما نداریم مطابق قوانین خود وأهداف (و اهداف) خود آمده ایم و در چوکات همان قوانین عمل میکنیم که این خیره سری امریکا باعث نا راحتی بسیاری از سیاسیون و نظامیان کشور شده بود اما کاخ نشینان ریاست جمهوری ساکت بودند و مصروف کندن و چوریدن پوست و گوشت مردم و استفاده از حامی پر قدرت جهت زر اندوزی . اما حالا که امریکا از حضور قانونی در چوکات یک قرار داد و تعهد نامۀ دو جانبه حرف می زند حکومت کابل در رأس رئیس جمهور به شدت رد میکند نمیدانم راز سخن در کجاست؟ تا وقتیکه خود شان در قدرت بودند هیچ شرطی برای بقای حامیان مطرح نبود اما حالا که زمان ریاست جمهوری به پایان رسیده میگوید اگر من بقدرت نباشم دیگر حمایت جامعه (جامعۀ) جهانی هم بکار نیست.

پاسخ ابهام: امریکا طی بیش از یک دهه به اساس کدام قرار داد در افغانستان فعالیت نظامی داشته؟ اگر بدون امضای کدام قرار داد شب ها خانه هارا تلاشی کرد و یا بر سر مردم بم ریخت و یا اینکه به مقدسات توهین کرد چه کسی مانع اش ازین کار شد؟ امریکا آسمان) و زمین افغانستان را در کنترول دارد در حالیکه حکومت افغانستان در جریان رفتن وآمدن نیروهای امریکا نیست. اگر امریکا خواسته باشد مانند سابق بکار خود ادامه دهد چه کسی میتواند ایشان را از افغانستان خارج کند و یا جلو عملیات شانرا بگیرد. اما امریکا با وصف داشتن همه صلاحیت ها میگوید دیگر جان سر بازانش را به خطر نمی اندازد یعنی .....
آهای مردم آخر ای مردم
یار آهنگ سفر دارد
ماندن تنها خطر دارد

و حامد کرزی هم با بهانه تراشی هائیکه برایش تلقین شده این خروج را برای امریکا شرافتمندانه میسازد تا امریکا دیگران را قناعت دهد که گویا خود افغانها نخواستند ازین بیشتر طور قانونمند در آنجا بمانیم ور نه می بودیم. حالا سؤال اینجاست که آیا حکومت کابل توانمندی آنرا دارد تا خلای عدم موجودیت خارجی هارا پر کند؟ جواب طبعاً منفی است با این همه مشکلات طوری معلوم میشود که امریکا تصمیم دارد بیرون شود و آقای حامد کرزی بمثابه توجیه گراصلی درامه ها این خروج را توجیه میکند و شاید در برابر این لجاجت گیچ کننده از امریکا امتیاز گرفته باشد همان امتیاز که از دیگر کشور ها میگیرد و یا استخبارات امریکا و غیره. حامد کرزی میخواهد به غرب بینی خمیری جور کند اما وای بحال مردم افغانستان..
تحلیل تحلیلگران؟ یکی از دوستان گفت اگر امریکا دست بخود سری بزند خاطرات داکتر برایدن انگلیسی را بیاد بیاورد! ویا اینکه گفت افغانستان ده چند ایران سرمایۀ زیر زمینی دارد به همین دلیل امریکا از افغانستان خارج نمی شود؟ مگر داشته های افغانستان از عراق بیشتر است مگر افغانستان نسبت به افغانستان به ایران نزدیکتر است خوب شما مسئله چور کردن کاروان انگلیس هارا حین خروج از مرز های شرقی دقیقا بررسی کنید از لحاظ انسانی وافغانی نتیجه گیری کنید که چه افتخار برای افغانها داشت وچه پیامدی؟ بگذارید تا تأریخ را کسانی بنویسند که ناظر اوضاع بودند نه کسانیکه خود عملی کردند و بعد آنرا بدون ذکر جزئیات و شرائط قهرمانی معرفی کردند این مانند همان باز خوانی تأریخ توسط محترم حامد کرزی است که روز یکشنبه هفته گذشته در جمع نماینده های رسانه ها گفت : افغانستان در طول تأریخ جنگ داخلی را تجربه نکرده بلکه این جنگ خارجی ها در کشور بوده اخر این ملت چقدر طیع مزدوری به بیگانه دارد که همیشه به اشارۀ دیگران خون یکدیگر را می ریزند.

لذا نتیجه میگیریم که آمدن و رفتن بیگانه ها در افغانستان از صلاحیت خود شان است. جنگ افغان وانگلیس تأریخ طولانی دارد و بهتر است در مورد یک تأریخ دان انگلیس و یک افغان با هم درین مورد تبادل نظر کنند. در مسئله امریکا هم دوستان میگویند این حکومت بود که سرک هارا ساخت واردو را فعال کرد و تعمیر های سر بفلک کشیده وغیره خوب نقش امریکا و جامعه (جامعۀ)جهانی درین میان هیچ این پول ها همان سرمایه های رستورانت های کشور های اروپائی بوده که توسط وطن پرستان ما بداخل انتقال شده و حالا شاهد اینقدر پیشرفت هستیم و چون مال خود شان بوده حق دارند در فساد واختلاس هم دست باز داشته باشند کسی مانع شان شده نمیتواند. برخی می پرسند چرا امریکا آمد که حالا بدون نتیجه میرود. امریکا از طالبان اسامه را میخواستند تا بخاطر حمله بر برج های نیویورک محاکمه اش کنند چون طالبان ابا ورزیدند هم طالبان را از قدرت راندند و هم اسامه را کشتند دیگر عاشق کسی نبودند. حالا دیگر هیچ نیازی به باقی ماندن ندارند همان سرمایه های زیر زمینی مال خود شما هرکس بنوبه خود خود سر استخراج کند وبه خارجی ها بفروشد. وقتیکه خارجی ها به افغانستان نباشند از سرمایه های افغانستان بهتر و بیشتر استفاده مکینند (میکنند) وحتی آثارعتیقۀافغانستان بخانه های شان میرود همین افغانها دو دسته با قیمت پائین تقدیم حضور شان میکنند.

شرط ها: به نظر من شرط مصوونیت قضائی بعد از ختم ریاست جمهوری است و ضمانت آن هم پیروز شدن کاندید مورد نظر شخص حامد کرزی و حضور تشریفات کرزی در أهرم های قدرت بعد از ختم دورۀ ریاست جمهوری است مردم افغانستان هرگز فراموش نخواهند کرد که با گذشته دوازده سال از عمر حاکمیت موجود تعدادی از زور مندان و کاسه لیسان درباری این حکومت که در گذشته کارمند یا شهروند ساده ای بیشتر نبودند، اکنون تبدیل به یکی از تجار و سرمایه داران مطرح کشور شده اند!

بعضی از این ها مالک مارکیت های کلان در بهترین نقاط شهرها اند خوب ترین منازل مسکونی شهرها متعلق به آنها است برای حفظ انکشاف این اموال چندین محافظ حکومتی نیز دارند بعضی ها که چند روزی در حکومت کرزی وزیر یا والی بوده اند اکنون صاحب نفتکش یا شرکت هواپیمایی شده اند در روز سختی اینها همه فرار میکنند پول های دزدی را انتقال میدهند مردم مظلوم افغانستان می ماند و مشکلات دامنگیر شان اگر پرسیده شود از رهبری حکومت موجود این ثروت های هنگفت مقامات از چه طریق حاصل شده است؟
جواب چی خواهد بود شاید گفته شود تجارت کرده اند زحمت کشیده اند به باور من حقیقت اینطور است با دزدان سر جوال گرفته اند وطن فروشی کرده اند یا جاسوس بیگانه بوده اند خیانت ملی را مرتکب شده اند چون پرسان وجود نداشته هرکس هرچه خواسته انجام داده و بس .

دانشمند ارج مند و گرامی داکتر صاحب کاظم،
نظر بزرگوارانهٔ تانرا در مورد نوشته ام، خواندم. اینکه مورد تائید و توجه شما قرار گرفت، برای من باعث افتخار است. فقط خواستم با نوشتن این چند سطر تشکرات قلبی ام را از شما دانشمند بزرگوار و استاد گرانمایه ابراز بدارم.
این نوشتهٔ من را امید وارم جبران حسن نیت تلقی نفرمایید، شما یکی از استادان لایق و یکی از دانشمندان و قلم بدستان نخبه و توانای کشور ما هستید. نوشته ها و تحلیل های شما همیشه از بهترین هاست . قلم تان سبز و عمر تان طولانی باد.

د امریکا استخباراتو په یوه تازه راپور کې اټکل کړی چې د افغانستان د جګړې په وروستیو درو کلونو کې د امریکا او د هغې د متحدانو له لوري حاصل شوې بریاوې به تر ۲۰۱۷ کال پوري په پراخه پیمانه له لاسه ووځي.

د رویټرز خبري اژانس د راپور له مخې د امریکا د استخباراتو په راپور کې، چې واشنګټن پوسټ ورځپاڼې ته په لاس ورغلی دی، دا هم ویل شوي چې حتي که لږ شمېر امریکايي پوځیان پاتې هم شي د افغانستان په جګړه کې د وروستیو درو کلونو سوبې له لاسه وتلی شي.

د امریکا د ملي استخباراتو د ادارې په راپور کې همداراز اټکل شوی چې که افغانستان او امریکا په خپل منځ کې دوه اړخیز امنیتي تړون لاسلیک نه کړي افغانستان به ډېر ژر په ګډوډیو سر شي.

واشنګټن پوسټ ورځپاڼې د هغو چارواکو په قول، چې دا پټ راپور یې لوستی، ویلي چې په راپور کې د امریکا د ۱۶ استخباراتي ادارو معلومات رایوځای شوي دي.

حسین حقانی سفیر سابق پاکستان در امریکا در کتاب خود (اغفال باشکوه- Magnificent Delusions ) مطالب ارزنده در مورد افغانستان – پاکستان و امریکا نوشته است که مطالعه آن برای هر افغانی که به آینده افغانستان در سایه مطالعه علمی و عینی گذشته علاقه دارند ؛ ضرور است. در این کتاب جزئیات فریبکاری دولت و اردوی پاکستان و فریب خوردن متواتر و دائمی امریکا تشریح شده است. از همه مهمتر برای اولین بار از ترس پاکستان و نقشه ها و تخریب مداوم پاکستان برضد افغانستان و فریبدادن امریکا بصورت مستند تشریح شده است. برای جلب توجه هموطنان یک قسمت کوتاه و بسیار جالب این کتاب در ذیل ترجمه گردیده است:
حسین حقانی در آخر صفحه ۹۳ و اوایل صفحه ۹۴ کتاب (اغفال باشکوه- Magnificent Delusions مطالب جالب ذیل را نوشته است:
«جالبترین قسمت تبادل نظر بین رئیس جمهور امریکا و رهبر پاکستان ایوب خان در موقعی بود که ایوب خان گفت:” افغانها چندان مسلمان هم نیستند بلکه آنها زیاده تر از هر چیز فرصت طلب هستند.” ۶‍۰- این تذکر ایوب خان دریچه ای میباشد در مورد طرز تفکری که در پاکستان عرض وجود میکرد. چون که در حقیقت افغانها بسیار زیاد پیشتر از چندین قوم موجود در پاکستان مسلمان بودند. و یک قسمت بزرگ پاکستان کنونی تا سال ۱۸۹۳ قسمتی از خاک پادشاهی افغانستان بود که بعدا توسط انگلیسها غصب گردید. پاکستان در دوازده سال اخیر [در موقع این تبادل نظر ایزنهاور و ایوب خان] بوجود آمده بود در حالیکه افغانستان مملکتی بود که قرن ها در این منطقه وجود داشت. مگر در آن سال ۱۹۵۹ دیکتاتور عسکری پاکستان خیال میکرد که او میتواند همسایه شمالغربی خود را به عنوان فرصت طلب و مسلمانان نامکمل بی اهمیت نشان بدهد.»
معلومات در مورد کتاب و نقل قول نمره ۶۰ فوق از قرار ذیل میباشد:
Magnificent Delusions: Pakistan, the United States, and an Epic History of Misunderstanding Hardcover
by Husain Haqqani (Author)
• Hardcover: 432 pages
• Publisher: PublicAffairs (November 5, 2013)
• Language: English
• ISBN-10: 1610393171
• ISBN-13: 978-1610393171

تغييرات سياسي و يا تغيير جغرافيه

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/d_roschniali_taghire_siasi_ya_taghire_jughrafie.pdf

سلام به پیر و جوان تان!
اما بعد به اساس توصیه محترم داکتر کاظم نوشته محترم روشنیالی را مطالعه کردم و از محترم رحیمی صاحب را قبل از توصیه مطالعه کرده بودم.
"به این باور که پاکستان به نام اسلام ایجاد شده و باشندگان آن همه مسلمان و برادر استند. ایجاد بنیادگرایي، تأسیس هزار ها مدرسۀ مذهبي و پرورش جهادي ها اهداف سیاست خارجي پاکستان شمرده می شدند".
من فکر نمی کنم که بعد از ایجاد پاکستان سران آن هدف بالا را حتماٌ تعقیب می کردند. آنها خوش بودند که اصلاٌ انگلیس ها از هیچ با بریدن یک قسمت آفغانستان برای شان یک کشور از شگم هندوستان بیرون کردند و کافی بود که همین را اداره کنند. اینکه افکار آزادی خواهی گاندی چقدر باعث ایجاد پاکستان و مرگ و آواره شدن ملیون ها انسان شده موضوع دیگر است.

اگر بعد از سقوط پادشاه ما در دوره داود خان که موضوع پشونستان طرف علاقه شدید وی بود آنها به فکر تفکرات بالایی نویسنده آمده باشند زیادتر قریب به یقین است چنانچه همه میدانند که سران مجاهدین بعدی را پاکستان بر ضد داود خان در بغل گرفته بود که بعد از سقوط وی به شکل واقعی آن غرب داخل میدان شده و معموله بالایی فکر نویسنده را در عمل به تمام معنی به خاطر جنگ سرد پیاده کردند.
بنیاد گرایی را در سطع ملی و بین المللی آن در زمان جنگ سرد غرب و در راس کاکای بزرگ ما نان و آب داد. و بنیادگران خود را یک چیزی فکر می کردند که امروز رهایی از آن هنر است بس بزرگ و ممکن.

نویسنده می گوید که:"زمان آن فرا رسیده است که در انتخابات ریاست جمهوري سال آینده، مردم افغانستان سیاست و قدرت را از انحصار خانواده ها، رقابت طولانی قبیله ها و انحصار جنگ سالارها و آخوند ها نجات بدهند و افغان ها فقط با داشتن ارادۀ مستقل می توانند این تغییر بزرگ را عملی کنند."

اگر نویسنده پشنهاد می کرد که کدام کاندید در انحصار خانواده ها، جنگ سالارها و آخوند ها نیست کار بد نمی شد، در غیر آن همان آش است و همان کاسه.

سالها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب
لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن

الله محمد

که امریکا له افغانستانه په مکمل ډول ووځي نو ډیر امکان لري چې پاکستان یو ځل بیا خپل یو څو پوځي هوايي ډګرونه امریکا ته په اختیار کې ورکړي او امریکا به یو ځل بیا له دغو ځایو څخه په افغانستان او پاکستان کې په خپلو هدفونو د بې پيلوټه الوتکو حملې پیل کړي. که څه هم پاکستان په ظاهره پخپل هیواد کې د بې پیلوټه الوتکو مخالفت کوي خو په پټه د پاکستان دننه ډیری حملې د دوی په خوښه او استخباراتي مالوماتو ترسره کیږي. فکر کوم پاکستان به د پیسو په بدل کې امریکا ته تر ډیر څه تیر شي. امریکا به هم یو ځل بیا د افغان امورو اختیار پاکستان ته پدې شرط ورپریږدي چې پاکستان به هغه ترهګر چې غواړي د غربي هیوادو په ضد عملیات ترسره کړي امریکا ته سپاري او هغوی به نه پریږدي چې په پاکستان او یا هم په افغانستان کې آزاد فعالیت وکړي.

دوستان عزیز و پنهان از دیده گان سلام!

روزنامه نیویارک تایمز مینویسد: "این اقدام امریکا، یعنی نرم شدن در موقف اوباما در مورد ضرب الاجل امضای پیمان امنیتی، یک اعتراف خاموش ازین مساله است که نه هشدار دادن ها و نه هم لحن ملایم، رئیس جمهور کرزی را به قبول این ضرب الاجل واداشت."
خوننده گان نگاه کنید که به چی ترتیب قیمت کرزی را بالا می برند در حالیکه پیش از وقت همه چیز را با هم حرف زده اند و مردم فریبی و مردم آزاری می کنند

روزنامهء نیویارک تایمز از قول یک مقام امریکایی که نخواست نامش افشا شود، نوشته است که می گوید: "نمی دانم که این اقدام امریکا را، یک بازی دادن یا فریب دادن عنوان کنم یا نه، ولی چنان معلوم می شود که ما این کار را می کردیم و حال معلوم می شود که کرزی در این مساله بر ما سبقت جست." این شخص که نام خود را افشا نکرده از نفر های درجه یک سازمان استخباراتی امریکا است که طراحی این چنین فریب های سیاسی را با ارگ می کنند.
همان ضرب المثل که یک دست دست دیگر را می شوید اینجا ثابت می شود.

کرزی از امریکا کرده سبقت گرفته خدا خیر کند. شاگرد استاد را چپه می کند چونکه آخرین چال خود را هم به شاگرد وفادار گفته اند و حالا با چال خودش خودش را می زند.
به این سویه اینها از مردم به اصطلاح "آدم!" جور کردند.

چیست در این فتنه زار غیر ستم در بغل
یک نفس و صد هزار تیغ دو دم در بغل

الله محمد

دوستان عزیز سلام
دیروز و امروز دو نوشتۀ پرمحتوا را در بخش تحیل ها خواندم: یکی از محترم دستگیر روشنیالی، تحت عنوان «تغییرات سیاسی و یا تغییرجغرافیه.....» و دیگر از محترم رهیاب رحیمی، تحت عنوان «نام نیک آقای کرزی پس از 12 سال حکومتداری» که هر دو بسیار بردلم نشستند.
محترم روشنیالی با شیوۀ بسیار عالمانه بر موضوع آینده پاکستان و نیز افغانستان در قبال گسترش عملیات نظامی طالبان و خطرات ناشی از آن بر دو کشور روشنی انداخته است که مطالعۀ دقیق آنرا برای همه توصیه میدارم، ولی محترم رحیمی صاحب به نکاتی بس مهم در بارۀ عملکردهای آقای کرزی تماس گرفته و یک عده سؤالاتی را طرح کرده اند که لازم است حامیان رئیس جمهور به آن جواب بگویند، درغیرآن بهتر است ایشان از این به بعد به دفاع و حمایت از کرزی سخن نگویند.
بخاطر دارم که سالها قبل یک هموطن قلم بدست که با جدیت از یکی از سران تنظیمی حمایت میکرد، وقتی متوجه شد که در قضاوت خود اشتباه کرده است، با ندامت و اما بزرگوارانه نوشت: «شرمنده ای انتخاب خویشم».

خوانندگان عزیز و محترم سلام عرض نموده چند جمله در ارتباط نوشته آغای محمد نعیم بارز به عرض می رسانم!

آغای بارز از احصائیه گیری «نهاد بین المللی دیموکراسی» که آنرا چندان مدار اعتبار هم نمیداند نتیجه میگیرد که این "تبلیغات روا و ناروا از سوی بعضی افغانها و امریکائی ها علیه رئیس جمهور کرزی بی تردید اثر خود را به نفع داکتر عبدالله عبدالله گذاشته است."

اول اینکه در انتخابات آینده کرزی حریف عبدالله نیست که تبلیغات ناروا علیه کرزی به نفع عبدالله تمام شود.
دوم اینکه در این تبلیغات کس جانب عبدالله را نگرفته.
سوم اینکه کسان و یا اشخاص نظریات خود را در مورد اعمال کرزی گفته اند.
چارم اینکه رونشناسی و جامعه شناسی امریکایی ها بسیار قوی است و انها با تبلیغات به اصطلاح ناروا به نفع کرزی تبلیغات می کنند نه به نقصش. فراموش نشود که کرزی و باندش نفر های امریکا هستند.
هشدار ها و فشار ها از جانب دولت امریکا و متحدانش بازی دادن مردم است که گویا کرزی غلط می کند در حالیکه همه می دانند که کرزی سر مردم چال می رود. ارگ پر از جاسوس های اینها به شمول خود کرزی است.

تصور روز قیامت نزد دیگران پیدا نشده اگر نزد خود نویسنده پیدا شده باشد چشم مخالفان کرزی را روشن و دل شان را شاد گفتن بسیار کوتاه نظری را نشان میدهد زیرا کسانیکه خلاف اعمال کرزی در این سالها گفته اند بر حق گفته اند، اقتصاد مملکت در پائین ترین سطح با وجود ملیارد ها دالر کمک جهانی، سیستم قضایی به وضع فجیع، امنیت خراب، سیستم اداری بدون رشوت اصلا کار نمی کند و ......

آغای بارز نتیجه می گیرد از تحلیل خود که" "بناءً اگر این تبلیغات و احصائیه ها در انتخاباتی که پیش روست به واقعیت تبدیل شود که دور از امکان نیست و آنوقت که عبدالله عبدالله فدرال طلب به قدرت برسد که در نهایت کارش تجزیۀ کشور است".

اگر کرزی در مملکت درست کار می کرد کار به انجا نمی رسید که نویسنده در جملات بالا جمع بندی کرده.

به نویسنده اطمینان می دهم که کس افغانستان را تجزیه کرده نمی تواند.
کرزی جنگسالاران را از جنگ و خونریزی به دور نداشته بلکه امریکا و دالر هایش و این را در آینده هم خواهد کرد. مردم را نترسانید.

دو عاقل را نباشد کین و پیکار
نه دانایی ستیزد با سبکسار

الله محمد

چشم مخالفان کرزی روشن و دل شان شاد !

اخیراً به اساس احصائیه گیری از سوی «نهاد بین المللی دیموکراسی» از میان یازده نفر کاندید ریاست جمهوری، داکتر عبدالله عبدالله مقام اول را حایز گردیده، گرچه هنوز که فعالیت های تبلیغاتی از جانب کاندید ها آغاز نشده این نوع احصائیه گیری ها چندان مدار اعتبار نیست ولی اقلاً اینرا می رساند که تبلیغات روا و ناروا از سوی بعضی افغان ها و امریکائی ها علیه رئیس جمهور کرزی بی تردید اثر خود را به نفع داکتر عبدالله عبدالله گذاشته است.

هشدار ها و فشار ها از جانب دولت امریکا و متحدانش علیه کرزی بر موضوع «پیمان امنیتی» چنان غوغایی را بر پا نموده که تصور می رود عنقریب روز قیامت فرا رسیدنی است.

بناءَ اگر این تبلیغات و احصائیه ها در انتخابات که پیش روست به واقعیت تبدیل شود که دور از امکان نیست و آنوقت که عبدالله عبدالله فدرال طلب به قدرت برسد که در نهایت کارش تجزیۀ کشور است، آنگاه همه شاهد خونریزی های خواهند بود و در خواهند یافت که در طی دوازده سال کرزی با چه تدبیر و مهارت توانسته جنگسالاران را از جنگ و خونریزی به دور نگهدارد.

دوستان سلام!

قسمیکه معلوم میشود امریکا به همکاری کرزی بسیار زیرکانه و موفقانه افکار افغانان را مشغول کرده و خودشان در عقب می دانند که در اخر چه می شود. این ناز و نزاکت و بچه ترسانک هافقط روی پرده را نشان می دهد. از مدت 12 سال است که اینها به انواع مختلف کار خود را پیش می برند و در افکار عامه این و آن را تزریق می کنند. در آلمانی یک ضرب المثل است که یک دست دست دیگر را می شوید.

بمار ماهی مانی نه این تمام و نه آن
منافقی چه کنی مار باش یا ماهی

الله محمد

به پورتال محترم افغان جرمن آنلاین!

بنده معمولاَ هفتۀ یک یا دو بار به پورتال افغان جرمن آنلاین سر زده تا از یکطرف از اخبار و تحولات کشورم آگاهی حاصل نموده باشم و از جانبی هم از نوشته ها و تحلیل های علمی و همه جانبۀ قلم بدستان کشور در مورد اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور فیض برده باشم.

در هفتۀ جاری ضمن مطالب دیگر به مضمونی تحت عنوان "جوابیۀ به شخصی بنام عبدالرحمن غوربندی " بقلم داکتر نبی مصداق مواجه گردیدم که مطالعۀ آن واقعاَ باعث تأسف من شد، تأسف بخاطری بود که نوشته ایشان مملو از فضل فروشی، خود بزرگ نمائی و لاف و گزاف بود.اگر مضمون متذکره را در چند جمله خلاصه نمایم مقاله نویس ضمن تعریف و توصیف از خود تحریر داشته است که جناب شان « با شاه سابق و سران تنظیم ها در تماس مستقیم بوده ملیونها افغان در سراسر جهان اورا می شناسد، کتاب های او به شمول دنمارک در قفسه های کتابخانه های اروپا و امریکا وجود دارد، او از جملۀ چند افغان وطن خواه بوده که هنگام جهاد کار علمی را رها و از طریق خدمات ژورنالیستی که بعضاَ خطرناک نیز بوده ناله های هموطنان ما را به جهان رسانیده، و و و ...» در اخیر هم آقای داکتر از مسؤولین پورتال خواسته است تا نوشتۀ شان را در ستون برگزیده های هفته جا دهند.

مطالعه این توصیف نامه مرا به مضمون قبلی آقای مصداق کشانید که تکرار استدلال های آقای گلبدین حکمتیار بود که چند هفته قبل در نامه ای به جناب کرزی تخمین نموده که تنها عواید سالانه تیلفون های موبائل کافی است تا دولت تمام مصارف خویشرا با آن بپردازد آقای حکمتیار که در کشور ما به راکتیار معروف بوده استدلال نموده بود که در کشور ۲۰ ملیون موبائل وجود دارد و اگر هر نفر روزانه یک دالر مصرف نماید عواید آن سالانه به ملیارد ها دالر می رسد، ولی آقای حکمتیار فراموش کرده که در زمان طالبان که کشور از جامعۀ جهانی بریده و در یک انزوای کامل قرار داشت در تمام کشور از یکصد و چند موبائل بیشتر نبود فقط با آمدن جامعه جهانی در کشور که ایشان اکنون میخواهند هرچه زودتر کشور را ترک نمایند تعداد موبائل ها از یکصد و چند موبائل به ۲۰ ملیون پایه ارتقاء نمود و دیگر اینکه افغانستان بحیث یک کشور کمترین انکشاف یافته اوسط عاید سرانه آن از دو دالر کمتر بوده چگونه ممکن است در چنین کشور فقیری هر نفر روزانه یک دالر را صرف تیلفون موبائل نماید، بعد از این استدلال گلبدین طرفداران وی آغاز کردند که کشور ما این منابع را دارد و ان منابع را دارد و استدلال آقای مصداق نیز تائید آن ادعا بوده و دیگر اینکه نمی دانم چرا آقای نبی مصداق ایامی را که در بی بی سی بحیث نطاق پشتو" دا لندن دی" را هر روزه تکرار می نمود برخ همه کشیده، رادیو و تلویزون جهانی بی بی سی هیچ وقت به کمبود گوینده ها مواجه نبوده تا کنون صد ها نفر مدتی در آن وظیفه گویندگی را انجام داده و بعد از چندی پس کار خود رفته اند. اگر ایشان این وظیفه را انجام نمی دادند حتماَ کس دیگری در بدل معاش آنرا انجام میداد دلیل این همه منت گذاری بر مردم چه بوده، در اخیر از چناب عبذالرحمن غ.ربندی خ.اهض میکنم که در برابر همچو استدلال ها خاموشی اختیار نکرده و چوابی به آقای محمد نبی مصداق بدهند.
من یک نکنه را خدمت ضاغلی مصداق عرض میکنم و آن اینکه " مشک آنست که خود بوید نه آنکه عطار گوید."
باحترام
ننگیالی
مکرویان - کابل

جم مورن، عضو ارشد کانگرس ایالات متحده، کمک نظامی و اقتصادی کشورش را در سال آینده وابسته به امضای موافقتنامه امنیتی خواند. آقای مورن در مصاحبه اختصاصی با تلویزیون آشنا قاطعانه گفت که اگر آقای کرزی توافقنامه امنیتی را امضا نکند تمام کمک های امریکا به افغانستان به شمول کمک های که در راه خدمات بشری به مصرف می رسد، قطع می گردد. این عضو ارشد دمکرات کانگرس امریکا، به کرات تاکید کرد که رئیس جمهور کرزی سیاست بازی می کند و می خواهد برای مردم افغانستان نشان دهد که سرسخت است.

قابل توجه دانشمند محترم جناب آقای داکتر نبی خان مصداق را به چند واقعیت های تلخ جلب می نمایم:

1 - من نه ولی احمد نوری هستم و نه هم سید عبدالله کاظم و نه هم از آنها حمایت می نمایم و نه هم آنان را شخصا می شناسم. من صرف و صرف جوهر نوشته اشخاص را بصورت منظم خوانده و بر اساس آن قضاوت می نمایم. در نوشته های دوستان یاد شده در پهلوی نقاط بسیار عالی و قابل قدر ضعف هائی نیز وجود دارد که نه شما و نه هم خود این دوستان آن را رد می توانند. علاوه بر آن من داکتر صبور الله سیاه سنگ هم نیستم که زمانی شما بدون هیچ دلیل موجه با وی خود را در یک بحث فرسایشی درگیر ساختید و رهنمائی های آن جناب را که شما ره به نقد گرفته بودید با کمال سرزوری رد نمودید!

2 - من در مورد اینکه شما یک داکتر می باشید، شما در یکی از دانشگاه های امریکا مشغول تدریس علوم اجتماعی می باشید، شما برای یک عمر بحیث نطاق در رادیوی بی بی سی نطاقی نمودید، شما چندین کتاب در مورد افغانستان نوشته و این کتاب ها در کتابخانه های معتبر جهانی موجود است هیچ شک و شبه ای ندارم و کلاً قابل تائید است ولی تمام این گپ ها سبب نمی شود که هر چه شما نوشته اید یا می نویسید قابل تائید است. شما از برکت روحیه آزادی و دموکراسی در غرب می توانید نظریات خویش را ابراز بدارید و غرب در کل از این نگاه قابل قدر است که حتی نظریات و افراد و اشخاصی همچون شما بدون هیچ قید و شرطی نشر می شود و خواننده هم دارید! ما باید مرهون احسان همچو سیستم و نظامی در جهان باشیم.

3- جوهر مطلب: شما جوهر و اصلیت خویش را زمانی برای جهان و افغان ها ثابت ساختید که بحیث یک متخصص زبان و جامعه شناس به محکمه عالی کانادا در مورد قضیه محمد شفیع افشاری، قاتل سه دختر جوانش و خانم اولیش، شرکت نموده و در آن خلاف تمام معیار های جهانی و مدنی فارسی زبانان افغانستان را متهم ساختید که فرهنگ فارسی زبانان فحاشی و پوچ گوئی است. اگر شما براستی هم بحیث یک داکتر مدنی عمل می نمودید هیچوقت با این سبکسری در مورد فرهنگ و یک توده عظیم مردم به چنین قضاوتی دست نمی زدید. من دیالوگ شما را که با جناب داکتر صبور الله سیاهسنگ صورت گرفت با علاقمندی زاید الوصفی دنبال نمودم. علیرغم آنکه شما در آن مورد بکلی بیراه بودید ولی باز هم بر اساس سرتنبگی داکتری خویش در مقابل داکتر صبور الله سیاهسنگ ایستادگی نمودید، بدون داشتن موضع و موقف اصولی و مدنی.

3- حضور یا غیبت قوای خارجی در افغانستان یک مساله حقوقی و سیاسی است. در سال 2001 قوای غربی برهبری امریکا از اثر فیصله شورای امنیت سازمان ملل متحد وارد افغانستان شد. خوب یا خراب، سازمان ملل متحد این فیصله را بعمل آورد. حال شما چطور می توانید فیصله شورای امنیت سازمان ملل متحد را که افغانستان بحیث عضو فعال آن موجود است، نادیده گرفته و با سرتنبگی علیه آن قرار میگیرید باین بهانه که ملا عمر چه می گوید و گلبدین آن را به چه شکل ارزیابی می کند.

ادامه حضور امریکا و متحدین غربی آن در جلسه فرمایشی و فرسایشی خود جناب حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان تصویب شد. جناب کرزی خود با زبان خویش اعلام کرد که هر فیصله ایکه از طرف این جرگه صورت گیرد آن را بدون قید و شرط بحیث فیصله و تصمیم مردم افغانستان می پذیرد. حال شما با کدام دلیل علیه فیصله لویه جرگه افغانستان نظر می دهید؟ شما با کدام منطق فیصله این جرگه را رد نموده و خود از موضع دفاع از منافع ملی افغانستان صحبت می توانید؟ شما چطور می توانید خود را افغان تر از جنابان ولی احمد نوری و داکتر سید عبدالله کاظم ثابت سازید؟

4- در نهایت توجه شما جناب عالی را به یک اصول پذیرفته شده جهانی جلب می نمایم: در جهان امروزی فیصله جات بر اساس ارای اکثریت صورت می گیرد. وقتی یک اکثریت 51 در صد یک اقلیت 49 در صد را رد می نماید، بر اساس ضوابط و اصول پذیرفته شده جهانی این اقلیت 49 در صد راهی جز اطاعت از آن فیصله را ندارد. شما با کدام منطق هنوز از موقف خویش بخاطر این و آن نظر جنابان ولی احمد نوری و داکتر سید عبدالله کاظم دفاع می توانید؟ و بر برحق بودن خویش تاکید دارید؟

5- تا هنوز هم در افغانستان احصائیه گیری صورت نگرفته است ولی شما پیش از پیش در مورد اکثریت و اقلیت ناچیز اتحاد شمال صحبت بعمل می آورید. منطق تان چیست و شما بر کدام اساس یا اساسات باین نتیجه رسیدید که یک اقلیت ناچیز بر یک اکثریت بکمک غرب و امریکا سر قدرت رسیده است؟

این مهم نیست که شما چند کتاب نوشته اید، مهم این است که شما با چه منطق از موضع و موقف خویش دفاع می توانید. داگز او دا میدان.

بعد از عرض سلام و احترام!
نکات ذیل در ارتباط آغای لیوین:
1- کرزی را اول بسیارزیرک گفتن و بعد بی نهایت نادان گفتن ولو در هر ارتباطی با هم جور نمی آید. در نهایت هر کس هوشیار جان خود است.

2-مسأله پایگاه ها برای امریکابر عکس افکار آغای لیون کلیدی است زیرا در عین نوشته خودش در ارتباط پیمان اقرار می کند :" که به حضور نظامیان امریکا تا سال 2024 مشروعیت داده وزمینه را به فراهم آوری میلیارد های دالر کمک های مورد نیاز بین المللی مساعد می نماید." آیا این کمک ها بدون حضور نظامی ممکن نیست غرض خود کفایی یک دولت سالم و نه چور و چپاول.

3-آغای لیوین می نویسد:"درین جاست که حرکت آقای کرزی برای افغانستان خطرناک است. به نظر نمی رسد که وی هدف امریکا و پایتخت های اروپایی جهت خروج کامل از منجلاب افغانستان را درک کند". نه حرکت کرزی بلکه خودش از روز اول تا امروز برای افغانستان خطرناک بوده که به کوشش خود غرب به هر قیمتی که بوده نگاه داشته شده.پایتخت های اروپایی هدف شان هدفی است که امریکا چه می گوید بعد از جنگ جهانی دوم اروپای غربی به شکلی مستمره سیاسی امریکا در سیاست خارجی خود شده.

4- آغای لیوین دادامه می دهد": کرزی ناگزیر شده تا از نظربخش اعظم تاریخ، استراتیژی یک افغانستان ضعیف، یعنی خریدن زورمندان محلی، گروه های تباری وعشیره ای وچشم پوشی از فعالیت های آنان را دنبال کند. ما درغرب این عمل را دعوت به فساد و جنایت تلقی می کنیم..........." یا ترجمه خراب شده یا فکر برادر ما خراب است و در حالت نشه به نوشتن ادامه داده چونکه در هر جمله آن ضد و نقیض موجود است و درست فهمیده نمی شود که چه می گوید.

5-هیچ معلومم نشد که هدف و ارتباط این جمله در کجاست:" به رسمیت شناختن تاریخچه غرب، به این دلیل با اهمیت است که آیا امروز هتک حرمت به وسیله سیاستگزاران غربی به عنوان خشم اخلاقی است یا گرایشی که رأی دهنده گان خود را با وعده های ختم تعهدات بیشتردرافغانستان سرگرم می کنند".

6- بعد از پریدن نشه آناتول جان نصیت ذیل را می کند":نظر این که دادن کمک ها دراندازه فعلی نمی تواند بیش از چند سال ادامه یابد، اداره رئیس جمهور اوباما باید به طور عاجل دنبال راه اندازی مذاکرات جدید با طالبان باشد."

7-"اگرواشنگتن نقش نهایی را درتنش کنونی به عهده نگیرد؛ این برای افغانستان یک فاجعه خطرناک خواهد بود که درضمن ضربه بزرگی به حیثیت امریکا اززمان سقوط سایگون درویتنام وارد خواهد آورد." در اخر هم برادر ما اقرار می کندکه نقش اصلی بدست برادربزرگ ماواشنگتن است و نه کرزی.
عجب دنیایی و عجب تحلیلگرانی.

در جهان خلقت از هر خلقت آدم کم است
باز در اصناف آدم، آدم محرم کم است

چه دانی رمز دریا نداری گوش گردابی
که کار خار و خس نبود زبان موج فهمیدن

الله محمد

بازی خطرناک کرزی
نویسنده: اناتول لیوین؛ منبع: نیویورک تایمز

رئیس جمهور کرزی با مبارزه طلبی علیه واشنگتن و تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی دو جانبه با ایالات متحده آمریکا پس از جهت ادامه کمک های مالی و نظامی برای افغانستان پس ازسال 2012، درهردو مورد- با وجود زیرکی بسیار، در مسأله شخصی و کشوری و تحمیق امریکا، بی نهایت نادان است.

کرزی واضحاً درتلاش جلب حمایت ملی خصوصا میان طرفداران پشتون خود است.

همچنین وی امیدوار است که با خود داری از امضای پیمان امنیتی، در انتخابات ریاست جمهوری ماه اپریل، دربرابر واشنگتن وسیله نفوذ را در دست داشته باشد که با توجه به اعمال قوانین سخت گیرانه ودموکراتیک غربی، دسترسی به آن دشوار معلوم می شود..

آینده ایده آل آقای کرزی به حیث چهره قدرتمند در افغانستان به این مسأله مرتبط است اما وی نیز شاید واقعاً باورمند است که در مدیریت انتخابات مسالمت آمیز ( به جای انتخابات دموکراتیک) که برای حفظ دولت افغانستان بسیار با اهمیت است؛ توانایی دارد. متأسفانه کمک ایالات متحده نیز درآینده افغانستان تعیین کننده است. مسأله پایگاه ها برای امریکا کلیدی نیست؛ مگرپول.

درحال حاضر یک دهم بودجه افغانستان، به سختی از حساب درآمد های خود کشورقابل وصول است و هیچ چانس واقعی برای سرعت افزایش در درآمد ها وجود ندارد. درواقع تمامی مصارف نظامی و بودجه توسعه ای از کمک امریکا و متحدان غربی تأمین می شود.

واشگتن بر امضای یک معامله تا پایان امسال اصرار دارد که به حضور نظامیان امریکا تا سال 2024 مشروعیت داده وزمینه را به فراهم آوری میلیارد های دالر کمک های مورد نیاز بین المللی مساعد می نماید.

درین جاست که حرکت آقای کرزی برای افغانستان خطرناک است. به نظر نمی رسد که وی هدف امریکا و پایتخت های اروپایی جهت خروج کامل از منجلاب افغانستان را درک کند. آقای کرزی به شیوه تخته چرخان قمار روسی، (رولت روسی) با گذاشتن تفنگچه به شقیقه کشور خودش، بازی ای را به راه انداخته که حتی خودش هم درک نمی کند که جاغور ( شارژور) چقدر پُر است. تشدد با افغانستان وبا حلقه کرزی تقریبا از روز های نخست دولت سازی از سوی غرب درآن جا شروع شد. قهروخشم از اتهامات در مورد فساد و معامله برسر هیروئین به وجود آمد. این اتهامات بالطبع سبب آزرده گی راه دهنده گان غربی ونماینده گان آنان شده است.

هنوز امکان آن وجود دارد که به وضعیت طور دیگری نگریسته شود: چیزی مانند تصادم های موجود بین ائدیولوژی مبتنی بر اهداف غربی با حقایق سیاسی وسنتی درافغانستان. تصادم دیگری که درین میان وجود دارد، پالیسی متناقض ایالات متحده امریکا است.

کرزی ناگزیر شده تا از نظربخش اعظم تاریخ، استراتیژی یک افغانستان ضعیف، یعنی خریدن زورمندان محلی، گروه های تباری وعشیره ای وچشم پوشی از فعالیت های آنان را دنبال کند. ما درغرب این عمل را دعوت به فساد و جنایت تلقی می کنیم با این حال این انتقاد به شدت صادقانه است. ارتش امریکا بعد ازسقوط طالبان، با چمدان های بدنام دالر به استقرار دو باره جنگ سالاران در مناطق پشتون کمک کرد. نیروهای امریکایی در کار از بین بردن حریفان جنگ سالاران با آن ها کمک کرد و با این کار خشم ساکنان محلی را برانگیخت که به طور اساسی به بازگشت طالبان شرایط فراهم شد.

امروز به اثر کمک های فعال امریکاییان و ناتو شماری از سردسته های جنایتکار در جنوب افغانستان حضور دارند؛ فقط به خاطر این که در جنگ با طالبان هیچ گزینه دیگری به چشم نمی آمد. این کار دقیقاً چه گونه از رفتار کرزی که ما با تلخکامی آن را محکوم می کنیم، متفاوت است؟ ممکن است درست باشد که آقای کرزی نه صادق ترین و نه هم شخص دارای ثبات است. مگر وی با چنان فشارهای متناقضی رو به روست و پیام های درهم وبرهمی دریافت می کند که هر راننده را می تواند به انحراف و جنون بکشاند.

به رسمیت شناختن تاریخچه غرب، به این دلیل با اهمیت است که آیا امروز هتک حرمت به وسیله سیاستگزاران غربی به عنوان خشم اخلاقی است یا گرایشی که رأی دهنده گان خود را با وعده های ختم تعهدات بیشتردرافغانستان سرگرم می کنند. اگر امریکا با خروج از افغانستان و قطع کمک ها اقدام می کند؛ نتیجه آن سقوط کشور واردوی ملی آن است؛ طوری که پس از خروج نیروهای شوروی و پایان کمک ها به این کشور، درسال 1992 افغانستان و اردوی آن همزمان با فروپاشی جمهوری های شوروی، ساقط شدند.

در چنین حال سربازان افغان همراه با سلاح های خویش به خانه های شان رفته و با گروه های مختلف شبه نظامیان یکجا می شوند. افغانستان مانند پس از سال 1992 در وضعیت هرج ومرج سقوط خواهد کرد که درچنین وضعیتی نیروی طالبان را وارد صحنه ساخت. اگردرحال حاضر کمکها به افغانستان قطع شود دیگر نمی تواند زنده بماند وسپس ما برای دومین بار به یک نسل از مردم افغانستان خیانت می کنیم. با فرض این که حامد کرزی سرانجام پیمان امنیتی را امضاء کند، امریکا نیاز به این دارد که حمایت خود ازین کشور را به طور کامل وپیشرفته ادامه دهد.

نظر این که دادن کمک ها دراندازه فعلی نمی تواند بیش از چند سال ادامه یابد، اداره رئیس جمهور اوباما باید به طور عاجل دنبال راه اندازی مذاکرات جدید با طالبان باشد. برای این کار واشنگتن باید به تقاضای طالبان برای رهایی شماری از زندانیان، حذف نام های رهبران آن ها از فهرست عناصر تروریست، واجازه دادن آنان به مشارکت درمذاکرات بین المللی، موافقت کند.

بی علاقه گی درهمه چیزها، خطای اصلی راهبرد افغانستان در اداره اوباما است. بی میلی در فرستادن نیروهای بیشتر نظامی آن هم درمدتی بسیار اندک، آن هم پس از اعلام تعهدات به کمک های بیشتر نظامی که سرانجام این کار ها با پیشنهاد های سرد وبی رمق صلح همراه شده است.

اگرواشنگتن نقش نهایی را درتنش کنونی به عهده نگیرد؛ این برای افغانستان یک فاجعه خطرناک خواهد بود که درضمن ضربه بزرگی به حیثیت امریکا اززمان سقوط سایگون درویتنام وارد خواهد آورد.

بعد از عرض سلام و احترام!

آغای داکتر مصداق می نویسند:
"من خودم بعد از تقریبا 35 سال تماس های پی در پی و ملاقات های مستقیم که با سران تنظیم ها، پادشاه سابق و صد ها افغان وطن دوست و مامورین مسئول در انگلستان و امریکا داشتم، به این عقیده و به این نتیجه رسیده ام که حالا ما در بهترین موقعیت پیاده ساختن صلح قرار داریم." و بعداٌ دلیل های این عقیده و نتیجه را که من آنرا کاملاٌ تاٌیید می کنم توضع می دهند.

سوالیکه برایم در ارتباط فعالیت های آغای داکتر مصدق و ارتباطات خوب و عالی ملی و بین المللی وی به خاطر تاٌمین صلح خلق شده این است که چرا خودش قادر به مرکز شدن این مامول نشده و نمی شود زیرا این شخص به نظرم جالب می خورد.

آدمی کامروز تهمت ساغر نیک و بد است
خیر محض و صلح کل بوده است در بزم قدم

الله محمد

من خودم بعد از تقریباٌ ۳۵ سال تماس های پی در پی و ملاقات های مستقیم که با سران تنظیم ها، پادشاه سابق و صد ها افغان وطن دوست و مامورین مسئول در انگلستان و امریکا داشتم، به این عقیده و به این نتیجه رسیده ام که حالا ما دربهترین موقعیت پیاده ساختن صلح قرار داریم. برای خلاصه مطلب به نکات ذیل اشاره می نمایم:

د ناټو یوه جګپوړي قومندان پرون /سې شنبه/ په برلین کې وویل، که د افغانستان ولسمشر حامد کرزي له امریکا سره امنیتي موافقه لاسلیک نه کړه، ناټو به له راتلونکي پسرلي څخه له افغانستانه د خپلو پوځیانو د بشپړه ایستلو پلان جوړ کړي.
د رویټرز خبري اژانس د راپور له مخې په اروپا کې د ناټو ګډ اعلي قومندان د امریکا د هوايي ځواک جنرال فلیپ بریدلوف وویل، د ټولو پوځیانو د ایستلو پلان به راتلونکی پسرلی، د اپریل په میاشت کې چې په افغانستان کې انتخابات ترسره کېږي، جوړ شي.
ده وویل، دا چې ناټو له ۲۰۱۴ وروسته په افغانستان کې لږ شمېر روزونکي پرېږدي او که هیڅ سرتېری نه پرېږدي، دا هغه مسله ده چې په راتلونکي پسرلي کې به څرګنده شي.
ناټو په ځلونو ویلي چې د افغانستان او امریکا له امنیتي موافقې پرته په افغانستان کې پوځیان نه شي پرېښودلی.
جنرال برید لوف خبریالانو ته وویل:«که موږ په افغانستان کې ډېر سخت انتخاب ته مجبوره شوو، مشخص وخت ته به اړتیا وي چې خپل ټول پوځیان وباسو، او فکر کوم چې ولسمشر کرزی له دې مهالوېشه سم خبر نه وي.»

کرزی از ګرګ ها هيچ ترسی ندارد، خودی کرزی شیراست غنيمت ميګيرد با ګرګان تقسیم ميکند ٠ګرګان و شیران در جنګل هميشه باهم جور می ايند وای به حال ملت بيچاره٠

جناب حامد كرزي! وقتيكه گرك هاي گشنه ودرنده شمارا پيش انداخته تعقيبت مى كند، ازشيري
كه با او مقابل ميشويد نترس، زيرا بهر صورت از دريدن توسط گرگ ها نجات مييابيد.

مصاحبۀ حامد کرزی با فرستندۀ خاص جریدۀ لوموند پاریس

حامد کرزی امریکا را به مبارزه می طلبد:
«امریکایی ها همانند یک قدرت استعماری رفتار می کنند»
در یک مصاحبه با لوموند، رئیس جمهور افغانستان رفتار و برخورد استعمارگرانۀ امریکایی ها را افشاء می کند و آنها را مسؤول یک جنگ روانی در افغانستان می خواند.
شرایط جدیدش را برای امضای نهایی متن پیمان امنیتی مشترک بین کابل و واشینگتن می گزارد، پیمانی که همزمان با خروج قوای سازمان ناتو در اخیر 2014م مرعی الاجراء خواهد بود.
حامد کرزی از ده سال بدینطرف یعنی از سال 2004 تا امروز رئیس جمهور افغانستان می باشد. در سال 2009 نامبرده برای یک دورۀ دوم پنجساله به پُست ریاست جمهوری این کشور انتخاب شده است.

فریدیریک بـوبـن:
در اخیر 2014 هنگام خروج کامل قوای ناتو از افغانستان نگرانی در مورد سرنوشت پیمان امنیتی ایجاد شده که از طرف حکومت شما با اضلاع متحدۀ امریکا در 20 نومبر سال جاری تدوین و موافقت شد و حالا بسوی بی اطمینانی می رود. شما ابلاغ نمودید که این سند را در حالت موجودۀ آن امضاء نمی کنید، چرا؟

حـامـد کــرزی :کسانی که مسایل افغانستان و کار و عمل مرا تعقیب می کنند، موقف مرا که از 8 سال بدین طرف از آن دفاع میکنم، درک میکنند. و آن موقف چنین است:
...................

خیز و جست بعد از وقت آقای کرزی
دوستان گرامی، خوانندگان عزیز !
رسانه های دسته جمعی کشورهائیکه علایق خاص به قضایای میهن رنج دیدۀ ما دارند روزی نیست که خبری از جناب کرزی نداشته باشد و درسفته ای از وی را نشر نکرده باشد. با خواندن هر کلام از رئیس جمهور نام نهاد افغانستان دلم به حال ملت بیچاره و گروگان افغان میسوزد که خداوند آنرا از چندین دهه باینسو سزاوار چنین رهبران گردانیده است. برای ثبت تاریخ با صراحت کامل بایست اذعان نمایم که از سال نا میمون 1978 میلادی تا امروز شخصی در رأس دولت افغانها قرار نگرفت که بنام و کردار شان مباهات نمود.
حامد کرزی بتاریخ 10/12/2013 با روزنامۀ لوموند فرانسوی مصاحبه ای داشته که تحت عنوان ذیل به اذهان عامه رسانیده شده است:

Hamid Karzaï : «The United States behaves in Afghanistan like a colonial power»

حامد کرزی می گوید : "

16/12/2013

چرا راه ما گم است ؟

از مدتی بدین سو در بین افغان ها ها در مورد موافقتنامۀ امنیتی بین افغانستان و امریکا بحث های داغ و همه جانبه ای مطرح بوده و احتماًل می رود مشکلاتی موجود باشد که نمی توان آنرا آزادانه مطرح نمود. با وصف آن شوق گفت و گو امکان آنرا می دهد تا در باره صحبت نمود.

چرا راهی ما گم است ؟
می پردازیم به اصل مطلب. بعد از اینکه امریکا خواستار آن شد که پیش از ختم سال جاری 2013 موافقتنامۀ امنیتی توسط رئیس جمهور افغانستان محترم کرزی امضاء شود، دفعتاً

سلام به شما بخش از نظریات و افکارم همراه با اشتراک کننده های برنامه زندهء مؤرخ ۱۲/۱۲/۲۰۱۳- خبرې اتری - ګفت و شنود - رادیو آشنا صدای امریکا درمورد موافقتنامه امنیتی افغانستان با امریکا و سفر جناب ح کرزی درین ارتباط به هند.

نیرو های غربی عودت می کنند - افغانستان آنجا متحد جدید جست و جو می کند: در یک دیدار در تهران، رئیس جمهور کرزی روی همکاری وسیع با ایران توافق نموده است

مداری کرزای روز به روز روی اصلی خودرا افشا میکند یعنی اگر به گذاشتة این شخصی مردود نگاه شود که در دورة بوش سراسری مملکت تحت شعار های القاعده و طالبان بمباردهای کورکورانه طولانی صورت گرفت و پیشروی دفتر اش ودر بام های ارگ عساکری امریکای ها جا به جا شده بود و هیچ تصمیم از خود نداشت – حتی بمباردهای کور کورانه که توسط معلومات های غلط رژیم مداری کرزای باالخصوص در مناطق پشتونها دوام داشت دران وقت خودرا کاملآ غافل گرفته بود و حتی استفبال اش میکردإ
درسال ۲۰۰۳ درارگ به این مداری گفته شد که شما استعداد رهبری ملت افغانستان را ندارید شما باید استعفا کنید – درین مجلس گوسفند ارسلا امین نیز اشتراک داشت بعد از بسیار گفتگوی ارسلا امین گفت که امریکا نمی خواهد که کرزای استعفی کند – برای ایشان گفته شد که جامعة امریکا مانند جامعة اتحاد شوروی سابق نیست یعنی در امریکا انتخابات مانند انتخابات اتحاد شوروی نیست – امروز بوش رئس جمهور است ودر انتخابات ائنده این نخواهد بود ودرعین حال جامعة امریکا از جامعة افغانستان انتظار دارد که افغانها از خود ابتکار نشان دهندإ
بعدآ اوباما رئس جمهور امریکا شد و رژیم کرزای را تحت تنقید گرفت و ضعف حکومتداری کرزای را تاکید کرد و شرائط را به کرزای ماند – اما کرزای در چنه زدن و معامله کردن برای مفاد خود و رفقایش مهارت فوق العاده دارد و این مهارت اش روز به روز تبارز کرد که با الاخر این به مرض خود پسندی و خود خواهی تبدیل شد و این سبب شد که تماسهای مخفی به ایران , چین و روسیه اغاذ کرد که تماس ایران توسط خریطه های ایرو به بسیار رسوای افشا شد و این مرد نا اهل بعدآ به بسیار افتخار اعتراف کردإ
امروز ادعا دارد که طفل افغان باید همانقدر احترام داشته باشد مانند طفل امریکای – این ادعای خوب است اگر خودیش به گفتار خودیش ایمان میداشت یعنی خودیش و دوذدان دیگر اش ملیاردها ډالر و ایرو را دوذدی نمیکردند به خود قصرهای عصری نمی ساختند – مغازه ها و هوتلهای عصری نمیداشتند و در خارج در بانکها از زخیرة پول ملت خودداری میکردند و همچنین قصرهای عصری در خارج نمیداشتند و در وزارت خانها ودیگر دفاتری رسمی در خدمت اطفال , زن و مرد ملت می بودند و خودیشان در بین ملت بدون باردیگاردها دیده می شدند مقابل قاتلان و فسادگر بدون رحم قانونی رفتار در جریان دوازده سال صورت میگرفت بعدآ ما نه تنها به حرفهای مداری کرزای اعتبار میکردیم بلکه افتخار میداشتیم اما متأ سفانه این دروغگوی و فتنه باز در جریان ۱۳ سال ملت افغانستان را تباه کرد و اطفال رابی سرنوشت ساخت و ایندة افغانستان کاملآ مجهول است إإ
برادرهای دوذدان این دوذد و برادران حلقة دوذان اش با مزدورانی ایران و پاکستان با اتفاق خاص به چور کردن کمر خودرا بسته کرده و کرزای به خود اش قصری عصری به پول ملت اباد میکند و خائن کرزای این جرئت از کجا کرده ایا شورای ملی صدای خودرا درین باره بلند کره? در واقعیت تمام سیستم فعلی کرزای فاسد و فروخته شده است۰
مداری کرزای میخواهد توسط این ډرامة مصنوعی سلطنت جمهوریت بخود میراثی بسازد و این تضمین از ایران , چین و روسیه گرفته – اینوع انسانها مانند ذکر شده چاپلوس و دستها بوسیده اهسته اهسته به دیکتاتور تبدیل می شوند و مداری کرزای الان به این مرحله رسیده و پشتونهای ساده باید با هوش باشد که اینها به الفاظهای مداری کرزای بازی نخورند و قربانی تفریقه اندازی نشوند ! مداری کرزای و گروپ اش نمی خواهند که به افغانستان ارامی و امنیت بیاید – انها میخواهند که ملت افغانستان را در چنگ ایران , چین , پاکستان و روسیه بیاندزند و مملکت از جهان انزوا کند – بلی امریکا و اروپا در سال ۲۰۰۱ خیانت بزرگ کرد که این خائنین را به شانهای ملت سوار کردند و اینها مجبور و مکلف هستند که این خائنین را به محاکمة بین الملی کش کنند و برای این کار فداکاری خاص شخصیتهای ملی ضرورت است که به فعالیت شروع کنند – امریکا و اروپا دوست افغانستان باید بماندإإإ
رژیم ایران خطرناکترین رژیم به ملت افغانستان است – برای نفوذ خود ملیاردها ایرو در افغانستان مصرف میکنند حتی جوانها پول نقد برای اغاز پروژها تحت کنترول و رهبری ایران تشویق شده – درین باره چنین اشخاص به انگشت شده و اینوع فعالیت ایران در ائینده افغانستان را به تجزیه کردن اماده میسازد إ

Madari Karzai is mental ill, how it is possible that he is announcing one time some thing and another day some thing else and how it is possible that he is keeping quit about the chaos and anarchy in Afghanistan more than 12 years and further how it is possible that in spite of his mental illness to organize a list for presidency election for next year ??
he wants to use Mr. Putin mechanism to create Karzai dynasty, there are lot of questions and he is not willing to come peace and security into country, even he is trying to isolate the country and try to sell himself and his around by Iran regime, Afghan nation is suffering since 1978 very much and Afghan nation need very urgent peace and security, the nation can not ignore the friendship of USA and EU, the blind bombing of USA militaries are based on wrong information of madari Karzai regime, his regulare announcements regard this subject is just his hypocrisy, his office is surrounded from Taliban, Hekmatyar group and communists and he has key people in his office of Iran regime and Pakistan, USA made huge and horrible mistake to bring such parasites on the power in year 2001, USA has to correct its huge made mistake as soon as possible!! Some intriguings are runing for such dirty people with LOGO PASHTOON , TADJIK, HAZARA and UZBECK, in fact all those poison people never understood that those killer and corrupted parasites are trying to keep in country chaos and anarchy, therefore it is needed very urgent to wake up united all patriots as one nation against those killer and parasites, sofar they are on power then it will exist so called Taliban and Gulbuddin!!! It is time to stand up and reflect your voice to the world 

ګران لوستونکي خبر دي چې د افغانستان جمهور رئیس محترم حامد کرزې د سلواغې په اتلسمه د یکشنبی په ورځ تهران ته د کام ایر د خصوصي شرکت د الوتکې په ذریعه یو ورځنې سفر درلود ، پدې یو ورځني سفر کې ولس مشر کرزې د ایران د جمهور رئیس حسن روحاني او د خارجه چارو وزیر محمد جواد ظریف سره د دواړو ګاونډيو هیوادونو د خپل منځي اړیکو او په اوسني حالت کی د دواړو هیوادو تر منځ د دوستئ او همکاریو اوږد مهاله تړون د لاسلیک په اړه خبرې اترې وشوئ خو ایران ته د ولس د مشر دا مسافرت د هغه د نورو سفرونو توپیر دا وو چې تهران ته د ولس مشر کرزي د سفرسره جوخت ایرانیانو د هلمند د سیند څخه د ایران د شمالي سیستان او بلوچستان ولایتونو ته د اوبو د ستونزې موضوع راپورته کړه ، ښائی ایرانیان به پدې هفته کې د کجکي د بند د دوهم توربین باندی د کار د شروع خبر تر لاسه کړې وي۰

رئیس ‌جمهور کرزی روز گذشته از تهران بازگشت. انعکاس این سفر عکس‌ های معنادار و با حاشیه در سایت رسمی خبرگزاری دولتی ایران بود. در این سفر گرچه از امضای موافقت ‌نامه با ایران سخن گفته شد، اما در رسانه‌ های دولتی و غیردولتی ایران کمتر انعکاس یافت.

روزنامه شرق، یکی از روزنامه ‌های مطرح ایران، مقاله‌ای با عنوان «بازی کرزی در میدان تهران و واشنگتن» به نشر رساند. برداشت تحلیلگران ایرانی از سفر کرزی به ایران این بود که آقای کرزی در آستانه‌ی امضای پیمان امنیتی با امریکا در صدد باج ‌گیری از ایران و امریکا است. گذشته از این، ایرانی ‌ها پس از فیصله جرگه مشورتی، عملا دریافتند که افغانستان دیگر نمی ‌تواند حویلی خلوت برای تهران باشد. ذکر یک ماده در قطعنامه پایانی جرگه مبنی بر ایجاد پایگاه در بامیان، از نظر سیاسی یک پیام جدی و قوی را به آدرس تهران داشت. ایران اکنون به خوبی دریافته است که افغانستان در مسیر جدید قرار گرفته و اطاعت ‌پذیری از سیاست‌ های کشور های منطقه را ندارد.

مقام ‌های ایران آقای کرزی را نیز یک متحد قابل اعتماد نمی ‌دانند. ایرانی ‌ها به خوبی درک می‌ کنند که آقای کرزی شخصا در تدوین موافقت‌نامه امنیتی با امریکا نقش داشته و فیصله جرگه نیز مطابق خواست آقای کرزی می ‌باشد. ایرانی ‌ها این نکته را نیز می ‌دانند که سفر کرزی به تهران و طرح امضای موافقت ‌نامه با ایران، یک سیاست استراتژیک نبوده، بلکه صرفا در راستای کاهش حساسیت تهران صورت گرفته و جنبه عملی نیز نخواهد داشت. مهم ‌تر از همه ایران به خوبی می‌ داند که زمان کاری آقای کرزی به پایان رسیده و از همین خاطر زمینه ملاقات با رهبر ایران نیز فراهم نگردید.

ایرانی ‌ها این نکته را باید درک کنند که اولویت اساسی افغانستان امضای موافقت‌ نامه با امریکا، اروپا و ناتو می ‌باشد. بنا بر این با رویکردی که ایران در قبال افغانستان دارد امضای موافقت ‌نامه یک چیز بی ‌مفهوم خواهد بود. از نظر مردم افغانستان امضای موافقت ‌نامه با هر کشور دیگر به‌ گونه‌ای نباشد که امضای موافقت‌ نامه با امریکا را تحت تاثیر قرار دهد. حالا وقت آن رسیده که آقای کرزی نیز به بازی امتیازخواهی پایان داده و ایران نیز چشم خود را در برابر واقعیت ‌های عینی افغانستان بگشاید. اتباع افغانستان در جرگه مشورتی نشان دادند که آنان مسیری را انتخاب کرده‌اند که برای ثبات، توسعه و آبادانی این کشور می ‌تواند کارا و موثر باشد.

أخیر گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی با لحن کم سابقۀ برای جناب حامد کرزی اطمینان داده است که از رفتن امریکائیها نترسید من هستم ویا ما وطالب ها هستیم؟
هر چند حامد کرزی این حمایت پیاپی را در ظاهر نشانه حمایت ملی ومنطقوی نسبت به تصامیم عجولانه وپرخاشگرانه خود تعبیر نموده اما به زبان حال میگوید، من! نه مردم میترسند! مردم نه تنها از شما که از طالبان هم میترسند، مردم تا هنوز کابوس شب های تار کابل که ستاره آسمانش را تنها گلوله های فشنگی واشتین وپارچه های بم وراکت شما تشکیل میداد فراموش نکرده اند.مردم به همین دلیل دامن گرگ استکبار را گرفته اند تا از شر کم زوران پر خشم در آمان باشند از شر آنهائیکه مرد وزن را یک رقم لت میکنند.مردم بخاطر نجات از اصابت راکت های کور دامن ارباب راداررا گرفته اند که لا اقل راکت هایش با فیصدی بالای هدف را می زند.
چرا از شما نترسیم؟: مردم نه تنها از شما که از طالبان هم میترسند طالبان که تنها نیستند آنهائیکه یکجا با استخبارات پاکستان درختان شمال را از ریشه میکشیدند وخرمن هارا آتش میزدند واسخوان اجداد شانرا ببازار کود کمیاوی مالگه مندوی پشاور حراج میکردند. وفرزندان بی خبر جنوب را بی مهابا در دشت شمال به کشتن میدادند.مردم از ترس شما آدم کشان حرفوی دامن غول غرب را گرفته اند تا از چنگال اختابوس جهل ومعارف ستیز بنام.. در امان باشند.مگر آسان است که کسی بیگانۀ را بخانه بیاورد تا هستی اش را از دست فرزندان دزد وبی رحمش پاسداری کند؟ این بد ترین حالت است اما بهتر از بد تر بد جانشین بد تر.! مگر نمیدانید افغانستان در شرائط بسیار سخت وخطر ناکی قرار دارد ؟میدانم پاسخ ضمیر آقای کرزی این است که به چه باور کنم به قسم کعبه ویا بیعت پیندی وپیشاور که دوروز دوام نکرد.از چهار آسیاب راکت پرانی آغاز شد ؟ از کدام ترحم شما به ملت یاد آوری کنم از کارروائیهای چهار اسیاب که از فروریزی آتش بر فرق صدر أعظم دست نشاندۀ خود هم دریغ نمیکردید؟ وقطع برق کابل و انسداد راهای انتقال مواد ارتزاقی در سال های نود بالای مردم مظلوم کابل؟میدانم آقای حکمتیار مانند لحظات یازدهم جدی سال 1371 خورشیدی که جنگ شورای همبستگی علیه شورای نظار در دروازه های ارگ وپل محمود خان آغاز شده بود باز هم لباس سفید بر تن کرده وبال شوق قدرتش بسوی ارگ در حال پرواز است اما هیهات که چنین نیست آن روز هم یک آرزوی نا کام بیش نبود وآینده هم چنین است.

نترس؟ عاقل باش!: این فریادیست که از حنجره رهبران طالب وحزب اسلامی بیرون شده تا خاطر پریشان آقای کرزی را آرامش دهند. آقای حکمتیار در بازی های تکتیکی عمر را سپری کرده است اما همه بازی ها جای یک روز دلایلی حامد کرزی را نمیگیرد ایشان نمیدانند که کرزی خبر نیست حکمتیاری وجود دارد ویا خیر چون با غرب سر وکله نرم میکند با بادار بر سر تخته بازی نشسته باداری که شما در عهد رونالد ریگن از دیدنش می ترسیدید وحتی گر فتن نامش شخصیت شمارا ذوب میکرد به همین دلیل دعوت ملاقات را نپذیرفتید این غایت استقلال طلبی واسلامیت نبود چون کسیکه از دست کسی غذا بخورد منت دارش هست پول وسلاح ومواد ل<زستیکی را بیدریغ میگرفتید و واز پول پرهیزانه می پختید وحین آروغ زدن بر ولی نعمت لعنت میگفتید مگر میشود باور کرد؟ مگر کرزی آنگونه نیست از بادار باج میگیرد امیتاز میدهد آن هم از جیب خلیفه جرگه ها و اما شما جزء غرور مفت ولاف وپف چیزی ندارید به زور آمریکا وارد کابل شدید بدون مصلحت ومشوره با هم در گیر شدید وبر امریکا مرگ گفتید سر انجام تا هنوز آواره دره ها وکوه ها هستید.

اگر نترسم شما برای اینده چه دارید؟: قانون اساسی اش را قبول دارید ویا بخاطر تغییر آن ده سال می جنگید قانون مطبوعات آنرا قبول دارید؟ آیا ساختار اداری ومدیریتی ورقابت آزاد بین زن ومرد را قبول دارید ویا همه ساختار هارا به یکباره بر همی میزنید ومیگوئید نترسید ما کار خود مان را مکینیم؟ دانشگا های خصوصی را به همین پیمانه قبول دارید؟ درس وتحصیل را در مکاتب وپوهنتونها با اختلاط پسران ودختران می پذیرید ویا همه را معطل میکنید وهمه کشور هارا رخصیت میکنید وجنگ قدرت را آغاز میکنید ومیگویئد صبر کنید هر وقتیکه امن شد دختران از خانه بیرون شوند؟ درین عرصه کدام طرح وتضمین را ارائه کرده اید؟
خوب برنامۀ اقتصاد ی که ندارید وخلاء اقتصادی را پر کرده نمیتوانید اقلا بخاطر امنیت کدام طرح وبر نامه دارید تا مردم گذشته شمارا فراموش کنند ؟.آیا قبول دارید بدون چشم داشت به قصر ریاست جمهوری نیرو های تحت امر شما خلاء نبود نیرو های خارجی را پر کنند و امنیت شاهراه هارا بگیرند تا دیگر پل ها تخریب نشوند ومردم در مسیر راه سر بریده نشود ومکاتب آتش زده نشود.؟ اقلا شما با طالبان مشوره وتوافق کرده اید که در اینده نمی جنگید ومشترکا امنیت مردم افغانستان را میگیرید و امنیت را تأ مین وبر خارجی ها نفرین بفرستید؟ نه خیر بحق از ظلم شما بیشتر می ترسم چون شما هیچ چیزی از دست آورد های دولت را قبول نکرده اید وگذشته خوبی هم ندارید. میترسم چون شما جزء زور به هیچ اصل دیگری بخاطر انتقال مسالمت آمیز قدرت باور ندارید.شما یک شعار دارید تشکیل حکومت مؤقت انتخابات آزاد یعنی ضامن پیروزی خود شما والا صندوق هارا به راکت می زنید لذا میترسم بشما باور ندارم وشما هیچ بر نامۀ بخاطر دولت داری ندارید. مردم از شما میترسند ومن هم میترسم دامن بیگانه هارا بخاطر ترس از شما از دست نمیدهم اینکه همه تلاش دارند تا خارجی ها بمانند و قرار داد امنیتی امضا شود تمام این باور ها بر میگردد به سابقه تاریک و ظلم را که از دست شما دیده اند به یاد داشته باشید که مردم افغانستان بخاطر زنده ماندن خارجی ها را نسبت بشما صد مرتبه بهتر و انسان دوست تر و با وقار تر میدانند.

محترم داوری، متل معروف داریم: سزای قروت آب گرم...همان طالب می داند واین مملکت ... چرا فامیل کرزی مانند حفیظ الله کرزی و ... صدای خود را نمیکشند که ای بادر زاده تو چرا سرنوشت این مملکت را به دست همسایگان میدهی که ده ها بار خرابتر از روسیه استند؟ تو چه پشتونی استی که خود هر بار در بغل احمدی نژاد، روحانی و ... می اندازی؟ همان ملیون ها دالری است که از طریق طریق پول های چور و چپاول شده کابل بانک و ... برای شان می رسد ورنه چرا تا به حال یک روز صدای شان بلند نشد که ای حامد خان کرزی... تو چرا به سرنوشت این مملکت بدبخت این طور بازی میکنی؟
محترم غوربندی صاحب، فیضی خان خو جوان و ... خان است نه بادنجان. از وی چه گله داری. خدا کند که اینبار هم یک خلط گگ برایش از طرف روحانی افتاده باشد. گله از محترم بارز، هاشمیان و ... کن که شما این زنگ خطر را نمی بینید و مفت خدای خدمت گذاران شده اید؟
خدا خیر سرنوشت مردم را در افغانستان بدبخت پیش کند که دوباه سال های نود تکرار نشود...ورنه نفرین ابدی باد بر کسانی که دانسته و یا نادانسته با سرنوشت افغانستان بازی میکنند.

د یوشتمي پیړی په درشل کي د نړیوال کیدلو تر شعار لاندي دا دی د لویدیځ د سرمایداري نظام د سرمایی او استخباراتي پروګرامونو په وسیله کله د پسرلي ! تر نامه لاندي او کله هم د سرمایداري نظام د پوځ په وسیله سره یو ځای کیږو .

با عرض سلام.
در نامه قبلی از احتمال سپردن پروژه افغانستان از طرف ایالات متحده به پاکستان حرفهایی نوشته بودم. بدنبال سفر نامؤفق چاک هیگل وزیر دفاع امریکا به کابل، موصوف راهی اسلام آباد شده و در آنجا با ارباب اردو و استخبارات کشور پاکستان ملاقاتها، حرفها ونشست های داشت.
بعد از ختم سفر وزیر دفاع امریکا به پاکستان موصوف این سخنان را بزبان آورد.
لینک ذیل را کلیک کنید.

http://da.azadiradio.org/content/article/25194429.html

از فحوای سخنان هیگل چنین برداشت میگردد که اسلام آباد و واشنگتن روی سپردن پروژه افغانستان به پاکستان سخنانی رد وبدل و شاید هم به کدام توافق ضمنی در زمینه دست یافته، تا مکمل آن در ملاقات های بعدی صورت گیرد.

حالا باید سردمداران سیاسی افغانستان از جمله حامد کرزی از خود درایت نشان داده و نگذراند سرنوشت ملت ستمدیده افغانستان بار دیگر بدست ارباب سیاست در اسلام آباد رقم بخورد.

سلام خوانندهء معزز واحترامات خاص برای جناب دوکتور هاشمیان،
بحث بس جالب و ګرم تنویری جریان دارد و مطالب ارزنده نیز تقدیم شده است. میخواهم توجه خواننده ګان را به بحث بس عالی جناب داکتر هاشمیان تقدیم نموده وملاحظات شان من را هم به افکار عجیب وغریب درین راستا واداشت. بخش ازین افکار را برای تدقیق بیشتر با خود نګه میدارم. مطمین ام که خوانندهء امروز بس حساس است و برعلاوهء متون وسط سطرها، پشت ورق و روی ورق همه را با تمام باریکی هایش درک میکند.
نمی خواهم به هرقیمت بنویسم اما یک ملاحظه را باردیګر میافزایم:
مصوبات جرګه ها درتاریخ افغانستان اجباری وواجب الاجرا است. جرګه و آن هم لویه جرګه که مشورتی شد. اول چنین چیزی به نام لویه جرګهء مشورتی در قوانین نافذکشور وجود ندارد و خود کلمهء مشورتی محتوی وجیبه بوده و محتوی لویه جرګه را نفیه میکند که این نام به ذات خود نادرست وغیر دقیق است. لذا ضیاع وقت، کسب وقت و درعمل مصارف اضافی و بهره برداری سیاسی بیش ناجایز نیست .
این جرګه از لحاظ قوانین نافذ کشور مرجع مشروعیت هم نیست و نه مرجع مشوره. چون مشوره را مرجع متخصص میدهد و مشروعیت را مرجع مشروع قانونی ومندرج در قانون داده میتواند. حضور حداکثر اربکی ها درین جرګه و مصروف شدن کل حکومت به این جرګه و مزاحمت ها برای مردم و عدم سمع سفارش های آن همه وهمه درتاریخ سیاه مسؤولیت امور اضافه شدن سطور جدید است و بس.
و اما دوشرط ظاهری بمعنی توقف تلاشی خانه های افغان توسط خارجی ها و آغاز پروسهء صلح راستین درافغانستان ومنطقه مطالبات برحق وقابل تأیید اند که این مطالبات بدون این جرګه که هم میدانیم اکثریت آنرا اربکی ها تشکیل میداد میتوانست مطرح شوند.
مصالحهء سیاسی واقعی درافغانستان الترناتیف و بدیل خوب دیګر ندارد. برماست تا افغانها را از الهء دست شدن اجانب رهایی بخشیم و دربین تفاهم نیک وقابل قبول برای همه بداریم. اما مصالحه سیاسی که به معامله و تقسیم غنایم و به کنار کشیدن ملت و توافقات خارج از ارادهء ملت بانجامد چنانچه تااین دم حاکمیت جناب کرزی آنرا به همین مفهوم به کار میګیرد، رد و قابل قبول نیست. مصاحلهء سیاسی متمدن ساختن زندګی سیاسی و توافق براین است که زمینه سازد ارادهء و حاکمیت ملت شود. مصالحهء سیاسی به صورت حتمی قبول نسخهء مقابل و خیانت به معتقدات خویش نیست. مصالحهء سیاسی عبور از خطوط سرخ نیست. مصاحلهء سیاسی پیش کردن پیش شرط های مانع صلح خیر نیست. وبلاخره مصالحهء سیاسی قبول امارت اسلامی از جانب حاکمیت کرزی و قبول قانون اساسی از جانب مقابل هم نیست. براصل افغانیت، تمامیت ارضی افغانستان، احترام مقام والای انسان تمام جوانب درګیر باید به توافقات برسند که درانتخاب نسخه های مطروح جوانب مختلف ملت تصمیم ګیرندهء اصلی و مشروعیت دهندهء اصلی باشد. اګر این کار مشکل او جناب ح کرزی منابع خارجی را مانع چنین تفاهم خیر ملت وجوانب مختلف میداند وچنانچه درمصر ارادهء ملت خفه ساخته شد و درافغانستان هم مانع آن میشوند و جناب حامد کرزی درین مورد اسناد دارد که خود میګوید باز درین صورت ما از خواست جناب کرزی که برنامهء صلح باید آغاز شود باز هم پشتیبانی میکنیم. اما بر آغای کرزی است تا ملت را در روشنایی بیشتر قرار دارد تا تصورات و برداشت های اینکه جانب حامد کرزی برای مصؤنیت خود و کاندید خود به این مانور های خطرناک برای ملت، وکشور ما میزند، برطرف ګردیده و ملت درموضع درست درعقب مدافعین خویش قرار ګیرد. از شف شف ګفتن درین راستا باید ګذشت و ملت را درروشنی بیشتر قرار داد. تشکر

عبدالله زرنج -

از بزرگان می آموزیم

از دانشمندان و صاحبان اسناد معتبر علمی با عالمی فهم و دانش و تجربه چون جنابان داکتر سیذ خلیل الله هاشمیان، داکتر نبی مصداق وامثالهم ما مردم عوام وشاگردان هیچ مدان توقع داریم که در مسائل مهم حیاتی افغانستان نظر مشخص و قاطع شان را بدانیم، بهر سو می نگریم تحلیل است و ارزیابی و بیان ابعاد داخلی و بیرونی و سماوی اما درین مرحلۀ حساس و مهم بازهم دست بدامان تحلیلات عالمانه انداختن و سیل انتقادات را سرازیر نمودن و بزیر نام شفتالو گفتن طفره رفتن به اصل مطلب تماس گرفته نمی شود ما انتظار داریم که این استادان متکی به فهم و دانش خود و با مد نظر داشت مافع علیای کشور واقع بینانه بوضاحت بروی مسژولیت بگویند که در همین حال و احوال افغانستان و مخصوصاً شرائط حاکم اقتصادی آیا امضاء نکردن توافقنامۀ امنیتی با امریکا بسود افغانستان است؟ از شکلیات جرگه که لوی بود ویا مشورتی می گذریم و لو که رئیس جمهور علناً گفت که این جرگه اجماع نمایندگان ملت است و به فیصله های آن احترام میگذارم.
واقعیت وضع فعلی اقتصاد کشوربروی ارقام و احصائیه های منابع معتبر بین امللی از هر نگاه وابسته و متکی بکمک های خارجی بوده مملکت که ۳٫۴ بلیون دالر صادرات و۳۸٫۷ بلیون دالر واردات ( فیصدی اعظمی تمویل منابع خارجی) و۴۰ فیصد نفوس پایانتر از معیار قبول شدۀ بین امللی فقر زندگی و در هزار طفل ۱۹۲ در وقت زایمان تلف و درهر هزار طفل ۱۳۴ پیش از رسیدن به سن یک سالگی تلف میگردد و بیش از ۵۷ فیصد به آب آشامیدنی صحی و وسایل ابتدایی طبی دسترسی ندارند در صورت عدم تصویب این مؤافقتنامه کدام منبع عایداتی دولت پاسخگوی نیازمندی های عادی و انکشافی مملکت خواهد بود؟ اگر از مندرجات این مؤافقتنامه بگذریم و صرف همین شرط امریکا و ناتو را که کمک های آینده را مربوط این مؤافقتنامه میدانند در نظر بگیریم آیا اوضاع مملکت از نگاه دانشمندی چون هاشمیان صاحب و داکتر صاحب مصداق در صورت انقطاع کمک ها قابل پیش بینی است؟ آیا صرف غلبۀ احساسات ملی( که قابل ستایش است) انگیزۀ قضاوت است ویا وقعیت های عینی جامعه و البته که در صورت بروزبحران قهقرایی به رفاه ایشان صدمه نخواهد رسید، و آن ملت بینوا و ناتوان افغانستان است که در برابر یک آزمون دیگر عضب ناک روزگار قرار خواهد گرفت.
فکر نمی کنید که برای تبارز چنین احساسات بسیار دیر شده حالا وقت اتخاذ تصامیم عقلانی بروی معقولیت ها و واقعیت ها است.
شما افکار ما را با قدرت قلم تان مغشوش نسازید و بفرماییذ که اگر کمک های خارجی قطع شد این جکومت توان به پاه ایستادن را برای یک ماه دارد؟ افغانستان سیزده سال است که که به کمک خارجی امرار معیشت دارد و حیثیت و آبروی آن صدمه ندیده چگونه کمک های بعد از سال ۲۰۱۴ دفعتاً سؤوال حیثیت وآبروی افغانستان را مطرح می نماید. اگر واقعاً دزدان و رهزنان رویکار نمی بودند و دولت خادم مردم با اندیشۀ منافع ملی میداشتیم در سیزده سال گذشته طرح های مؤلد اقتصادی تطبیق میگردید و ما انرجی ما زاد برای فروش میداشتیم(نه آب فروشی) و دو سه معدن مهم ما به بهره برداری شروع نموده احتیاجات گاز و نفت ما از منابع داخلی مرفوع می شد و سکتور زراعت نه تنها مواد غذایی بلکه مواد خام صنایع را تهیه میکرد در آنصورت به اطمینان میتوان گفت که افغانستان به سطحی رسیده که تقریباً خود کفاف بوده و قطع کمک های خارجی هراسی نمی آفرید.
آنانی که به طرفداری این توافقنامه نوشتند اشخاص ضد منافع ملی نبوده گماشته و مزدور امریکا نیستند بلکه ایشان احوال را بروی واقعیت ها عالمانه بررسی وبرای جلو گیری از یک بحران تباه کن بروی دلائل منطقی نظریات خود را ارائه نمودند، متهم ساختن شان بنام گماشتگان امریکا ویا پرچمی های امریکا سفلگی و کودک اندیشی بیش نیست.

آیا افغانستانِ محاط به خشکه
دارای ارزش جیوپولیتک و جیوستراتیژیک برای امریکا است؟

تعدادی از دوستان تحت تاثیر پروپاگندهای استخبارات منطقه، ارزش و موقیعت افغانستان را برای امریکا، بیشتر از آنچه است، بلند و بالا وانمود نموده و پیوسته تأکید می ورزند که امریکا هرگز افغانستان را ترک نخواهد کرد.

حضور این تعداد هموطنان عرض میگردد. خلاف آنچه که تبلیغ میگردد افغانستان محاط به خشکه هرگز برای امریکا ارزش آنچنانی جیوپولیتک، جیو ستراتیژیک، جیوایکونومیک وغیره وغیره را نداشته و نه هم دارد. اگر میداشت،

به توجه جناب ډاکټر نبی مصداق

با آن ‌که افغانستان بزرگ‌ترین منابع آبی را در سطح منطقه دارد؛ اما در جریان چهل سال گذشته این کشور نتوانسته است که از سرازیر شدن آب‌های خود به کشورهای همسایه جلوگیری کند.

حالا داکتر صاحب شما تشریح کنید که چطور این آب های خروشان را بالای همسایه میفروشید؟

بارتباط اوضاع وطن،
تقبل انتقاد بالای خود قابل تقدیراست!

در نزد من چنین احساس پیدا شده بود که آقای ولی احمد نوری در مقابل مقالات من حساسیت پیداکرده و هم انتقاد بالای خود را نشر نمی کند. احساس اول هنوز رفع نشده، ولی احساس دوم با نشر مقالۀ شاغلی داکتر نبی مصداق نه تنها کاملاً رفع گردید، بلکه جرأت پیدا کردم من هم چیزکی بنویسم که محتوی آن شاید مورد پسند دوست گرامی ام آقای ولی نوری قرار نگیرد.
دنگ و دهل پیرامون جرگۀ مشورتی از هرطرف شنیده می شود، اما اجازه بدهید "شفتالو بگوئیم" :

ایراني چارواکو دشنبې په ورځ وویل چې دافغانستان ولسمشر حامد کرزی نن /یکشنبه/ ایران ته ورځي. کرزی یوه ورځ وروسته له دې ایران ته سفر کوي چې دامریکا دفاع وزیر چک هېګل افغانستان ته راغی او دامنیتي موافقې پر سر دامریکا او افغانستان اختلاف لا هم حل شوی نه دی. ایران یو له هغو هیوادونو څخه دی چې په ښکاره دافغانستان او امریکا دامنیتي موافقې مخالفت کوي ځکه چې ددې موافقې په صورت کې امریکايي پوځیان اجازه ترلاسه کوي چې له ۲۰۱۴ وروسته تر لسو کلونو پوري دایران پولو ته نژدې ددوو سیمو په شمول دافغانستان په یوولس برخو کې اډې ولري.
ایران دتېرې سې شنبې په ورځ یو وار بیا دافغانستان او امریکا ترمنځ د دوه اړخیز امنیتي تړون مخالفت وکړ، ویې ویل دا موافقه به د افغانستان په ګټه نه وي. دا په داسي حال کې ده چې د افغانستان شیعه ګانو، چې ایران یې ځان ته نژدې بولي، په مشورتي لویه جرګه کې غوښتنه وکړه چې په بامیان ولایت کې دې هم امریکا اډه جوړه کړي. دایران مهر خبري آژانس ویلي چې دتهران په مهرآباد هوايي ډګر کې به د ایران مرستیال ولسمشر محمد شریعتمداري حامد کرزي ته هرکلی ووايي او وروسته به دهرکلي رسمي مراسم دسعد آباد په ماڼۍ کې دولسمشر حسن روحاني په ګډون ترسره شي. دغه ایراني خبري اژانس ویلي چې کرزی به دتهران دسفر په ترڅ کې دایران له یو شمېر چارواکو سره د افغانستان او ایران د اړیکو د پراخیتا پر لارو چارو وږغېږي.

خواننده گان محترم سلام!
افغانستان از نگاه سیاسی همین فعلاٌ در سه حالت ذیل قرارگرفته می تواند.
1- حالت خوب که تماماٌ جوانب سیاسی داخلی خوب و بد با هم اتفاق کرده یک حکومت و رهبری سالم غرض حل دایمی مسایل داخلی و خارجی در راه بیندازد.
2- حالت بد که اساس آن پیمان طرف نظر و مشوره است.
3- حالت از بد بدتر که هر دو حالت بالایی پدید شده نتواند که در اثر آن خرابی و ویرانی سیاسی، اجتمایی، کلتوری و اقتصادی کشور را مانند تاریخ تجربه شده مادر پیش خواهدداشت که همه چیزی ساخته شده تا کنون را بپاشاند.

قسمیکه منطق حکم می کند حالت اول فعلاٌ به زودی میسر نیست و حالت سوم را هم هیچ انسان با عقل و مسلمان آرزو ندارد.
پس ماند حالت وسطی که باید تا به تعادل آمدن وضع قوی افغانی ادامه کند و بعدآ با وصول قناعت علاقمندان بین المللی افغانستان از نگاه نظامی رخصت داده شوند.
نقاط متذکره یک درایت سیاسی و فلسفی قوی به کار دارد و کار هر کس و ناکس هم نیست هما ممکن است زیرا به نفع همه جوانب مخصوصاٌ ملت رنج دیده تمام می شود که همه به زبان خاطر آنرا می خواهد چه همه کسان داخلی و یا خارجی.

میانجی چنان کن برای ثواب
که هم سیخ بر جا بود هم کباب

رهی رفت با زیر و بالا دلیر
که در دایره نیست بالا و زیر

با عرض احترام
الله محمد

سلام هموطنان ګرامی و معزز ویک تشویش دیګر:
آقای دوبنز میګوید که قرارداد امنیتی نباشد صلح نیست. این سخن تعابیر وابعاد مختلف دارد اما من به یک جانب دیګر که سبب ادامهء تراژیدی ملت من شده میتواند باشما تشویش خویش را درمیان میګذارم و آنرا به حوادث حاضر کشور پیوند میدهم.
ترتیب مظاهرات و براه انداختن آن درافغانستان باداشتن پول مشکل نیست. اجنسی های وجود دارد که تمام مشخصات مظاهره چیان را بدهید و مانند محل عروسي فرمایش بدهید و پول بپردازید دقیقاً مطابق به فرمایش مظاهره ومظاهرچیان را برای شما سازمان دهی میکنند. اګر این تیلفون ها را کار دارید دریافت آن درکابل مشکل نیست. به هرصورت تبصرهء درین راستا است که:

در تاریخ سیاسی کشور های خورد زمانیکه دست نشانده بال بکشد و به روزی دهنده دیګر اطاعت نه کند چنانچه ضیاء الحق در پاکستان کرد. عواقب بس ناګواری مطرح شده میتواند. درین شرایط چاق کردن اختلاقات داخلی و درحالت ما مسایل قومي و حاد کردن آن به مرحلهء که سبب مشکل و مخالفت درداخل ارګ شود نیز درذهن خطور میکند. ببینم وضع در رابطه مسایل تذکره به کدام طرف انکشاف داده میشود و باز هم چه بازی های را برای ملت ما درپیش ګرفته اند؟
مسلم این است که جناب حامد کرزی به دست خود بخاطر بی درد سر تیر کردن حاکمیت چنان فتنه ای قومی و لساني را چاق کرده و زمینه ساز شده که عواقب بس خطرناک را در انتظاراین ملت مبینیم.
برهمهء ما وشما و هموطنان باهوش و بادرایت باید به نقشه های دشمنان متوجه شده و مانند یک مسلمان و مانند یک انسان با درک و با درایت به فتنه های دشمن متوجه شده وفریب فتنه های دشمن را نه خورند.
با دقت تمام باید به مسایل برخورد کرد تا دشمن باشد زاره کفک شده و بداند که این افغانها را نمی توان دیګر به جان هم انداخت و بازی های سیاسی و نیرنګ ها باید در جای دیګر وطور دیګر حل شوند و نه به قیمت به جان انداختن افغانها ونباید زمینهء فریب نفاق و شقاق را اجازه داد ویا هم زمینه ساز شد. به موقع باید دست مغرض وعمال آنرا افشاء و تجرید کرد. تشکر.

ز صـدری ممـلکت دارم ســـؤالــی؟
امـیــدوارم نـبـاشـــد ایـن گـــناهــــی
نــــدارم بــهـــر ایــن و آن کـــاری
فـقـط خـواهــم ســؤالــم را جــوا بـی

آقای صواتین به وکالت کسانی برخاسته اند که هم زباندار اند و هم قلم پرداز. چه خوب است که دبل صوات صاحب برای بلند بردن دانش علم اقتصاد نزد داکتر مصداق و در صداقت و وفاداری نزد ویس ناصری مدتی شاگردی کرده بعداً دارلوکاله خودرا باز نمایند.

با احترام خدمت دوستان و خواهر مان زهرا کوهدامنی!
چون دریچه نظرخواهی است ایجاب میکند مختصر نوشت ، نوشته محترم سید رحمن غوربندی را خواندم و با تایید نوشته خواهر مان کوهدامنی که دنیای سیاست هم عجیب است! چند نکته زیر را متذکر میشوم:
بانام غوربندی صاحب که در مورد لیست پنج هزار شهید نوشته بود اشنا بودم و فکر کردم شاید نوشته اخیرش استوار بر منطق و استدال قوی باشد خوب این را به قضاوت دوستان میګذارم.
جناب غوربندی خطاب به ایمل خان فیضی مینویسند « که حکومت جناب محترم کرزی بیشتر به شرکت سهامی می ماند، تا یک دولت نورمال و قانونی » و بعد در مورد بیچارګی کرزی یاد نموده متذکر شده اند که وی حتی صلاحیت تبدیلی یک والی را ندارد و بلاخره مینویسد « می دانید که به امر جناب کرزی صاحب کسی ُملی هم پوست نمی کند.»
بلاخره این قسمت نوشته شان خیلی جالب و قابل تامل اهل خبره است
« کرزی صاحب از امضاء نکردن، دو هدف دارد:
 مهم ترین آن که بالای امریکا بقبوالند تا فرد مورد نظر وی رئیس جمهور آینده مملکت شود.
 دوم اینکه در آینده کسی او را وطنفروش خطاب نکند.
در مورد اول امریکا دیگر فریب شان را نمی خورد در مورد دوم مردم به ببرک کارمل می گفتند همین که دولی تان را عساکر سرخ به کابل آورد کفایت می کند.
آنعده مردمی که جناب کرزی را نمی خواهند، بی امضاء و با امضاء نمودن، ایشان را خائن خطاب می کنند. برای شان همینقدر کفایت می کند که با کومندو های امریکا در ارزگان دیده شده است پس بهتر است که قرارداد را هر چه زودتر امضاء کند.»

بلی با حق میګویم که این نوشته شان قابل تامل اهل خبره است زیرا:
۱ـ شاه شجاع برای این خاین بود که توسط استعمار بریتانیا مسلط شده بود.
۲ـ کارمل برای اینکه توسط استعمار شوروی زمان.

بلی امضای هر قرداد با استعمارګران آنزمان انګلیس و شوروی خیانت بود زیرا بر ملت افغان زعیم تحمیل کرده بودند.

آقای غوربندی چطور راضی میشوید تا با باداران شاه شجاع ثالث قرارداد امضا شود؟؟

فاعتبرویااولی الابصار

سلام خوانندهء عزیز وقلم بدست محترم به هریک شما ارج میګذارم چون از هر یک میاموزم. من خوانندهء کور و کر وبدون مغز نیستم ودرمورد خوانندهء امروز نباید چنین تصورداشت. منظور ازین نوشته ها نباید فضل فروشي، عقده ګشايي و منت ګذاشتن باشد. تقسیم راست و چپ دیروز و سرحد های معین دیروز شکست وباید بشکند. نام والقاب دیروز که هر قماس هریک ما بخاطر دارند شکست. جرم و تخلف عمل شخصي بوده و عام سازی های دقیق نیست و تأثیر معکوس (کنتراپرودکتیف) دارند.
لذا نوشته های چند دوست اخیر را که میبینم تصورمیکنم که سردشمني و آشتي ناپذیري؟! و تحمیل اندیشه های خود بر دیګران هنوز هم ادامه دارد و دیده میشود با وجود ادعا های بلند بالای دیموکرات و آزاد اندیش و احترام به نظر دیګران و ... صرف و صرف درلفظ است و درعمل همان تنګ نظری ادامه دارد.
لذا توقع من خوانندهء امروز از شما این است: لطفا نظر و طرح و منطق سخن خود را ارایه کنید و بقیه قضاوت را از ما نه ګیرید که کي و کدام نظر را قبول داریم و کدام را نه؟ لطفا از استعمال کلمات و القاب و افاده های رکیک در برابر یکدیګر بګذرید و از هدف اصلی بحث ومنطق سخن دور نه رفته و به این ترتیب موجب ضیاع وقت خود و دیګران نه شوید. این خواست من است و امید به آن باندیشید. دشمن های وامکانات دشمنی های وراه های دشمن های شخصی را در بحث که باید منطق و قناعت را فراهم کند کنار بګذارید. امید به آنچه نوشتم و ماننده اکثر اوقات دوباره نه خواندم با مرهمت و بزرګورای تان توجه نموده وبه حال ما رحم کنید. ترحم به حال ما ترحم به حال شما نیز خواهد بود و ناحق قهر وغصه که به صحت نیز مضر است سبب ناراحتی و مریضی شما نیز نه ګردد. تشکر وتجدید احترام.

دنیای سیاست هم عجیب است! شاغلی محترم صفی الله صاحبزاده که زیاتر در یک سایت انقلابی دو آتشه نوشته می کند، قسماً هم در پورتال افغان جرمن آنلاین نظر میدهند. نمیدانم چطور با اخوان ویا دست پرورده های اخوان از یک گریبان سر بیرون می کند؟ اینکه به خاطر عقاید سیاسی شان از امریکا بد شان می آید قابل درک است. هر شخصی این حق را دارد هر طوری که خواسته باشد به اندیشد. ولی تشکیل مثلث انقلابیون، طالبان، گلبدین چیز تازه ولی بی نمکی است.
طرفداری جناب صاحبزاده صاحب با در نظر داشت نظریات سیاسی شان از ویس ناصری ایمان مرا هم در مورد این اندیشهٔ شان سُست ساخت و یک شعر از آقای عصمت قانع یادم آمد.
ستم دی که پرچم دی که شوله ده که پیوه ده
راغونډ دی دا ساسچ او همبر گر په پارلمان کی

جناب محترم فیضی صاحب سلام و عرض ادب،
بنده در سایت های انترنتی هموطنان ما خواندم که نظر به گفتهٔ شما (کرزی صاحب به هیچ وزیری اجازه نمی دهد که قرارداد امنیتی با امریکا را امضاء کند.)

آقای ق کبیر!
جنابعالی باید متوجه باشید مردم افغان خدای نا خواسته ګوسفندی نیستند تا فریب این و آن را بخورند ، من کامنت توهین امیز عبدالله خان کاظم در مورد ویس ناصری را در سایت آزمون ملی خواندم و پاسخش را هم در همانجا نوشتم.
شما از نوشته نبی مصداق چرا اینقدر وارخطا استید؟
نبی مصداق از جمله صدها هزار افغان روشنفکر اند که درک و تشخیص درست از دوستان و دشمنان کشور دارند.
و از جانبی شما نباید وکیل مدافع عبدالله خان کاظم باشید ،من به عبدالله خان کاظم احترام داشتم اما نوشته های اخریش در مورد پیمان ذلتبار امنیتی!!! با امریکا این حامی دیکتاتور ها و رژیم های تروریست از جمله اسراییل و پاسخ توهین امیز و دشنام ګونه ایشان به هموطن ما ویس ناصری ذهن مرا تکان داد. من در بسی موارد با ویس ناصری اختلاف نظر دارم اما روادار آن نیستم که بخاطر ګل روی امریکا دشنام داده شود.
من متن این نوشته را با خود ثبت کردم و آنرا به دسترس برادر ویس ناصری فرار میدهم.

امان الله عمر او ع. توخی دی ژر تر ژره امریکا سره امنیتی!!!تړون لاسلیک کړی. ځکه د دوی له نظره کرزی هڅی مولی ده او دوی د ولس نمایندګان دی.
یا الله دا څه اورم.
که بحث په دومره ټیټه سویه دوام وکړی دا به د افسوس ځای وی.

خوانندگان ارجمند!
نام داکترصاحب مصداق را قبلاً شنیده بودم ولی تا هنوز بدرستی نمیدانم که ایشان داکتر کدام رشته از علوم انسانی اند؟
وقتی مقالۀ اخیر شان را در پورتال افغان جرمن مطالعه کردم، آنرا چنان بی بنیاد وهوابندی شده یافتم که به من شک دارم دستی که این مقاله از قلم آن تراوش کرده باشد که دارای درجۀ دکترا از یک کشور نامدار غربی باشد.

مثلاً : ادعای { وجود 250 هزار داکتر وماستر افغان تحصیل کرده در اروپا وامریکا، آماده خدمت به افغانستان ،اتفاق کردن افغانها برای حل پرابلم های داخلی شان، منجمله آوردن صلح وامنیت و... فروش آبهای سرکش واستخراج معادن کشور}، از جمله نکاتی بود که مرا به تأمل ودقت در گفتار داکتر صاحب واداشت.

نمیدانم داکترصاحب ارقام این تعداد هموطنان تحصیل کرده افغان را براساس کدام احصائیه معتبر بین المللی متذکر شده اند؟ چنین سخنی را اگر یک آدم عادی ویا یک متعلم صنف ششم بگوید ، شاید قابل گیله وسوال نباشد ، ولی یک کسی که خود را داکتر میگوید نمی باید حرف های هوائی ومفت بخورد دیگران بدهد.

میگویید با خروج نیروهای خارجی از کشور، ما افغانها، دوباره باهم کنار آمده وبا اتحاد برمشکلات خود فایق می آئیم وامنیت را به کشور می آوریم، این اطمینان را کی به شما داده است که افغانها با هم اتفاق کرده، امنیت را بکشور خود می آورند. آیا داکتر صاحب وقایع و فجایع سال های 90 را به فراموشی سپرده اند و یا حافظۀ شان دیگر یاری نمی کند.

میگوییدما با فروش آبهای سرکش رودخانه های خروشان خود به همسایه ها واستخراج معادن خود ، میلیاردها دالر بدست خواهیم آورد وکشور خود را آباد میسازیم، این سخنان شما حرف های دلخوش کننده ای استند، ولی تازمانی که همسایه ها بتوانند مفت ومجانی از آب های ما استفاده کنند، ضرورتی ندارند تا یک پول خود را هم به ما بدهند. بند سلما در غرب کشور یک نمونۀ زندۀ آن است که همسایۀ غربی ما با تمام قوت از فعال شدن آن جلوگیری نموده است. مدت سی سال است که این پروژۀ عام المنفعه از سبب تخریب کاری های ایران، تکمیل نگردیده است.
شما نوشته اید که از طریق تیلفون و مخابرات میتوان بودیجۀ مملکت را تکمیل نمود.خدمت شما عرض شود که من به عنوان انجنیر در کمپنی آلمانی زیمنس، به صراحت گفته میتوانم که آنتن های سیستم های مخابراتی برای تیلفون های موبایل در افغانستان ، توسط کمپنی زیمنس نصب گردیده اند. اینکه سرنوشت این همه آنتن ها بعد از قطع کمک های آلمان از افغانستان بکجا خواهد کشید به خدا معلوم.
شما نوشته اید که آسیای مرکزی را با آسیای جنوبی وصل کنیم و تریلیون دالر از معادن و تیل و گاز خود به دست آوریم، این ادعای شما آنقدر بی بنیاد و بی پلان است که بهتر خواهد بود بجای پرداختن به این مسایل که بدون هیچگونه طرح و پلانی ارائه داشته اید، به همان رشته ایکه در آن دکتورا دارید که شاید رشتۀ زبان باشد، بپردازید واندر آن رشته مصدر خدمتی گردید.

در مورد ویس ناصری میخواهم همینقدر یاد آورشوم، کس که سال های متمادی زیر ریش ملا بحران الدین ربانی تربیه شده باشد، خواهی نخواهی شیطنت و فتنه گری در رگ و خون او جاری میگردد. او با همین حرکات شیطانی خود بارها شخصیت های نیک نام افغان را با چرب زبانی در پروگرامهای تلویزیونی خود مجبور به همکاری نموده است که اکثریت آن ذوات بزودی ماهیت شیطانی او را شناخته از وی کناره گرفته اند، بنابرین هیچ یکی از آن ذوات محترم نباید از وی گیله داشته باشند.
ختم

حامد کرزی دریځ د امنیتي تړون په هکله ملی بڼه نه لري او د افغانستان په تاوان دي، کومي غوښتني چي ایران او پاکستان یی لري هغه دادي چي دا هیوادونو په افغانستان کښي د امریکي متحده ایالاتونو د پوځي اډو د شتون سره کلک مخالفت لري او دوي نه غواړي افغانستان په راتلونکي کښي په یو ځواکمن هیواد بدلون ومومي، د افغانستان ګاونډیان په دي پوهیږي چي افغانان لرغوني تاریخ لري او په دي حساسو شرایطو کښي د امریکي متحده ایالتونو سره د امنیتي موافقي لاسلیکولو سره په سیمه کښي مرکزي رول لوبولي شي، کله چي افغانستان د پراختیا پر لوري حرکت وکړي، دا هیواد د ځانه هر څه لري او کولای شي په سیمي ایزو اقتصادي ګټي کښي ځانته ځاي ومومي. افغانان نشي کولي د ایران او د پاکستان تر اغیزي لاندي خپل پایښت ته دوام ورکړي، او دا د افغانانو د عزم او برم سره ډډه نه لګوي، چي مونږ ته ایران او پاکستان مشوري ورکړي، دا چي ښاغلي حامد کرزي په مشورتي لوي جرګه کښي د خپلو خبرو په لړ کښي یادونه وکړو، چي ده د سیمي د هیوادونو سره د امنیتي موافقي په هکله خبري کړي او ایران یی مخالفت کړي، اوس پوښتنه دادي چي داسي مشوري ته څه اړتیا لیدله کیږي؟ چي د دښمن هیوادونو سره چي هغوي نه غواړي افغانستان په سیمه کښي خپل ځاي ومومي بیا د هغوي سره مشوره وشي چي افغانان د امریکي متحده ایالتونو سره امنیتي موافقه لاسلیک کړي کنه؟ افغانان د چا مشوري ته اړتیا نه لري، هر هغه څه چي د هیواد او د وګړو په ګټه وي هغه باید تر سره کړاي شي، د ښاغلي حامد کرزي اوسني دریځ پر افغانستان باندي یو لوي ګوزار دي چي د پردو پر لمسون تر سره کیږي.

هر افغان په دي ښه پوهیږي چي په ارګ کښي د ایران او پاکستان برحال جاسوسان ځاي لري او هغوي خپل اغیز پر داسي منفي کړني خامخا درلودلي شي، ایران په ښکاره ډول د افغانانو د پرمختیګ پر لاره یو لوي خنډ دي او د دوي دریځ معلوم دي، چي نه غواړي حامد کرزي د امریکي متحده ایالاتونو سره امنیتي موافقه لاسلیک کړي، په دي درشل کښي حامد کرزي په اند دده راتلونکي سفر ایران ته د یو سیاسي امتیاز د ترلاسه کولو په اړوند وي،

مګر نوموړي په دي هکله تیروتي دي او دده راتلونکي نشي ډډه کولي. په بل اړخ کښي پاکستان د افغانستان د کمزوري سیاست او مدیریت څخه په ګټه اخستني غواړي چي د امریکي متحده ایالتونو سره داسی یو موافقه لاسلیک نشي، پاکستان په دي درشل کښي د امریکی متحده ایالاتونو سره ستراتیژیک تړون لاسلیک کړو او د امریکي څخه ډیر څه تر لاسه کړ، مګر په خواشیني سره د کمزوري سیاست له کبله افغانان د ګټي پر ځاي تاوان کوي، دا ځکه د اوسني واکمني په بدنه کښي د ای اس اي او د قدس اغیزي راښکاري او کرزي ونشو کولي افغانستان د پردو د منګلو څخه خلاص کړي. پاکستان د اسلامی ګوند د مشر ګلبیدین حکمتیار او د طالبانو په ژبه خپل دریځ څرګندوي او هغوي نه غواړي په مستیقیم توګه د امنیتي تړون د لاسلیکولو پر اړوند نظر ښکاره کړي، څه موده پخوا د پاکستان له لوري حامد کرزي ته ویل شوي وو، چي د امریکي متحده ایالتونو سره ستراتیژیک تړون لاسلیک نه کړي او په بدل کښي د چین سره داسي یو تړون لاسلیک شي، چي د پاکستان ګټي خوندي کړاي شي، په هغه وخت کښي دا موضوع د ارګ له دننه څخه افشا کړي شو، دادي اوس پاکستان د خپل روزل شوي جاسوسانو لخوا د امنیتي تړون د لاسلیکولو پر وړاندي خنډ جوړوي

د افغانستان او امریکي متحده ایالتونو تر منځ په ۲۰۱۲ کال کښي ستراتیژیک تړون لاسلیک شو، او تر اوسه د باوروړ دي او عملي بڼه لري، د افغانستان او امریکي تر منځ د امنیتي تړون مساله د حامد کرزي د غیر ملي دریځ له کبله د ځنډ او خنډ سره مخامخ شوي، هر څه امنیتي تړون د ستراتيژیک تړون یو برخه جوړوي او په هماغه وخت کښي د لوي جرګي له لوري تایید شوي هم دي، او دادي یو ځلي بیا د ۲۰۱۳ کال کښي د لوي جرګي د ګډونوالو له لوري بیا تایید کړي شوي ،دا چي ښاغلي حامد کرزي داسي یو دریځ یی غوره کړي، چي د ایران او پاکستان د سیاست سره ډډه لګوي، ځکه د حامد کرزي دریځ د ایران او پاکستان دریځ ته ورته دي. اوس څه کول پکار دي؟ د امریکي متحده ایالاتو جمهور ریس او کانګریس ته پکار دي چي د حامد کرزي اوسني چلند په پام کښي و نه ساتي، افغانانو دوي ته هرکلي ویلي او په ۲۰۱۲ او ۲۰۱۳ کال کښي د افغانانو له لوري د لوي جرګي د ګډونوالو له لوري د ستراتیژیک تړون او د امنیتي تړون د هوکړي خبره شوي او افغانان په خپلو خبرو کښي رښتنیی دي، حامد کرزي یو شخص دي او هغه نشي کولي د خپل منفي دریځ له کبله د افغانانو څخه استازیتوب وکړي، د امریکي متحده ایالتونو دوستي او اړیکي د افغانانو او د افغانستان سره دي نه د یو شخص سره.

با عرض سلام برای همه خواننده گان محترم!
در اخبار امروز خواندم که: "حکومت افغانستان میگوید که امضاى قرارداد امنیتی و دفاعی با امریکا میتواند سنگ بنا برای تامین صلح و پایداری در منطقه باشد، اما مشروط بر اینکه متضمن ثبات، صلح و امنيت در کشور باشد".
در "می تواند" و ضد و نقیض گفتن جمله با لایی نمی شود مردم و خود را فریب داد. در صورتیکه امضاى قرارداد امنیتی و دفاعی با امریکا میتواند سنگ بنا برای تامین صلح و پایداری در منطقه باشد، شرط ماندن بالای تضمن ثبات، صلح و امنيت در کشور یعنی چه.
آنقدر سویه فکری مامورین بالایی پاهین است که خودشان هم نمی دانند که چه می گویند.


موسى زى سخنگوی وزارت امور خارجه گفت:"چیزیکه ما می خواهیم این است که اطمینان داده شود که صلح در کشور تامین میشود".
سویه را نگاه کنید کی اطمینان دهد در صورتیکه خودشان قرارداد بسته می کنند. آیا امریکا که خود فکتوراساسی نا امنیتی در منطقه است اطمینان دهد یا مردم بیچاره این اطمینان را بدهد.

قصه لاری در سر بالایی به یادم آمد در ارتباط گپ موسی زی که بارش پاهین افتاد و سرعت موتر زیاد شد کلینر صدا زد خلیفه صبر که بار افتاد موتروان گفت بار چه می کنی کش ببین.
کش گپ موسی زی صاحب را بی بار ببین.

ز تحقیق اسرار بیگانه یی
به تقلید میخواند افسانه یی

الله محمد

کرزی بادایر نمودن جرگه مشورتی بی مفهوم توام باشهادت رسیدن و زخمی شدن 13 هموطن و مصارف میلون ها دالر باید به محاکمه کشانیده شود.

د مشورتي لوئې جرګې پريکړو دا ثابته کړه چي کرزی څومره د افغاني جامعې څخه ليري او ناخبره دی او داسي دېوال ته ئې ودراوه چي يا به د خلګو ارادې ته ځان تسليموي او يا به نقابونه له مخه ليري کوي او خپله هغه اصلې چهره به ښکاره کوي ،امکان لري چي چغي او نارې ووهي چي زه طالب يم ،د حکمت يار ملګری يم، اخوندانو ته و فاداره يم ،د ای ايس ای کاړد لرم ،مو لانافضل چي هره مشوره راکړي هغه قبلوم او د ټولو هغو جنايت کارانو چي
لاسونه يې دافغانستان د بيچاره ولس په وينو سره دي د هغوی ملګری يم ، ١٢ کاله دي هم جهاني ټولنه او هم دي افغان ولس و غولاوه ،اکټونه دي کول ،ځني وخت دي ژړل ،ځني وخت دي زمينه مساعدول چي عام خلګ دي بي عزته کړي ،دا ټوله چالونه او ډرامه وه ،نور دي نه چپنه پټولای سي او نه هم قراقلي ٠ستا دغه ادعا چي افغانانو هميشه جنګ ګټلی اما په سياست کي يې بايللې ده پرېږدی چي دا ځل سياست هم وګټو، دا خبره دا معنی ور کوي چي دا جنګ هم ستا
جنګ ؤ ځکه دا ستا اعتراف دی چي ته د جنګ په کم سنګر کي ولاړ وې چي اوس يې ګټلی ګڼې ،دا تصادفي نه ده چي طالب،حکمتيار،نوازشريف،صيغه ئې اخوندان،او د افغانستان هغه عقده مند دښمنان چي په وژلو او ویرانولو يې لا هم زړه نه دی سوړسوی اوس ستا له دغه افغان دښمنه تګلاري څخه حمايت کوي بلکه تاسي دغه ١٢ کاله دغه پلان مخ ته وړی دی چي دلته جهاني ټولني ته څنګه ماته ورکړی ،دسيسې جوړيکړی ،فساد وکړی ،بانکونه چورکړی ،جنايت
کاران اوقاتلان په څه شکل بايد بيرته ازاد کړی ٠د شپون صاحب خبره وائې زه بيرېږم چي په سهشنبې به ناټو وزې په چهارشنبې به کرزی تښتي او ور پسې به مارشال صاحبان او وزيران صاحبان د کوه صافې له لاري و تاجکستان ته پسې تښتې ، چي زما په عقيده پلان هم دادی چي دلته بايد يو طالبي نظام چي د پاکستان تر مستقيمه مداخلې لاندي وي بيا را مينځ ته کړي شايد کرزی ته هم د فساد پر ضد دمبارزې په رياست کي د وحيد مژده او فرېد په ګډون غټ پو ستونه ورکړې ٠ په اخره کي غواړم چي د محترم استاد کاظم او محترم عباسي صاحب ته ددوی د هغوخدمتونو چي زموږ د اذهانو او فکر په رو ښانه کولو کې يې کړی دی کور ودانی ووايم او دا به درته ووايم چي تر هغه ځايه چي زه وينم او اورم په افغانانو کي ډيرمحبوبيت لری تا سي دي خدای ج تل ژوندي او همداسي سر لوړي لرې ٠

هموطنان محترم سلام !
با امتنان از متصدیان افغان جرمن آنلاین که زمینه ساز شدند تا در مورد قضایایی مهم سیاسی کشور بین هموطنان تبادل نظر شود ، ابتدا میخواهم چند نکته مختصر خدمت جناب محترم عباسی صاحب به عرض برسانم.
میخواستم نظر خود را به لسان پشتو بنویسم اما آنچه ملاحظه شد عباسی صاحب در فهم زبان پشتو مشکلی ندارند اما در نوشتن دشواری موجود است که به هر حال به نظر من مهم نبوده با زبان دیګر ملی ما دری با ایشان اګر خواستند جواب و نظر ارایه دارم.
۱- آقای عباسی نوشته اند « هغه سړی چه دغلامی حلقه په غاړه اچولی وی نشی کولای چه د میړانه ژغ پورته کی » درینجا فهمیده نشد منظور جنابعالی چه و کی بود؟
من و امثال من؟
کرزی و اداره کرزی؟
یا کدام ګروپ سوم؟
۲- نوشته اند « هغه واکمن چه تر اوسه پوری د غلان او داله ماران سره مړ وو د سپیڅلتیا او صداقت لاره نشی نیولای »
۳- « هغه سړی چه دخپل خاوری ګته د ایران ګټوته خرڅوی او دخپل ذمه واری او ارادت د ثبوت دپاره د ولایت فقیه دربار د زیارت د پاره زی »
۴- و علاوه کرده اند « تاسی او تاسی غوندی نور خوش باوران چوت د احساسات په بنه حقایق ته سټرګی پته وی او زما او داکتر صاحب کاظم سره مشاجره پرانیزی. »
با وجود اینکه من خوش باور خطاب شده ام حاضرم تاتوان دهنی خود پاسخ دهم، البته اګر محترم عباسی صاحب در ۴ مورد متذکره بالا کمی توضیح دهند.
اګر مواخذه شدم در مورد اسم و تخلص و تفکر سیاسی و سازمانی خود متذکر خواهم شد، با وجودیکه متصدیان پورتال درین مورد با من آشنایی کامل دارند.
با عرض ادب .

یک تصحیح درمتن اخیر نشر شده:
سلام مجدد و حال که درمورد شرایط ظاهری آقای حامد کرزی و بخش شرایط سری و غیر مستقیم آقای کرزی صحبت است: چه مشکل دارد و چه مانع دارد که تلاشی های خانه های افغانی از جانب نیرو های خارجي بنابر تقویت نیروهای افغانی دیګر پایان داده شود. من ازین شرط کاملا پشتیبانی میکند.....

فیضي، ولسمشر هیڅ وزیر ته اجازه نه ورکوي چې امنیتي موافقه لاسلیک کړي
دولسمشر کرزي ویندوی وايي، حامد کرزی به هیڅ وزیر ته اجازه ورنه کړي چې دامریکا له متحدو ایالتونو سره امنیتي موافقه تر هغو لاسلیک کړي چې دافغانستان اساسي غوښتنې منل شوې نه وي. ایمل فیضي دا څرګندونې وروسته له دې ورکړې چې پرون دامریکا دبهرنیو چارو وزیر جان کیري په بروکسل کې وویل چې کېدای شي دولسمشر کرزي پرځای دافغانستان دفاع وزیر له امریکا سره امنیتي موافقه لاسلیک کړي.
پرون دناټو سرمنشي هم وویل، یوازې کرزی نه بلکې دافغانستان دحکومت هر استازی دامریکا له متحدو ایالتونو سره امنیتي موافقه لاسلیکولی شي. دامنیتي موافقې دلاسلیکولو لپاره دافغانستان دولسمشر یو شرط دا دی چې دامریکا متحد ایالتونه دې فوراً له وسله والو طالبانو سره دسولې خبرې پیل کړي. دکرزي بل شرط دافغانانو پر کورونو دامریکايي پوځیانو دچاپو بندېدا ده.

ایمل فیضي رویټرز خبري آژانس ته وویل: «تر څو چې دا غوښتنې منل شوې نه وي، ولسمشر کرزی به هیڅ وزیر ته اجازه ورنه کړي چې امنیتي موافقه لاسلیک کړي.» دامنیتي موافقې له لاسلیکولو دولسمشر کرزي انکار په بروکسل کې دناټو دغړیو هیوادونو دبهرنیو چارو وزیرانو په دوه ورځنۍ غونډه کې، چې پرون /چهارشنبه/ پای ته رسېږي، ډېر بحث وشو.

دیر ګران ورور شاغلی ص.ص!
راشی جه په دی هکله قضاوت د ولس اکثریت ته وسپارو. هغه سړی چه دغلامی حلقه په غاړه اچولی وی نشی کولای چه د میړانه ژغ پورته کی هغه واکمن چه تر اوسه پوری د غلان او داله ماران سره مړ وو د سپیڅلتیا او صداقت لاره نشی نیولای . هغه سړی چه دخپل خاوری ګته د ایران ګټوته خرڅوی او دخپل ذمه واری او ارادت د ثبوت دپاره د ولایت فقیه دربار د زیارت د پاره زی نو تاسی او تاسی غوندی نور خوش باوران چوت د احساسات په بنه حقایق ته سټرګی پته وی او زما او داکتر صاحب کاظم سره مشاجره پرانیزی.
په خورا احترام

برادران و خواهران خواننده بعد از عرض سلام و آرزوی سلامتی تان!
نظرات و تحلیل های جالب تان از نظر م گذشت و اکنون نظر بنده را راجع به نظرات تان و موضوع طرف نظر بخوانید که ممکن به اساس شناخت بنده از اقتصاد جهانی و امریکا ، سیاست جهانی و در نهایت روانشناسی اجتماعی صداقت داشته و یا پیدا کند.
1-پیمان استراتیژیک چه افغانستان بخواهد و یا نخواهد به امضا خواهد رسید.
2-اوضاع بعد ازآن در دراز مدت ادامه جنگ و تشنج در افغانستان است این را تاریخ ثابت کرده.
3- راه بر آمد از این منجلاب همانا یک رهبری سالم و قوی خود افغان ها است که منافع اقتصادی امریکا و سیاسی همسایه ها و منطقه را در توازون آورده بتواند.
4- اینکه نقط سوم چطور ممکن شود بحث جداگانه است اما بدون یک افغانستان قوی و مدرن در منطقه این مشکلات ادامه دار خواهد بود.
5- فرست اول در سال 2001 برباد رفت آیا فرست دوم میسر خواهد شد و یا خود افغان ها این را میسر ساخته بتوانند هنرست بس جالب.

از رنج کشیدن آدمی حر گردد
قطره چو کشد حبس صدف در گردد

با احترام
الله محمد

هموطنان محترم و مسؤلین افغان جرمن آنلاین !
با عرض احترام امیدوارم باعث اذیت شما نشده باشم ، بعد از مدت زیاد دوباره مزاحم شما شدم اما باور کنید اینبار نه جدی ام ونه خدای ناخواسته در قصد توهین شما بلکه هدف از ارسال چند مطلب تذکری بسیار کوچکی بود در مورد ارزیابی وقایع کشور نزد وطنداران ما و امید آن میرود تا در کنار و خدمت هموطنان باشیم .
انشا الله بیشتر مزاحم شما نخواهم شد مګر اینکه جنابان عباسی و کاظم مرا مواخذه کنند که با کمال ادب با ایشان تبادل نظر خواهم کرد.
موفق و کامګار باشید.

ښاغلی کاظمی او عباسی صاحب!
د افغان جرمن آنلاین مسؤلین چه تاسی یی ښه انډیوالان یاست د لمړی ځل له پاره یی اجازه ورکړه چه امریکا سره د غلامی تړون په هکله د ولس ِغږ او اراده چه د ښاغلی نبی مصداق په لیکنه څرګنده شوی نشر کړی .
افغان ولس هوښیار دی د خپل عزت او شرف څخه به په پوره میړانی دفاع وکړی .
تاسی تشویش مکوی ولس غل د پوندی څخه پیژنی .
ویښ ولسونه څوک نشی دوکه کولای ، اوس انترنیت د چا په انحصار کی نه دی .
نه غواړم ستاسی د نظر په هکله څه ولیکم خو په ډیر افسوس سره ووایم چه ستاسی وروستی لیکنی ډیری کمزوری او خپل سیاسی بصیرت مو دافغان میړنی ولس په هکله تر ژوری پوښتنی لاندی راوست .
محترمو ښاغلو نه پوهیږم چه تاسی محترمان د انترنیت په اجتماعی پاڼو کی حضور لری او نه نه ؟ تر څو تاسی ته پته ولږی چه دنیا څو بغری ده .

سلام مجدد و حال که درمورد شرایط ظاهری آقای حامد کرزی و بخش شرایط سری و غیر مستقیم آقای کرزی صحبت است: چه مشکل دارد و چه مانع دارد که تلاشی های خانه های افغانی از جانب نیرو های افغاني بنابر تقویت نیروهای افغانی دیګر پایان داده شود. من ازین شرط کاملا پشتیبانی میکند.
خوب است اګر افغانهای زنداني در ګوانتاما که حال جناب کرزی به آن تأکید ندارد هم به جانب افغانی داده شوند.
مسأله خواست عدم مداخله در انتخابات درست و بجا وکسې چنین چیزی نه ګفته که مداخله میکنند اما همکاری جانب جامعهء جهانی وشفافیت لازم د انتخابات با همکاری جهانی یک امرضرورت است وفهمیده نمی شود جناب کرزی درین مورد چه هدف دارد. ظاهر امر همان تصمین های برای کاندید خود است اګر چنین نیست درین راستا میتوان قواعد را روشن کرد واګر جانب امریکایی کدام طرح های غیر قانونی و غیر شفاف دارد باید به ملت درمیان ګذاشته شود.
دیده میشود وشواهد وجود دارد که مصالحهء سیاسي یک وسیله و افزار است دردست حاکمیت کابل. مصالحه به معنای بی هویت سازی و ادغام و تسلیمی است و این مصالحه سیاسی نیست. دیده میشود که پاکستان به ګمان اغلب به موافقه امریکا درین زمینه مساعدت لازم نمی کند. ورنه میلیونها دالر امریکا به پاکستان اخیراً داده نمی شد. تشکر

دوستان گرامی سلام !
امروز وقتی ایمیل خود راباز کردم، نوشته ای از جناب داکتر نبی مصداق را دریافت نمودم که با بیش از 120 شخصیت محترم هموطن ارسال کرده و در آغاز ایمیل نوشته بودند که: «افغان جرمن ویب پانه ښکاری چه تنقیدی مضمونونه نه نشروی». وقتی پورتال افغان جرمن را باز کردم، مقالۀ جناب مصداق صاحب نظرم را جلب کرد که برخلاف ادعای ایشان در صدر مقالات به نشر رسیده بود.

وقتی مقاله را مطالعه کردم، اغلب مطالب آنرا دلچسپ و اما بیشتر بر مبنای «حدس و گمان» و کمتر قرین به «واقعیت ها» یافتم، همانطور که حدس شان در مورد نشر مقاله که «افغان جرمن مقالات انتقادی را نشر نمیکند»، دور از واقعیت ثابت شد.

بهرحال نمی خواهم کلام را طویل سازم و فقط به ذکر چند نکتۀ مختصر در بارۀ نوشته محترم داکتر صاحب مصداق اکتفا میکنم:

1 ـ هدف از تأکید من بر امضای پیمان «خدمت به امریکا» نیست، بلکه انعکاس آواز اکثریت مردم افغانستان است که با نبود این قوت ها در شرایط موجوداوضاع کشور بدون شک به شکل بدتر از سالهای 90 قرن گذشته خواهد انجامید و وضع کشور زیر نفوذ مستقیم اقلاً دو همسایه طماع ازهم گسیخته خواهد شد.
اکثریت قاطع مردم (به استثنای چند «گوداگی») از برگشت مجدد کشور شدیداً هراس دارند که یکی از آنها این جانب می باشد. لذا با همین احساس خیر خواهانه من بر امضای پیمان تأکید میدارم و می ترسم از آنکه مبادا امریکائی ها متوصل به گزینه «صفر» شوند و آنوقت دست همسایه ها از آستین ما بار دیگر دراز گردد و این بار راه نجات از شر آنها متصور و محتمل نباشد.

2 ـ اینکه گفته میشود که اثری از القاعده در افغانستان نیست، شاید، و لی بدتر از القاعده دست پروردگان پاکستانی و افغانی شان است که در آنسو تمرکز کرده و حملات خود را در داخل کشور به کمک آی. اس. آی. ادامه میدهند. من کسانی را که هر روز با بمب های کنار جاده و حملات انتحاری مردم بیگناه و مسلمان را می کشند و در مساجد بمب منفجر ساخته و قرآن پاک را می سوزانند، هرگز برادر خود خطاب نکرده و حتی در ردیف مسلمان های معتقد به اصول دین نمیدانم. من برعکس آقای مصداق که نوشته اند: «مخالفین مسلح می توانند به مجادله خود علیه قوای بیگانه ادامه بدهند، با وجودیکه شاغلی کاظم همچو مجادله را دشمنی و خیانت تلقی نماید». من به جرأت و صراحت بیان میکنم که من این «مجادله» آنها را دشمنی و خیانت به دین، وطن و مردم می شمارم. اینکه آقای مصداق از عملیات آنها و یا گروپ آنها حمایت میکند، کار خود شان است و مثل کسان دیگر حق دارند و در کار خود آزاد هستند که به عبارت خود شان : «در صورت عدم موجودیت قوای بیگانه و برحسب پیشنهادات صلح که افغان های وطن دوست طرح کرده اند، هم میهنان ما حاضر خواهند شد که مخالفت های خود را به اساس مساوات اسلامی و وطن دوستی پشت سر گذاشته و با مخالفین خود موضوعات را از طریق صلح آمیز حل و فصل نمایند».
امیدار هستم که جناب داکتر مصداق با آنعده هموظنان وطن دوست قدم به پیش بگذارند و دراین راه اقدام عملی نمایند که منتج به ختم «مجادله» شود.

«کور از خدا چه میخواهد، دو چشم بینا».

3 ـ آیا آقای مصداق از دوست خود داکتر صاحب اشرف غنی پرسیده اند که چرا «47 ملیارد دالر پول های باز سازی مملکت به خارج انتقال داده شده است»، در حالیکه این دوست گرامی ایشان از آغاز و انجام شخص بسیار ذیصلاح در تمام این امور بوده اند، چرا در برابر آن اقدام نکردند و چرا زمینۀ صرف این پول ها را در سکتور های تولیدی فراهم نکردند؟

4 ـ مصداق صاحب شما سؤالی خوبی را طرح کرده اید که «چرا ما باید مشکلات خود را، خود حل نکنیم و از کسی دیگری توقع دراین راه داشته باشیم؟»

یاالله! پیش شوید و این کار نهایت نیک و ضروری را با دوستان خود که توانائی آنرا به زعم شما دارند، آغاز کنید تا دیگران نیز به پیروی از شما برآیند.

ناگزیرم از بس دلچسپی در رؤیای شما خود و کسانی را که به این متن شما تاهنوز دقیق نشده اند، شریک سازم تا باشد ولو در قلم و یا زبان به این آرزو های طلائی دل خوش کنیم:

ــ آبهای خروشان خود را به همسایه ها بفروشیم؛
ــ سالانه ملیارد ها دالر از گمرکات خود عاید داشته باشیم،
ــ آسیای مرکزی را با آسیای جنوبی وصل کنیم،
ــ از طریق تیلفون و مخابرات بودجه مملکت را تکمیل کنیم،
ــ تریلیون دالر از معادن و تیل و گاز خود بدست آوریم،
ــ ما امروز 250 هزار افغان تحصیل یافته به درجه دکتورا و ماستر داریم (الحمدلله) که میتوانیم ده هزار آنرا به افغانستان بیاوریم و و و . . .

خوبست که شما جناب مصداق صاحب ضمانت اجرای آنرا می کنید، مگر شرط شما که نوشته اید: «در صورتیکه زمینه کار و فضای امنیت موجود باشد!!!» سؤال اساسی است که چگونه میتوان نخست به این دو پیش شرط مهم و زیر بنائی دست یافت تا بعد از آن رؤیای من و شما و همه مردم کشور برآورده گردد؟

5 ـ شما توصیه کرده اید که باید همه مشکلات را خود ما حل کنیم و از دیگران توقع نداشته باشیم؛ چطور شد که در ختم نوشتۀ خود باز چشم امید به کشورهای دوست!! دوخته و تقریباً «تمام» دنیا را شامل آن ساخته اید ؟

نمیدانم مقصد از کشور های دوست بزعم شماکدام کشورها خواهند بود آیا بازهم همین کشور های را که اکنون از موجودیت آن ناراحت هستید، بار دیگر شامل آن میدانید و یا اینکه این کشورها را شامل کشور های «دنیا» نمی دانید؟

به آرزوی موفقیت شما و دوستان محترم شما با احترام

سر کلاوه گم است!!!

در آغاز کلام قابل توضیح میدانم که من هیچ نوع مخالفت شخصی با کرزی ندارم و در موقفی نیم که خود را از مخالفین سیاسی شان بشمارم و همچنان از کدام حلقۀ متوقعۀ قدرت دور نمانده ام که آرزویش هم وجود نداشته و به سن و سالی که دارم تبلیغات دشمنان هم برمن بی اثر و قابل شناسایی است، در انزوای غربت بخاطر خیر و صلاح وطن و رفاه مردمش بحیث یک افغان قلم نا توانم را با احساس نهایت پاک حب وطن پیوند بخشیده با مسؤولیت و بی طرفانه آنچه عقلم قد می دهد می نویسم.
در این نگارش جهات مختلف عقد موافقتنامۀ امنیتی (نه دفاعی) به ارتباط خیر و شر افغانستان مورد بحث قرار نگرفته و حاوی ارائۀ پیشنهاد مشخصی برای........

در امضای پیمان با امریکا چرا باید عجله شود؟

بعضی نویسندگان پورتال افغان جرمن آنلاین از ابتداء تا امروز در مقاله پشت مقاله طرفداری از پیمان با امریکا را دلیل خوف از همسایه ها و ضرورت رونق و پیشبرد اقتصاد افغانستان دانسته اند. از همه زیاد تر، خدمت به امریکا را آقایان ولی احمد نوری از فرانسه و سید عبد الله کاظم از کلیفورنیا انجام داده اند. من هم مانند هر افغان میهن دوست، بیش از ۳۰ سال زندگی خود را وقف خدمت به وطن و مردم ستمدیدۀ خویش کرده ام. اما نمی دانم که چرا یک پیمانی را که امریکا حاضر نیست در مقابل حملات همسایه ها از افغانستان دفاع کند و نمی خواهد عساکرش وقتی مرتکب جرمی در افغانستان شوند در محاکمه های ما مانند مجرمین دیگر جواب گو باشند،

ایران مخالف امضای موافقتنامه امنیتی افغانستان با آمریکاست.

مرضیه افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفته است که جمهوری اسلامی ایران امضای موافقتنامه امنیتی بین افغانستان و آمریکا را برای مصالح دراز مدت افغانستان مفید نمی‌داند.

دناټو لوړپوړي ديپلوماتان کواښ کوي چي که ولسمشر کرزی له امريکا سره امنيتي تړون لاس لیک نه کړي خپلي مرستي به ورباندي بندي کړي. دناټو دبهرنيو چارو وزيران دسه او چهارشنبې په ورځو پر دغي موضوع باندي په بروګسل کي ږغيږي. که افغان ولسمشر حامد کرزی له امريکا متحده ايالاتو سره دوه اړخيز امنيتي تړون لاس لیک نه کړي، ناټو به تر ۲۰۱۴ کال وروسته افغانستان ته هيڅ عسکر ونه لېږي او ددغه هيواد دلښکر او پوليسو له پاره په ميلياردونو ډالره ژمنه سوي پيسي به ورباندي قطع کړي. د ناټو د لوړپوړو ديپلوماتانو په حواله دغه موضوع به په بروکسل کي دناټو ددوه ورځنۍ غونډي محوري ټکي وي.
ناټو وايي چي دراتلونکي کال دفيبرورۍ تر مياشتي پوري بايد په افغانستان کي ددغه تړون دنوي ماموريت پريکړه وسي. په پام کي ده چي له ۸۰۰۰ څخه تر ۱۲۰۰۰ سرتيري به دافغان امنيتي ځواک دروزني او ملاتړ له پاره دغه هيواد ته ولېږل سي. د ناټو يوه لوړ پوړي ډيپلوماټ ويلي دي «که چيري دغه ماموريت پيليږي، نو هغه بايد يو قانونيت ولري.» دغه ډيپلوماټ چي نوم يې نه دی ښوول سوی زياته کړې ده: «موږ دې ته په تمه يو چي کرزی ووايي چي دغه امنيتي تړون لاس لیکوي.» که چيري په افغانستان کي امریکايي عسکر نه وي نو په دغه هيواد کي به يو بهرنی عسکر هم پاته نه سي. دغه ډيپلوماټ ويلي دي: «دا بايد بېخي روښانه وي چي زموږ ماموريت ته بايد ښه راغلی وويل سي.»

کرزي ته بايد دای خبره تر لمر روښانه وي چي تر ۲۰۱۴ کال وروسته له افغان امنيتي ځواک سره د ۴،۱ ميليارد ډالرو کلنۍ مرسته هم له منځه ځي. په دغه هيواد کي دبهرنيو ځواکونو په نه موجوديت کي دغه مرستي تر پوښتني لاندي راځي چي آيا نړيوال به بيا دغه مرستي ورکړي که نه؟ افغان حکومت په خپله د کاله يوازي دنزدې ۵۰۰ ميليونو ډالرو د برابرولو توان لري. په افغانستان کي دبهرنيو ځواکونو نه شتون به هغه ۴ ميليارده ملکي مرستي هم له ګواښ سره مخامخ کړي چي دتوکيو په نړيوال کنفرانس کي له افغان حکومت سره ژمني وسوې. مرسته کوونکي هيوادونه وايي چي «زموږ په نه موجوديت کي به شک ولرو چي دغه مرستي به پر سمه لار مصرف سي که نه.»

په ناټو کي دامریکا استازي دګلاس لتو، ويلي دي چي دغه دوه اړخيز امنيتي تړون «دجنګ تر ماموريت وروسته همکاريو دځنځير لومړۍ او اساسي کړۍ ده.» هغه زياته کړې ده په دغه امنيتي تړون پوري دافغان امنيتي ځواک تجهيز او پراختيا تړلې ده. دامريکا متحده ايالاتو دملي امنيت سلاکاري سوزان رايس، دنوومبر مياشتي په پای کي په کابل کي افغان ولسمشر حامد کرزي ته دا روښانه کړه چي که چيري دغه دوه اړخيز امنيتي تړون دروان کال ترپايه پوري لاس لیک نه سي واشنګټن بله هيڅ چاره نه لري، چي خپل ټول عسکر د ۲۰۱۴ کال ترپایه پوري له افغانستان څخه ونه باسي.

افغانستان در آستانۀ یک بحران عمیق سیاسی ـ اقتصادی

سلام به شما دوستان و قلم بدستان معزز و خوانندهء ګرامی
بحث جالب و تنویري سلامت باشید.
برعلاوهء مطالب میخواهم نتیجه ګیری های چندی باشما درمیان بګذارم:

چنانچه بار ها نوشته ام تحلیل سیاسی همان بازی پوزل است. قطعات خورد از تصویر بزرګ در جای های مناسب اش ګذاشته میشود و درصورتیکه قطعات خورد یعنی مثلاً بینی را در جای بینی ګذاشتیم و ګوش را در جای ګوش و دست را درجای دست و ... درصورتیکه این قطعات خوردرا در جای مناسب واصلی ګذاشتیم نتیجه تصویر به دست آمده درصورت واضج و روشن خواهد بود که این قطعات خورد در جای درست ګذاشته شود. ما زمانې این کار را درست و دقیق کرده و تصویر دست داده میتوانیم که قطعات خورد (مواد خام تحلیل) را به صورت عینی داشته و از پشت پرده وبازی های پشت پرده خبر داشته باشیم. و حال که محاسبات و ګمانه زنی های به اساس قیاس، انالوګی و تعبیرها از افاده های معین و پهلوی هم ګذاشتن های است میتوان نتیجه و تحلیل دقیق باشد و میتواند مانند سایر پدیده های اجتماعی عوامل دیګر داشته وعوامل غیر از عوامل باشد که ما تصور میکنیم. دنیا پیچیده شده و چون ۹۹٪ چنین بوده که منافع و مصالح است لذا به هر اقدام به همان جانب سیاه قضیه نګاه و تمایل داریم و استدلال وتحلیل خویش را به همان استوار میسازیم.
به فکر من عوامل این حالت عدم امضاء مختلف است. استدلال ارایه شده توسط جناب حامد کرزی بخش آن اصلی و بخشی همان بهانه ګیری برای اهداف معین است وقابل فهم هم است. مسأله مصؤنیت قضايي، هوکی وتوافق کردن بر رییس جمهور آیندهء کاندید جناب حامد کرزی، ترس از بدنامی تاریخی (یعقوب خان، شاه شجاع و .....)و سایر امتیاز ګیری از همسایه ها و امریکا و بلاخر هم تحقق بخش از برنامه های صلح خویش که به مفهوم معین موانع آن در امریکا، باکستان و دیګر همسایه ها وجود دارد.
خواهند ګفت بابا مصؤنیت قضایی روشن شد این مصؤنیت قضایی نیست بلکې صلاحیت قضايي است. منظور من درین مبحث مصؤنیت قضایی جناب حامد کرزی درصورتیکه کاندید وانتخاب جدید ریاست جمهوری کسې دیګر وغیر از شخص مطلوب باشد نه شود صدها تخلف که در ۱۲ سال قبل از طرف حاکمیت بوقوع پیوسته مورد بازپرس قرار نه ګیرد.
مطمین ام مسأله عدالت انتقالی و تیغ ګرفتن انهایکه برای حاکمیت کرزی مشکل ایجاد کنند به شمول آقای عبدالرشید دوستم با ایجاد و براه اندازی محاکمات هاګ و سرو صدا های بدنام کننده این مسایل تا انتخابات داغ و داغ تر خواهد شدو تعجب آور این است که این ایدیولوژی طبقاتی بود که این فجایع را دامن و عامل شد و حال صدای عدالت خواهی مقطعی و بیشتر توسط افراد چپي دیګر قماش چنایی و مایوستي به شدت بلند میشود. امید عدالت تامین و متخلف به پنجهء قانون سپرده شود و خون هزاران شهید ګلګون کفن به هدر نرفته و متخلف به پنجهء قانون سپرده شود. اما مشکل زمانی جداً آزار دهنده است که افراد حکومتی حاکم وسفارت خانه به ترتیب لست های پرداخته و درین راستا بدون اندکترین کاری در ۱۲ سال حال برای انتخابات و استفادهء سوء حتی آن شهدای وطن را نیز برای اهداف سیاسی خویش استفاده میبرند. این عمل لاشخوری بیش نیست. وباید دقیقاً متوجه بود که مورد سوء استفاده قرار نه ګیریم.
همانګونه که متوجه بود از احساسات نیک ملت درمورد عقد قرارداد امنیی با امریکا مورد سوء استفاده قرار نه ګیریم. به عمق و بُعد مسایل باید دقت کرد.
درمورد توقف تلاشي خانه های خواست برحق وملی است که سوال مطرح میشود جناب شان چرا این مشکل و تراژیدی را در ۱۲ سال قبل با این شدت مطرح نه کردند؟ هزار های هزار جنایت درین راستا صورت ګرفته واین پروسه ادامه دارد. با آن هم عدء از افراد که ازین ناحیه ترس ندارند باید سر به ګریبان کنند به خانهء افغان و صدها قریه سرباز دور از فامیل داخل میشود و تفنګ دارد وکشته میستواند تصورش را کرده میتوانید که بر مردم و خانواده های افغان چه ګذشته باشد. انهایکه که در تلویزیون های و سایت ها نشسته و قلقله میکنند که خانه تلاشي باک ندارد با داشتن وجدان وکمی تعمق پی خواهند برد که خطا کرده اند ومیکنند. برمردم ما روز های بدی میګذرد و مردم جداء اذیت شده اند اګر خواست رییس جمهور کرزی این باشد این خواست قابل تقدیر است باوجودیکه خود عامل این حالت اند و مردم افغانستان را تاحال دفاع کرده نتوانستند. مردم درقریه ها و محلات (مثلا درلوګرو دهها منطقهء دیګر کشور ما) از دست همین چاپه زدن ها به شهر های فرار کرده اند. چاپه زدن های که به بی ناموسي های میانجامد. به لحاظ خدا باید سر به ګریبان کرد.

علت طلب عدم مداخلهء امریکا در امور انتخابات درصورتیکه همه چیز دردست افغانهای و توسط جناب حامد کرزی همه مدیریت و انتصاب شده به چه معنا است؟؟
واقعیت این است که امریکا دربن جناب کرزی و تیم وی را درافغانستتان دیسانت و جابجاکرد. در انتخابات سازمان دهی شده توسط این حاکمیت مداخله کرد وحال که همه چیز دردست حامد کرزی است و کابل بانک و دهها مرجع عواید دردست دارد وحتی سایت های نشراتی را خریده میتواند و تطمیع میکند و بدنام ساخته میتواند و عدالت انتقالی را که در ۱۲ سال چیزی برایش نه کرد و حال دامن میزند وافراد دست سوم و جارم و احساسات نیک هموطنان را سوء استفاده میکند دقیقاً برنامه شده. و میداند که درانتخابات آینده با تمام امکانات رنګ و قلم و بکس و دیوان و والی و وزیر و ..... میتواند وی ونماینده ودست نشاندهءو ی برنده شود یګانه مشکل مشکل امریکا و جهان خواهد بود لذا تضمین میخواهد.
مسایل تجزیه جدیدمنطقه و افغانستان و برنامه قومی و سمتی دامن زده شده توسط دشمنان افغانستان و ستون پنجم موجود افراد اجیر دشمن در داخل و درقدرت و شخصیت سازی های کاذب و قبول کردن ایشان برما با امکانات مالی وسیع که دردست دارند و تخریب افراد خیر خواه و وطن دوست را خاین ملی ساختن و خاین ملی را وطن دوست و خدمتګار ساختن این است مسایل که توجه جدی و تعمق بیشتر میطلبد. این همه و همه مطالب اند که باید درآن دقت کرد و محتاطانه پای ګذاشت.
و حال که این مسأله را مطرح کردم به یک موضوع یک هموطن که درمورد شورای امنیت سازمان ملل متحد و بی عدالی و زور درجهان یاد اوری وتحلیل کرده اند باید بګویم که استدلال چنین است:
ما درجهان وظایف زیادی را اجرا میکنیم و باید مسؤولیت زیاد داشته و حق ویتو داشته باشیم. حق ویتو بمعنای حق رد کردن نیست. حق ویتو بمعنای این است که بالای این ویا آن موضوع درصورت ویتو اصلا بحث صورت ګرفته نمی تواند.
سازمان ملل متحد دولت بالای دولت های یعنی حکومت بالای حکومات جهان نیست. سازمان ملل متحد همانقدر صلاحیت دارد که کشور های عضو به آن اعطا میکنند.
من به این باورم که این موافقتنامه امضاء میشود و جناب حامد کرزی نمی تواند از نان دهندهء و شخصیت دهندهء خویش تخطی کند. این را تصور کرده نمی توانم. من به این باورم که بخش ازین بازی های جنګ های زرګری هم است. به هرصورت ملت وکشور ما در شرایط حساس قرار دارد. و زمستان درپیش است. الهی به حال این ملت رحم کن. درعصر حیله و فتنه زندګی میکنیم و دهها مرتبه در عرصهء سیاسی فریب داده شده ایم. الهی به حال این ملت رحم کن. آمین یا رب العالمین

تشکر از استاد سابقه دار پوهنتون کابل محترم داکتر سید عبدالله کاظم از لطف شان به ارتباط مقاله من.

هموطنان عزیز!
در صورتیکه نماینده گان قاطبه ملت افغانستان در جرگه با اکثریت قاطع از امضای سند امنیتی میان افغانستان و ایالات متحده آمریکا حمایت وپشتبانی میکنند، کرزی که بعنوان رئیس جمهور، ممثل اراده مردم است، هیچ حق در امر تاخیر و یا رد امضای سند مذکور ندارد.

در با عدم امضای این سند بالاثر کرزی، خطر برگشت به عقب، افغانها را هر لحظه تهدید میکند. کجاست، یکصد حزب راجستر شدهِ سیاسی، جامعه مدنی و نضهت زن؛ چرا آنها به جاده کابل ودیگر شهر های افغانستان به مظاهر نمی پردازند وعلیه کرزی شعار نمیدهند؟؟؟

به که اقتدا کنیم؟

خوشوقتم که بالاخره از یک سفر نسبتاً طولانی بازگشتم واین فرصت را یافتم تا نظرم را به ارتباط مقالت جامع وواقعاً دلسوزانه آقای داکتر صاحب کاظم بنویسم.

معضلۀ پیمان امنیتی با امریکا وچانه زنی های حامدکرزی رئیس جمهوردولت اسلامی غرق در فساد وارتشاء واختلاس وغارت وچپاول دارائی های عامه وخصوصی ومصاب به بحران بی امنیتی وبی ثباتی ، بی عدالتی وبیکاری وفقر استخوانسوز،مردم را دچار سردر گمی ودلهره وهراس بازگشت سالهای 90 قرن گذشته نموده است.

تدویر جرگه مشورتی ، یکی ازاین چانه زنی های کرزی در برابر امریکا، برای کسب امتیازات خصوصی رئیس جمهور به حساب می اید که برخلاف انتظار وی، امضای آن با اکثریت قاطع اعضای جرگه مشورتی مورد تائید قرارگرفت.

مردم افغانستان ،که جنگ تباهکن سی وچندساله را پشت سرگذاشته اند،بخوبی میدانند که به پا ایستادن دوباره کشور، بدون کمک دولت های مقتدر غربی امکان پذیرنیست وچون کشورهای همسایه تلاش میورزند تا امریکا در همسایگی شان حضور نداشته باشد،وحضور آن کشور را در افغانستان ، مخل ومانع برای تحقق اهداف خود می بینند، بنابرین توسط اجنت های خود سعی میورزند تاعلیه مفاد این پیمان تبلیغات زهرآگین نمایند وحامدکرزی را از عواقب امضای این پیمان بترسانند واو را مجبور به تعمیل خواسته های ناروای خویش سازند .

بدبختانه در آستانۀ تدویر جرگه مشورتی وهمچنین بعد از فیصلۀ آن جرگه، برخی از افرادکه ادعای مترقی بودن ووطن پرستی دارند، همان شعارها وسروصدهایی را علیه این پیمان بلند مینمایند که از سوی هواداران طالبان و گلبدین حکمتیار البته بدستور آی اس ای بلند میگردد!!
چنین موضع گیرهایی مردم را چنان سردرگم کرده که نمیدانند به که اقتدا کنند؟ اگر از امضای آن پیمان حمایت کنند، به زعم جریانهای چپ، خاین ووطن فروش خطاب خواهند شد واگر حمایت نکنند، درشمار عناصری چون وحید مژده وطالبان و وابستگان حزب اسلامی وسرانجام اجنت آی اس آی به حساب خواهند آمد.

از آنجایی که اعضای جرگه 2500 نفری متشکل ازتمام اقشار وطبقات واقوام کشور، با تقبل خطرات حیاتی بالاخره به این نتیجه رسیدند که امضا پیمان به نفع آینده کشور بمننظور جلوگیری از خطر جنگ داخلی ودست درازی ها ومداخلات همسایه های کشور است، و میتوان گفت جرگه تصمیمی درست گرفته است، بنابرین ماهم امضای این پیمان امنیتی را به نفع حال وآینده کشور تشخیص میدهیم واز رئیس جمهور کشور توقع داریم تا این شانس را از مردم افغانستان دریغ نفرماید وبا امضای آن، زمینه بازگشت ثبات وامنیت وکار یابی وسرمایه گذاری وکمک های بین المللی وخاصتاً امریکارا برای کشور دردمند ما فراهم کند و بر دسایس دشمنان افغانستان چلیپا بکشد.ختم

دامریکا دکانګرس ددواړو خونو داستخباراتي کمېټو مشرانو پرون په یوه ټلویزیوني بحث کې پر ولسمشر حامد کرزي دکابل او واشنګټن ترمینځ دامنیتي تړون په لاسلیکولو کې دځنډ په خاطر سخت انتقاد وکړ. دسنا داستخباراتي کمیټې مشرې "ډیان فاینشټاین"Dianne Feinstein په خپلو خبرو کې افغان ولسمشر له صفر سره برابر وباله او ویې ویل چې، دده ټولې پرېکړې ناڅاپي دي. دخلکو داستازو دجرګې غړي مایک راجرز Mike Rogers هم دافغانستان او امریکا ترمینځ د امنیتي، دفاعي تړون په لاسلیک کې پر ځنډ اندېښنه وښوده. راجرز په تېره دښځو دحقونو په برخه کې دبریاوو په یادولو سره ټینګار وکړ چې امریکا باید له افغان مېرمنو سره پر خپلو ژمنو عمل وکړي.

باتشکر از اداره محترم پورتال که نوشتۀ ناچیز اینجانب را در بخش نظرخواهی گذاشتند و نیز کمال امتنان دارم از یک عده هوطنان صاحبنظر که موازی با آن طی مقالات پرمحتوای خود مطالب مهم نگاشتند و خوشحالم که این همه نوشته های مهم درج نظرخواهی گردید. ازاینکه نخواستم دراطراف موضوع در این ستون تبصره بنویسم، به این دلیل بوده که هرآنچه دوستان نوشتند ، همه را درموازات نوشته خود یافتم و اگر یکی دونظر طبق معمول به طرفداری موقف کرزی نوشته شده است، آنرا هم جز روال معمول دانسته و به نظر شان هرچه باشد، احترام می گذارم.
اخیراً نوشتۀ محترم جناب داوری صاحب را خواندم و از آن فیض بردم که درست گفتند و دُر سفتند، ولی باید بعرض برسانم که درتشخیص مشکل روانی کرزی جای شک ندارم، اما علاج آنرا بوسیلۀ خلع او از قدرت دراین موقع حساس راه عملی نمیدانم زیرا ازیکطرف از عمر کاری او سه چار ماه بیش نمانده است و ازطرف دیگر به قول معروف «این مرده به ماتمش نمی ارزد» و نیز به فرض محال اگر او را یک صاعقه دور از قدرت سازد، بازهم ضرب المثل عامیانه که از ذکرش خودداری میکنم مرا بیاد وضعی می اندازد که «کی برخاست و کی برجایش نشست»، آیا از شخص دوم مملکت میتوان انتظار بهتر داشت؟
بهرصورت کرزی از فردای خود ترس دارد که اگر یکی از مخالفانش به قدرت برسد، قصر خود ساختۀ او را (مقصد از همان عمارت جدید است که درجوار ارگ برای خود بنا کرده است و آنهم به مصرف دولت) برایش زندان عمری خواهد ساخت. لذا او از امریکائی ها میخواهد تا از کمک کردن به مخالفانش ابا ورزد تا جناح او در انتخابات بقدرت برسد و او «پوتین وار» به ادامه امر ونهی پرداخته بتواند.
پناه بردون به قدرت های منطقه و اظهار خوشبینی از نوازش های ریاکارانۀ نواز شریف و یا زعمای ایران همه به همین مقصد است.
آنچه سرنوشت افغانستان را دراین مرحلۀ حساس تعیین میکند، به دو موضوع خلاصه میشود: یکی امضای هرچه زودتر پیمان امنیتی و دفاعی و دیگر توجه مردم به انتخابات که باید به شخصی رأی دهند که دستان شان آلوده به خون، فساد، چور و چپاول دارئی های عامه، قوم پرستی، خویشخوری و غیره نباشد. از میان این یازده نفر شاید یکی دو ویا سه نفر باشند که گذشته بد نداشته و اگر یکی آنها موفق به کسب اعتماد مردم شود، میتوان به آینده چشم امید دوخت، درغیر آن خدا داناست که چه روزگاری برمردم و کشور بیچاره خواهد گذشت.

حامد کرزی مریض یا درخدمت مغرض

درز بعضی از مواد پیمان امنیتی افغانستان – ایالات متحدۀ امریکا توسط تعدادی از رسانه ها حکایه گر از امتیازات بی حد و حصر ایالات متحده به افغانستان میباشد. آنهائی که کورکورانه و ناآگانه تحت تاثیر تبلیغات استخبارات منطقه دست به سبوتاژ پیمان مذکور می زنند؛ اگر از مواد و مفاد پیمان مذکور نسبت به میهن ما آگاهی یابند، بدون هرگونه تردید. فکر و نظر شان عوض و در رستای تشویق رئیس جمهور در امر توشیح پیمان مذکور خواهند کوشید. ولی راه آنهائی که آگاهانه در راستای خدمت به منافع اجانب، پیمان مذکور را سبوتاژ می کنند، جداست.

حالا با این همه امتیازات بی حد و حصر، که ایالات متحده ضمن پیمان امنیتی دو جانبه نسبت به افغانستان قایل شده است؛ حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان دریک موضع گیری نا موجهه و غیر عقلانی در مسیر به تأخیر انداختن امضای موافقتنامه مذکور، آشکار میخواهد که

در این نوشته نه به متن پیمان امنیتی که امید است، همانطوریکه مردم افغانستان تصمیم گرفتند، به زودی میان افغانستان و ایالات متحدۀ امریکا امضاء گردد، اشاره خواهد شد و نه به بحث ضرورت برگزاری لویه جرگۀ مشورتی که اخیراً وظایف خود را در برابر مردم افغانستان با درایت، احساس وطنخواهی و بزرگواری ایفا نمود مراجعه خواهد شد. هر دو موضوع از طرف حقوق دانان، فرهنگیان و ژورنالیست های وطنخواه و با دانش افغان هم در داخل افغانستان وهم از طرف حلقه های سیاسی و فرهنگی افغان های خارج کشور به بحث گرفته شد. همۀ این گفت و شنود ها و نوشته ها آموزنده و صاحب تقدیر اند.

طبیعتاً اصول جهان بر پایه زور بنا یافته است، هرکس وهر طرف که قدرتش بیشتر بوده امتیازش نیز مشخص بوده است. برای اثبات این ادعا اگر ازمقایسه پیمان ها وفیصله نامه های میان دول قدرتمند و ضعیف بگذریم وتنها به یک مثال از فیصله یا منشور سازمان ملل متحد اکتفا کنیم، درمی یابیم که چرا صرف پنج قدرت بزرگ ودارای سلاح اتمی از حق «ویتو» برخوردار اند؛ یعنی هرگاه اکثراً از نمایندگان دول عضو سازمان ملل متحد درکدام موردی به فیصله ای برسند ولی یکی ازمیان آن پنج قدرت در آن منافع خود را نبیند حق رد کردن فیصله اکثریت را دارد.

با وجود پیشنهاد لویه جرگه مشورتی و تلاش های امریکا رئیس جمهور کرزی با سرسختی از امضای پیمان همکاری امنیتی با امریکا شانه خالی می کند که این عمل هر روز واشنگتن را بیشتر افسرده می سازد. دلیل این کار رئیس جمهور کرزی چیست؟ یکی اینست که او شاید فکر می کند، وسایل کافی دارد. او می گوید این موافقت را بعد از انتخابات ماه اپریل در افغانستان امضا خواهد کرد و آن هم در صورتی که تقاضا های تازه اش قبول شوند از جمله آزادی زندانیان افغان از زندان گوانتانامو و قطع کامل حملات عساکر امریکایی بر خانه های افغانها.

دیود یانگ عضو برنامه امنیتی امریکا در واشنگتن می گوید تکتیک های کرزی به شخصی می ماند که از موقف قدرت سخن می گوید و فکر می کند هر چیزی که خواسته باشد، واشنگتن آنرا قبول خواهد کرد: «کرزی فعلاً یگانه مانع در راه امضای موافقت امنیتی می باشد. تمام امکانات در دست اوست. او شاید خودخواهانه می خواهد از حامیان گذشته که او را بقدرت رساندند فاصله بگیرد تا میراث خود را بهتر بسازد و یا اینکه او غیرمنطقی به این باور است که می تواند در آخرین لحظه به اهدافی برسد که در وقت مذاکرات در مورد این پیمان به آنها دست نیافت.»

در این ارتباط می توان به سه تصور و یا دلیل مختلف اشاره نمود. واشنگتن می تواند این تقاضاهای رئیس جمهور کرزی را بپذیرد و یا اگر این موافقت تا اخیر سال به امضا نرسد تصمیم بگیرد که تمام قوای خود را از افغانستان خارج می کند. از سوی دیگر در افغانستان این امکان وجود دارد که آقای کرزی تکتیک خود را ترک کرده و راه را برای امضای موافقتنامه باز نماید. گرییم سمیت تحلیلگر گروه بین المللی بحران می گوید در این رابطه رئیس جمهور کرزی یک بازی خطرناک را شروع کرده است.

به گفته او بحران های دیگر در جهان زیاد شده که توجه واشنگتن را بخود جلب کرده اند و افغانها درک نمی کنند که امریکا به چه اندازه خساره مالی را در افغانستان تحمل کرده و تا چه حد از این کشور خسته شده است. تصور دیگر اینست که رئیس جمهور کرزی واقعاً خواهان این توافق نیست: این امکان وجود دارد که رئیس جمهور کرزی نمی خواهد که واشنگتن شریک آن باشد و تقاضا های اخیرش بخاطر منحرف ساختن این موافقت می باشد. رئیس جمهور کرزی واشنگتن را تحت تنقید قرار میدهد که نتوانست صلح را در افغانستان تامین کند و اخیراً در صحبت با رادیو آزادی قدم فراتر گذاشته و گفت که جنگ بر افغانستان تحمیل شده و مردم افغانستان بخاطر منافع کسی دیگری قربانی می شوند.

مایکل شانک از بخش برسی و حل بحرانها در پوهنتون جورج میسن می گوید، با دعوت لویه جرگه شاید هدف آقای کرزی همین بوده باشد که این موافقت را از بین ببرد. به گفته او تصمیم لویه جرگه شاید به طبع دل آقای کرزی برابر نبوده باشد و از این رو اکنون خودش شخصاً تقاضا های را به میان گذاشته است تا موافقت را برهم بزند: «به عقیده من قابل باور است که کرزی می خواهد امریکا از افغانستان خارج شود. او فکر می کرد که حمله امریکایی ها بر خانه های افغانان و مصونیت قضایی برای عساکر امریکایی سبب لغو این موافقت در لویه جرگه خواهد شد. اما این کار نشد و اکنون او همه خواسته های خود را روی میز بیرون کرده است.»

تحلیلگر سیاسی افغان و سابق سفیر این کشور در فرانسه و کانادا عمر صمد می گوید اگر رئیس جمهور کرزی خواهان برهم زدن این توافق می بود در لویه جرگه می توانست راه را برای آن باز کند و کسانی را دعوت نماید که از این مفکوره او پشتیبانی می کنند، زیرا یک تعداد زیاد اعضای لویه جرگه توسط حکومت او انتخاب شده بودند. از اینرو به گفته عمر صمد رئیس جمهور کرزی یک قمار خطرناکی را برضد خواسته های لویه جرگه پیش گرفته است. سوال اینجاست که چرا او اینقدر زحمت بکشد و لویه جرگه را تشکیل بدهد و بعد از این همه تلاش ها برای برهم زدن توافق امنیتی قدم بردارد.

تصور و یا دلیل سوم اینست که رئیس جمهور کرزی شاید معتقد باشد که واشنگتن به مرور زمان افغانستان را ترک خواهد کرد و قبل از آن او اعتبار خود را بیشتر ساخته و خود را به حیث یک مدافع منافع افغانها معرفی کند تا میراث خود را بهتر جلوه بدهد.

با معضله ساختن قسمت امنیتی قرارداد ستراتیژیک امریکا با افغانستان، عمدتاْ توسط رئیس جمهور کرزی، اوضاع مملکت چه در ساحۀ ملی و چه با ارتباط به جامعۀ جهانی، درهم برهم گردیده است طوریکه پیش بینی آن از یکروز به روز دیگر ناممکن میگردد. اخبار فیصله جات و بیانات اولیای امور و سخن گویان آنان حتی در حضور اعضای ولسی جرگه در مورد «قرارداد امنیتی» آنقدر ضد و نقیض قرار گرفت که موجبات پریشانی و عدم اعتماد مردم افغانستان را کاملاً فراهم نموده است ...

فکر میکنم آقای کرزی میخواهد از حدود صلاحیتش بگذرد و خواستۀ شخصی خودش را مساوی به خواستۀ اکثر مردم افغان بداند. اگر چنین نمی بود، باید عقدپیمان امنیتی بین افغانستان و امریکا را بسیار پیشتر امضاء میکرد.

با احترام به آقای داکتر صاحب سید عبدالله کاظم و گردانندگان سایت افغان جرمن آنلین

هموطنان عزیز سلام مجدد و حال که یک چند سوال را با شما درمیان ګذاشتم میخواهم به یک سوال دیګر من نیز جواب بیابم که:
آیا مشکل تراشي های جناب حامد کرزی برعلاوهء تضمیین ګیری درمورد مطمین شدن از کاندید وی درانتخابات ریاست جمهوری افغانستان یک شِنګ و عامل دیګر مانند ادامه جنګ های نیابتی قماش دیګر ندارد؟ قماش دیګر ګفتم به این معنای که جناب ح کرزی در امور داخلی امریکا داخل شده و برای دیموکراتها مشکل ایجاد میکند تادر افغانستان به تفاهم نرسد و برای جمهوری خواه قوت بدهند که جمهوری خواه های به ملت امریکا بګویند ببینید امریکا (ادارهء دیموکرات ها و قصر سفید به ریاست شان) میلیارد ها دالر امریکا و برنامه های چند دههء امریکا را در منطقه به هدر داد وبا حکومت بوجود آمدهء ما حتی به توافق نه رسید. در سوریه ناکام درایران وتوافق انرژی اتومی ناکام، اسراییل متحدما ناراضي و ...... آیا این عامل هم درعوامل دیګر نیست که جناب حامد کرزی درنظر دارد؟ امید به این سوال هم جواب پیدا کنم. تشکر

هموطنان ګرامي سلام مجدد
در فیسبوک جناب حامد کرزی پرسش های ذیل امروز درج شد: نسبت ارتباط موضوع با شما نیز درمیان قرارداده میشوند:

دجناب حامد کرزی په په فیسبوک کې لاندې پوښتنې درج شوې:

Sayedi Salahuddin سلام او احترامات څو باریکې خبرې او پوښتنې: جناب حامد کرزی د مشورتی لوې جرګې په اختتامیه وینا کې وايي:... کله مو چې امریکایانو ته وویلې جرګه هډې درکوي .... نو امنیت ښه شو رپوټونو ته وګورئ....
سوال دلته پیدا کیږي چې د جرګې د فیصلی نه د مخه امریکایانو ته ولې او په کوم اساس اطمینان ورکړل شوای وه چې امریکایانو ته جرګه هډې ورکوي؟؟؟ دا هغه سوال دې چې ځواب يې له ماسره نه شته. لطفا درنو لوستونکو راسره مرسته وکړئ چې ځواب تر لاسه کړم.

4 minutes ago · Like

Sayedi Salahuddin بله داچې که جرګه مشورتي وه نو ولې جناب مجددی د هغه دنتایجو اوفیصلو په تحمیل تأکید کوي؟ دشنودالرو زور او قوت دې که دافغانستان اوسنی راوستل شوای او تحمیل شوای حالت؟ ځواب؟؟؟
که جناب کرزی ووایی چې: هو جرګه می راوغوښته چې به هیڅ افغانی قانون کې هغه اساس نه لري. د مشورتی پسوند خپله په خپل محتوی کې چې د جرګې تصامیمی وجیبوی وي. دا مشورتی پسوند دنوم لحاظه محتوی نفیه کوي او محتوی بی معنای کوي. خو سره له دی هم اوس مې اختراع وکړه او مشورتی پسوند می وراضافه کړل. زور دی ځوک به ووایی چې نه. او که ووایی اواز به به څوک وانه وري او مؤثر تنویري او ویبسایتونو مشران مې هم تطمیع کولای شم. لاس مو خلاص. خو سوال داسې پيدا کیږي او جناب کرزی صیب ویلای شي چې دا جناب مجددی صیب او جرګه د مشورې نه ولې ځان باسې او د وس دوی ولی ې د خپل صلاحیت نه پښې بهر کیږدی او خپل تصامیم اجبارول غواړي؟ ماراوغوښتئ چې مشوره راکړه تاسې اوس راباندې تحمیل کوئ! دا څه مشوره شوه؟ مجددی صیب دا څنګه مشوره ده؟
ددې مشورې او وجیبه والی په مفهوم می بیا سر خلاص نه شو او ددې پوښتنې ځواب هم راسره نه شته. که څوک يې راته ځواب ووايي هم ښه به وي.
بله داچې دافغانستان خلک ۱۲ کاله وژل کیږي. دپاکستان دوه مخې سیاسییت اوږد تاریخ لري. اصل خبر درته د انتخاباتو نه ښکاري؟ تضمین راکړه. کوم تضمین چې مداخله نه کوې. مداخله او صندوقونه په تیرو ټاکنوکې چا ډک کړل او تضمین باید څوک ورکړي؟ عجب مافیایی برخورد نه دی؟ او اصل خبر همدا نه ده؟ دا خواب به ځوک راکړي؟
په اخر کې دا ملت ددعا نه هیر نه کړې. نور نو هماغه دشعر مصداق شو: چا په فریب وخوړه او چا په دوکو وخوړه - چې حیا نه وي په کې دنیا هغو وخوړه. درنو لوستونکو همداسې نه ده؟
الله دی په دی ملت رحم وکړي آمین

موقف تعدادی از افغان های مقیم فرانسه
در بارۀ عقد پیمان امنیتی افغانستان با امریکا

این جانب ولی احمد نوری به حیث یک افغان مقیم فرانسه و همکار همیشگی رسانۀ وزین انترنتی افغان جرمن آنلاین، بدین وسیله تشکرات و سپاس گذاری خود را به کمیسیون محترم آمادگی برای تدویر لویه جرگۀ مشورتی بالخاصه رئیس محترم و عالیقدر آن، جناب حضرت صبغت الله مجددی ابراز می دارم که اینجانب را با ارسال کارت رسمی جهت اشتراک به لویه جرگۀ مشورتی مردم افغانستان دعوت نموده بودند. با گرفتن این دعوتنامه بسیار آرزو داشتم فوراً عازم وطن عزیز شده و در چنین گردهمآیی بزرگی که نمایندگان مردم بر سرنوشت آیندۀ افغانستان به مشوره می نشینند، افتخارمندانه سهم گیرم. . . . . .

Karzai has not lost his mind.We have lost our mind.If Afghans unite together there will be no need to other countries to interfair in our affairs

هموطنان، کرزی عقل خود را از دست داده است و با سرنوشت مملکت بازی می کند. من نمیدانم که چرا صاحب قلمان خاموش اند.

قاسم قاسمی

بهانه جوئی ها یا چانه زنی ها و قرارداد امنیتی

شروط تازه حامد کرزی برای امضای پیمان امنیتی

حامد کرزی رییس جمهوری افغانستان علیرغم سفر سوزان رایس مشاور امنیت ملی رییس جمهوری آمریکا به کابل از امضای توافق نامه امنیتی با واشنگتن سرباز زده است.

براساس گزارش های دریافتی، یکی دیگر از شرایط آقای کرزی بازگشت شهروندان افغان زندانی در گوانتانامو به کشورشان است.

پیمان امنیتی یک مسٔلۀ نوی نیست.
امریکا با چندین کشور جهان آنرا دارد. بدون شک هر پیمان در دنیای امروزی فواید و نواقص خود را دارد ولی از انعطاف زیاد امریکا معلوم میشود که این پیمان به مفاد افغانستان است.

جناب کرزی نباید این چانس را قربانی خواسته های بیجا و شخصی خود کند، اگر جناب شان به این فکر است که مبادا فردا بنام وطن فروش معروف شود، این آب دیگر از گلو پریده است. مردمی که ناراض هستند آنرا می گویند که بلقیس روشن یک نمونهٔ آن است.

افغانستان در شرایط فعلی به مریض عملیات شده یی می ماند که بدون کمک حتی از جای خود بلند شده نمی تواند، پس به کمک ضرورت دارد.

این کمک صرف از طریق پیمان امنیتی میسر است. در غیر آن همسایه های ما مثل لاشخواران بدور و پیش ما می چرخند.

بناءً پیمان امنیتی بین کشور عزیز ما و اضلاع متحدۀ امریکا ضروری و مجبوری افغانستان است.

جناب رئیس جمهور - حامد كرزي !

گوته ميفرمايد" مردان شجاع فرصت مي افرينند ، ترسوها وضعفا منتظر فرصت مي نشينند" شما به منافع ملي بي انديشيد واين فرصت طلائي را ازدست ندهيد، درغير اينصورت مرتكب اشتباه تاريخي جبران ناپزير خواهد شد.

ميگن؛ اين خداست كه به زمان ضرورت نداشته ، دير نمي كند، اما انسانها براي اجراي هر فعل به زمان ضرورت دارد. كشورهاي ناتو منتظر عقد پيمان امنيتي با امريكا ست ، تامطابق به ان تصميم شان را اتخاذ نمايند واين به وقت كافي ضرورت دارد.

اگر شما ميخواهيد ازاين فرصت به نفع كانديد مورد نظر تان استفاده ببريد ، احتمال قوي وجود دارد كه فرصت اصلي ( طلايي ) را ازدست بدهيد، واين قماري خواهد بود به سرنوشت كشور وملت ،ملتي كه اينبار به هيچ صورت شمارا نخواهد بخشيد.

بہ اعتقاد من از متن قانون اساسی جمھوری اسلامی افغانستان می توان مفاھیمی مانند مصالح علیا، منافع ملی، امنیت ملی و منافع علیای کشور را استخراج نمود, و این قانون اساسی رئیس جمھور را جبراَ مکلف می نماید کہ تصامیم و اجراآتش را در مطابقت با آن چھار اصل استخراج شدہ از متن قانون اساسی عیار نماید بنابراین حکومت افغانستان باید بر مبنای قانون اساسی در ارتباط با امضای قرارداد ھمکاری ھای امنیتی با ایالات متحدہ امریکا این تصمیم دشوار ملی را بگیرد۰

بہ باورم سیاست ایالات متحدۀ امریکا و دیگر کشور ھا در قبال افغانستان یک سیاست امنیتی است کہ در روشنایی این سیاست میتوان بہ صورت واقعبینانہ تر ابعاد بروز فاجعہ ھا و سناریو ھای احتمالی را در افغانستان بہ بررسی گرفت۰

بہ ھر صورت از قراین معلوم می شود کہ در راستای امضاء سند ھمکاری ھای امنیتی میان مسؤولین امریکایی و افغان در تعریف حاکمیت ملی و تجاوز خارجی و صلاحیت قضایی اختلافاتی وجود داشتہ است۰

چون امریکا ادامۀ ھمکاری ھا و کمک ھای مالی خود را وابستہ با امضای این سند امنیتی ساختہ بنا بر این جانب افغانی راہ و چارہ ای ندارد جز از امضاء نمودن این سند کہ با امضای آن کمک ھای مالی سالانہ در دورۀ انتقالی از 2015 - 2024 ( 3,6 میلیارد دالر برای نیروھای امنیتی با اضافۀ کمک ھای انکشافی) ضمانت می گردد۰
بہ باورم غربی ھا باید مردم افغانستان را در راستای دولت داری خوب چہ در سطح مرکز و چہ در سطوح ولایات و تأمین امنیت و توسعۀ آن کمک نمایند و ھمچنان در راستای تأمین امنیت انتخابات سرنوشت ساز سال ۲۰۱۴ ھمکاری ھمہ جانبہ نمایند، زیرا کہ در ھر دو حالت چہ در صورت خروج کامل و قطعی قوای ناتو و ایساف و چہ در صورت برگزاری انتخابات جنجال بر انگیز وقوع این سناریو ھا حتمی خواھد بود:

اول ۔۔ با بروز اختلافات بر سر نتایج انتخابات امکان دارد کہ آقای کرزی حالت فوق العادہ را اعلان نماید و بہ حکومتداری ادامہ دھد.
دوم ۔۔ در چنان حالتی نیرو ھای امنیتی متلاشی خواھند شد۰
سوم ۔۔ گروہ ھای متعلق بہ اتحاد شمال در شمال و غرب کشور بہ یاغی گری مبادرت خواھند ورزید۰
چھارم ۔۔ طالب ھا مراکز ولایات و تمام ولسوالی ھارا در جنوب و شرق کشور اشغال خواھند کرد۰
پنجم ۔۔ آن عدہ مردمی کہ بیطرف استند و منتظر تحولات بعدی؛ خواھی نخواھی طرف طالب ھا را خواھند گرفت۰
ششم ۔۔ آغاز دور باطل دیگر (امارت طالب ھا)

با ارزیابی تحلیلگر مؤسسہ بروکینگز در رابطہ با افغانستان در برخی از موارد ھمنوا می باشم لاکن در ارتباط با امریکا منحیث یگانہ ابر قدرت جھان با ارزیابی وی موافقت ندارم چہ در صورت شکست امریکا و متحدینش در افغانستان (ناکامی در تأمین امنیت و ناکامی در ایجاد حکومت داری خوب)این ناکامی و شکست یک شکست اخلاقی و مرامی و حتی بی منزلتی نیز برای جھان غرب تلقی شدہ میتواند، این میرمن متذکر می شود کہ مرکز توجہ در سیاست خارجی امریکا حوزہ ھای شرق و جنوب شرق آسیا است در حالیکہ نہ تنھا امریکا بلکہ تمام کشور ھای عضو ناتو می خواھند در ھمکاری با جاپان در آن مناطق حضور داشتہ باشند و این خانم در مقالہ اش بہ این موضوع تماس نگرفتہ کہ کشور ھای عضو ناتو بعد از خروج از افغانستان بر چگونگی ھمکاری ھای امنیتی خود در آیندہ غور و تجدید نظر می نمایند.

اظھارات اخیر وزیر امور خارجۀ امریکا در این رابطہ حاکی از تمایل کشورش در امضای این سند است و اینکہ در این مورد ھیچگونہ مشکلی با جانب افغانستان وجود ندارد، حتماً در برخی از موارد مواضع آقای کرزی در قبال امریکایی قابل توجیہ است لاکن بر پا کردن این ھمہ جار و جنجال و چانہ زنی ھای با مورد و بی مورد باعث ایجاد تشویش و پریشانی در اذھان مردم و دوستان افغانستان میگردد۰

در فرجام بی مورد نخواھد بود کہ برداشت دوستی را در رابطہ با چانہ زنی ھا و گرفتن این ھمہ امتیاز ھا از امریکایی ھا، بیان نمایم:

برای آقای کرزی باید شخصی ایکہ با تمام ساختار ھای سیاسی و امنیتی امریکا آشنا و آگاہ است، مشورہ دادہ باشد کہ وی چگونه و بالای کدام مسایل میتواند بیشتر پافشاری نماید و از امریکایی ها امتیاز بگیرد که این شخص کسی جز از آقای خلیلزاد بودہ نمی تواند!

امید دارم کہ گفتار و کردار رئیس جمھور ما در تمام موارد و نیز در مورد این سند از روی سر تنبگی و لج بازی نبودہ باشد بلکہ وی بر اساس احکام قانون اساسی و مشورہ ھای آقای سپنتا و آقای خلیلزاد رفتار کردہ باشد۰

سلام درنو لوستونکو او دوستانو
لاندی نظر امنیتی تړون په هکله ستاسې سره شریکول غواړم.
جالب او به زړه پورې مالومات، تحلیل او بحث دی.
ماغسې چې تاسې خبر یاست دلته د قضايي صلاحیت خبر ده چې متخلف امریکایی پوځي به څوک د کوم قانون په اساس محاکمه کوي؟ دامریکا قدرت او زور وایی چې د امریکا دقانون په اساس هماغسې چې په ۸۰۰ اډو کې زمونږ متخلف عسکر مونږ محاکمه کوو او دتخلف نه مصؤنیت نه شته متخلف ته دلته هم مونږ دا کار کوو.
خبر دلته ده چې تخلف او جزاګانې او ارزښتونه دلته (افغانستان) او هلته (امریکا)کې یو دي؟
ځواب نه. تضمین شته د متخلف د جزاء ؟ جواب نه.
د متخلف د جزا تأثیر چې جرم دلته وشي او سزا بل ځای کې ورکړای شي عین تربیتی تأثیر لري؟ ځواب نه.
یو سلسله نور جزییات چې په عاجلو مواردو کې دامریکایی عساکرو افغاني کورو ته اویا نورو هیوادو کې څنګه تنظیم شوي مثلاً په عربستان کې څنګه حل شوي د حل لارې وجود لري په عربستان کې امریکایی عسکردسعودی عسکر نه پرته په محل کې نه شي وتلای او یا هم اجازه اخلی؟ استخباراتی حلقات په ښار او بازار کې ګشت وګذار کې نه شي ګرځیدلای او که اجازه نامه اخلي .....
هغه مطالب دي چې بحث پرې ممکن مؤثر وي.
راشو اصل سوال ته هغه داچې افغانستان ولې په پښو وندرول شو به تیرو ۱۲ کلو کې؟ تشنج حالت او مهار شوې تشنج ایجادول هدف دی. او خوار افغانستان په امنیتی لحاظ او د سلاح له لحاظه محتاج او د هوایی قواو د نشتوالی او درنو قواو نشتوالي کې لکه د فلسطین هیواد د اسرائیل دولت په ځنګ کې ساتل کیږي او دا پاکستان دی چې امریکې ته وایی خپل موجودیت ضرورت به نه نفیه کوې!
او افغانستان ته به درنه سلاح او طیارې نه ورکوې!
دا هغه مشکل دې چې باید وځیړل شي او لار ورته پیدا شي.
اصل خبر آیا زمونږ امنیت به په دې پیمان وساتل شي؟ آیا دا دفاعي پیمان دی که امنیتی پیمان؟ افغانستان باندې حمله او تجاوز امریکی باندې حمله ده؟ او ددې نه به افغانستان داسې قوي ګټه اوچته کړي؟ آیا داداخلي کودتاګانو د مخنوي لپاره یو تدبیر دی؟ هغه مطالب دي چې پام ورته پکار دی.

اوکه آیا په سورین کې شنه شوې ونې سیوري ته کښینو او فرصت نه ګټه واخلو او که عزت او شرف ته پام وشي.
دهر چا انتخاب معلوم دی. هغوی چې د پردو په اوږو راغلل حاکمیت ته ورسیدل او هغه چې د پردو په قوت یې په افغانستان کې ستر قومونه تباهی ته مواجه کړل او قومی تصفیی یي وکړې. بی ناموسې يې واړولې او بې عزتی ګانې يې وکړې، هغوی د پردو نه په غیر دلته ژوند نه شي کولای. او بدون دقید او شرط داتړون غواړي.
هغه چې وطن، عزت ، ناموس او امنیت غواړي او هغوی د افغانستان او ملت د عزت سره سره نړۍ او امریکې او هیځ چاته خطر نه غواړي نو هغوی ددې قرارداد او موافقتنامې ښه شرایط او متقابل منفعت غوښتونکي روابط او قرارداد غواړي.
هغه قرار داد چې د پاکستان او ایران د لاسوهنو مخه ونیسي. دامنیت، ثبات او ترقې او نړیوالې سالمې همکارۍ ممد شي.
که داکار تحقق او ژور کار ته اړتیا لري. که داکار او هدف په دې توافق او ښه توافق تأمیږي بیا نو هغه سره موافقه کول او عملی جنبه لټول په کار دی او امضاکول.
دادې زما ملاحظات. مننه سعیدی لندن ۲۳/۱۱/۲۰۱۳

حکومت افغانستان درخواست قصرسفید را رد کرد

حکومت افغانستان درخواست قصرسفید را برای امضاء پیمان امنیتی و دفاعی بین امریکا و افغانستان قبل از پایان سال روان میلادی رد کرد. سخنگوی قصرسفید جاش ارنیست دیروز به خبرنگاران گفت که ایالات متحده می خواهد پیمان امنیتی و دفاعی بین افغانستان و امریکا هر چه زودتر امضا شود تا کار های تخنیکی و پلانگذاری حضور قوای امریکا در افغانستان بعد از سال 2014 در این کشور آغاز گردد: «برای حکومت افغانستان مهم است که این موافقت را تا ختم سال جاری تصدیق و امضا کند. این خواسته دلایل عملی دارد. زیرا حضور فعلی در افغانستان حضور ناتو می باشد. از اینرو ایالات متحده به پلان گذاری نیاز دارد، چه در داخل کشور و چه هم با متحدین آن تا هماهنگ بسازد که حضور ما بعد از سال 2014 چگونه باشد.»

اما ایمل فیضی سخنگوی رئیس جمهور یک بار دیگر بالای موقف حکومت افغانستان در مورد امضاء این پیمان پس از برگزاری انتخابات تاکید ورزید. آقای فیضی در صحبت با خبرگزاری فرانس پرس گفته است امنیت، صلح و انتخابات عادلانه شرایط مهم پیمان امنیتی میان کابل واشنگتن است. ایمل فیضی می گوید: «بیایید انتظار بکشیم که لویه جرگه مشورتی کدام فیصله را در مورد این پیمان اخذ می کند.»

فیضی می افزاید، اگر سند امنیتی از سوی لویه جرگه تصویب هم گردد، همان طوری که رئیس جمهور اظهار داشت، پس از برگزاری انتخابات امضا خواهد شد. اما ودیر ساپی استاد حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل می گوید، حکومت امریکا برای پلانگذاری نیاز به وقت دارد: «باید این پیمان امضاء شود تا آنها پلانگذاری بتوانند. اگر امضاء نگردد و 2014 هم برسد در این صورت آنها عساکر شان را باقی مانده نمی توانند و اگر عساکر بین المللی از افغانستان بیرون شود، فکر می کنم که فضای امن برای انتخابات وجود نخواهد داشت و حتی پروسه انتخابات و دیموکراسی مختل خواهد شد.»

در عکس العمل به اظهارات ایمل فیضی، مقام های ارشد ایالات متحده گفته اند، موضوع معطل کردن این پیمان برای امضاء رئیس جمهور آینده افغانستان عملی نسیت. این مقامات در صحبت با فرانس پرس هشدار داده اند که اگر پیمان امنیتی و دفاعی میان افغانستان و ایالات متحده امریکا نافذ نباشد، بعد از خروج نیرو های بین المللی در 2014 از افغانستان، هیچ نیروی محارب در این کشور باقی نخواهد ماند.

سخنگوی وزارت خارجه امریکا، جین ساکی هم در یک کنفرانس خبری دیروز گفت، امضاء هر چه زودتر توافق امنیتی و دفاعی بین امریکا و افغانستان برای مردم افغانستان بسیار مهم می باشد، زیرا در باره آینده به آنها اطمینان می دهد مخصوصاً در حالی که انتخابات در این کشور در پیشروست و به امریکا و متحدین آن فرصت می دهد که در مورد حضور خود در افغانستان بعد از سال 2014 پلان گذاری منظم داشته باشند.

وقتی امریکا، افغانستان را با ختم جنگ سرد به حال خود رها کرد، تا امروز تمام افغانها امریکا را به دلیل رها کردن افغانستان و افتادن ان به چنگ طالب و القاعده و عرب و پاکستانی، مسول میدانند. حال که موافقتنامه امنیتی میان دو کشور در حال نهایی شدن است، تعدادی از گروه ها با ان مخالف اند در حالیکه باشندگان اغلب شهر ها بر این باورند که اگر امریکا، افغانستان را ترک گوید، سناریو اوایل دهه نود تکرار خواهد شد....گاهی ما خودمان گیچ هستیم، نه میدانیم چی میخواهیم و نه میتوانیم حدس بزنیم که خواسته های ما، در طویل المدت، ما را به کجا خواهد کشانید......دنباله رو هستیم، گپ دیگران را باور میکنیم ولی درک انتخاب انچه را نداریم که به نفع ماست

نامهٔ رئیس جمهور ایالات متحدهٔ امریکا عنوانی رئیس جمهور افغانستان

سلام خوانندهء عزیز و جانب (جناب) داکتر سید عبدالله کاظم!
بحث جالب تنویری است که من هم مطابق مسایل مطروحهء شما در بحث شریک شده به اختیار خواننده افکار معین خویش را و یا هم برداشت خویش را شریک میسازم:

در قرن ۲۱ و قوانین تدوین شده جرګه تعریف و مقام خویش را در سیستم حقوقی کشور ما دارد و اصطلاح مشورتی اصلاً از لحاظ تاریخی و مطابق به قوانین نافذ کشور کدام اصطلاح (اصطلاحی) نیست که بکار رفته باشد و وجود ندارداست (نداشته باشد).
علت: تصامیم و فیصله های لویه جرګه و جرګه ها واجب الاجرا برای طرفین و اطراف ذیدخل واین تصامیم صرف مشورتی است. لذا نام مشورتی خود محتوی لویه جرګه را نفیه می کند که افادهء غلط شد.

یکی مشوره و دیګر کسب مشروعیت است. مشروعیت در عمل مطابق به قانون قبلاً به توافق رسیده مشروعیت و و طروق (طُرق)بدست آوردن مشروعیت مطابق به [و] قوانین داخلی و جهانی موجود است و این برخورد که تشکل و [نشست] (اجلاسی) به نام لویه جرګهء مشورتی ایجاد کرد (گردد) و از آن مشروعیت ګرفت (گرفته شود) اصلاً خطا و فریبنده است و تلاش (تلاشی)است برای فریب. اینکه در موارد و محافل و مناسبت های کلمهء مشورتی و در موارد و محافل و مناسبت های بدون این پسوند یادآوری میشود این اشتباه نیست چنانچه شما در نوشتهء خویش آورده اید جناب داکتر کاظم.

این هدفمند و دقیق حسابی شده است. این روش در مورد لویه جرګهء عنعنوي مشورتی قبلی درین ارتباط هم صورت ګرفت. محتوی، مشوره و سفارش آن جلسهء مشورتی هم همین قرار داد امنیتی بود که مشوره داده بودند اما بعد از مشوره از جانب لویه جرګهء مشورتی قبلی خلاف آن مشوره بخش امنیتی از آن توافق خارج شد و اینک لویه جرګهء مشورتی تکراری به همین مناسبت تدویر یافت. این نام و این اصطلاح در قوانین کشور نیست.

مشوره با متخصص میشود که حق رییس جمهور است. این تعداد بیش از ۲۵۰۰ اربکی به حیث [صورت] متخصصین فن و متخصصین قرار داد های امنیتی نیستند.

در قرن ۲۱ در قواین کشور مفاهیم و اصطلاحات تعریف شده و این تعریف وجود ندارد که برلویه جرګهء مشورتی صدق کند.

در جرګه های عصر و زمان همان وقت که پارلمان های (هایی) وجود نداشت و شخصیت های اتوریتهء طبعی این وظایف را با داشتن اتوریتهء طبعی بدون انتخاب مردم اداء میکردند دیګر بخش (بخشی)از تاریخ کشور ماست و درین عصر امروز این افزار های تعریف شده و به صورت مشخص مورد استفاده دارند که به هیچ صورت این لویه جرګهء مشورتی به این ارزشهای قبول شدهء موجود قانون اساسی مطابق (مطابقت)ندارد. مصارف بی جا، ضیاء (ضیاع) وقت و وسیله (وسیله ای)است در دست حاکمیت برای کسب وقت و امتیاز ګیري.
در مورد تناقض ګویی های (هایی) که این را نماینده های ملت و تصمیم ګیرندهء اصلی تلقی کردن (کردند)باز هم اشتباه نیست بلکی عمدی به کج راه کشیدن بحث است.
در بیانیهء اساسی هم ګفته شده که تصیم (تصمیم)شما نماینده های ملت تصمیم است و ارادهء ملت است و... در حالیکه این لویه جرګهء اربکیان صرف مشورتی و غیر قانونی (قانونی ای)بیش نیست.
ترکیب لویه جرګهء تعریف شدهء قانون اساسی کشور ترکیب از رؤسای شوراء های ولایتی و ولسوالی و ... در حالیکه این شوراء ها اصلاً در ۱۲ سال ایجاد نه شده (نشده).

این معادل ساختن این جرګه با جرګهء تعریف شده در قانون اساسی تلاش (تلاشی)است برای بلند جلوه دادن این جرګه و به جان زنی بخش (بخشی) از خارجی ها است که به این باریکی اصلاً متوجه نمی شوند و از نظام حقوقی و قانون اساسی افغانستان دقیق آګاهی ندارند. چنانچه این روش در موارد زیاد در مورد لویه جرګه (جرگۀ) عنعنوی مشورتی قبلی به مناسبت های مختلف ملی و بین المللی صورت ګرفته است.

اینکه حق تصمیم ګیری در قضایای بزرګ را به خود و حکومت خویش جناب ح کرزی نمی دهد و این روش فعلی را انتخاب کرده کاملاً روش خارج از قانون و تعاملات قوانین بین الدول است. معمول چنین است که مسوده از جانب متخصصین فن ساخته شده، ساختار های وزارت خارجه و یا سکتور معین آنرا تنظیم نموده و نشست های متخصصین فن جانبین نشسته مسوده را میسازند، نقاط متنازع فیها را با مسؤولین دست اول خویش (جلسه یا اجلاس) نهایی کرده و بلاخره نظر به اهمیت به نیرو های حاکم سیاسی به صورت غیر فورمات ګذاشته شده و نظریات ایشان ګرفته شده وبعداً توسط سران کشورها امضا(امضاء) و برای تصویب به پارلمان کشور های طرف ها فرستاده شده که بعد از تصویب ایشان در مراجع بین المللی ثبت و یا قبلا (قبلاً) از آن در جراید رسمی نشر و به این ترتیب نهایی میشوند. مسأله (مسألۀ) ریفراندم و همه پرسي هم یک راه است. اما تدویر لویه جرګهء مشورتی مطابق به هیچ اصول و قواعد قبول شده نیست.
و اګر این جرګه فیصلهء منفی کرد و در حالیکه رییس جمهور آنهای (آنها) را کاملاً نماینده های ملت خواند درین صورت تصامیم شان به چه معنا(معنی)است؟ مسلماً که مظهر ارادهء مردم نیست.

داشتن عمر معین یعنی درین صورت ۲۵ سال برای اجرای بعضی وظایف در قوانین بعضی از کشور های جهان موجود است اما اینکه اشتراک کننده باید ناقض حقوق بشر نباشد و نام خوب داشته باشد و .... صرف و صرف یک تبلیغ و جملات در عمل بی معنا (بی معنی)به خاطر (خاطری)است که درافغانستان ما قهرمان یکی خاین دیګر و خاین دیګر قهرمان آن دیګر است. اینکه این قضاوت را کی خواهد کرد واین مسأله را کي قاضي خواهد شد و کي روشن خواهد کرد بحث (بحثی)است جدا ګانه و بحث (بحثی)که درین فرصت حل اش (حلش)ناممکن است تاآنرا برای لویه جرګهء فرمایشی مذکور یکطرفه کنیم. دیدم که جنایت کار صریح و غیر قابل انکار قاتل صد ها انسان بی ګناه و زنده بګور کننده و... آن همینکه با زورآور و حاکمیت یکجا شد و قدرت را قبول کرد و مشکل ایجاد نمی کرد و .... دیګر نه جنایت کار بود و نه هم متخلف حقوق بشر. اما همینکه مشکل افزا شد برای حاکمیت باز مسألهء عدالت انتقالی داغ ساخته شدو این ساز و دهل به شدت کوبیدن ګرفت.

و بلاخره ریش سفید قریهء من که اینها آن ریش سفیدان و بزرګان با اتوریتهء طبیعی هم نیستند، به مسایل حقوقی بغرنج و پیچید (پیچیده) چه تصمیم خواهد (خواهند) ګرفت و چه راه حل خواهد (خواهند) داشت. در مسایل حقوقی و ... باید متخصص فن نظر بدهد. ریش سفید قریه در مورد اینکه بر پُل قریه موتر چند تُنه عبور کرده میتواند چه نظر خواهد داد این کار متخصص فن و انجینر (انجنیر)است. ریش سفید قوم و متنفذ میتواند در مورد مشروعیت و عدم مشروعیت مطابق به قواعد قبلاً توافق شده در قوانین نافذ کشور نظر خویش را بعداز مشروعیت نظر خودش که صلاحیت نظر را داشته باشد، ممکن است و وارد میباشد.
ګفتنی های زیاد به همین بحث کمی پراګنده در همین جا خاتمه داده. یار زنده و صحبت باقي. تشکر سعیدی لندن ۲۲/۱۱/۲۰۱۳ ساعت یازدهء شب

امضای موافقتنامه امنیتی با ایالات متحده: خیانت یا خدمت؟

مشکلات پایان ناپذیر بر سر توافقنامۀ امنیتی با ایالات متحده امریکا

توافقنامه امنیتی به نفع کیست: امریکا یا افغانستان

سه مساله مهم در قرارداد امنیتی

سازمان مدافعین کابل و پیمان امنیتی با امریکا